ေယာက်္ားလွကြ်န္း အပိုင္း(၁၀)

သံေယာဇဥ္တစ္ခု စတင္တြယ္ကပ္လာျပီဆိုလွ်င္ လူကိုအလြန္အင္မတန္မွ မြန္းၾကပ္ေစသည္။ ေယာက္်ားေလး ေတြႏွင့္ပဲ အထိအေတြ႕မ်ားခဲ့သည့္ နီယြန္က မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ၾကိဳက္ရေကာင္းမွန္း မသိေတာ့သည္လား။ ထိုမွမဟုတ္ သူ႕ကိုပဲ နီယြန္ကခ်စ္ေနျပီလား။ နီယြန္ခ်စ္သည္က အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ သူက နီယြန္ကုိခ်စ္ႏိုင္ပါ့မည္လား။ စိတ္ကူးယာဥ္ဆန္သည့္ ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္းခ်စ္သည့္ အခ်စ္မ်ိဳးသူတစ္ခါမွ မခ်စ္ခဲ့ဖူးပါ။ သူဒီေလာကကိုေရာက္လာခဲ့သည္ကလဲ ေငြေၾကးခ်ိဳ႕တဲ့သည့္ သူ႕ဘဝ အေျခအေနေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ သို႕ေပမယ့္ နီယြန္႕ကိုေတာ့ မုန္းတီးေနသည့္ စိတ္မရွိပါ။ သူ႕အေပၚစိုးရိမ္ေနေသာ နီယြန္႕ကို ၾကည့္ျပီး သူသနားသည္။

ခ်စ္ခ်င္းအစသနားျခင္းကတဲ့။ တကယ္လို႕သူသာ နီယြန္႕ကိုသနားေနမိတာမွန္လွ်င္ သူလဲ နီယြန္႕ကို ၾကိဳက္ေနျပီလားမသိပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နီယြန္က သူကေဘးနားမွ အျမဲရွိေနသည့္ အေဖာ္မြန္ေကာင္း တစ္ေယာက္မွန္းသူသိသည္။ ထို႕အျပင္ နီယြန္႕ေက်းဇူးေတြလဲ သူ႕မွာရွိေနေသးသည္။  နီယြန္က သူ႕ကိုၾကိဳက္သည္ဟု ဖြင့္ေျပာလာခဲ့ရင္ေကာ။ သူမည္သို႕ ဆံုးျဖတ္ရမည္နည္း။ ထူးဆန္းသည္က သူလဲယခုအခ်ိန္ထိ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္ဝင္စားခဲ့ ျခင္းမ်ိဳးမရွိခဲ့ျခင္းပင္။ သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ျပီး ကုတင္ေအာက္ထပ္ရွိ နီယြန္႕ကို လွမ္းငံု႕ၾကည့္ လုိက္သည္။ နီယြန္ကေတာ့ ျငိမ္သက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ရွိသည္။ ထို႕ေနာက္ေစာင္ကိုျခံဳကာ သူလဲ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္၏။

“ဂီႏို................”

ေအာက္မွ အသံထြက္လာေသာ နီယြန္ေၾကာင့္ ျခံဳထားေသာ ေစာင့္ကို သူျပန္လွန္လုိက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ေအာက္ထပ္ကုတင္ကို ျပန္ငံု႕ၾကည့္လုိက္၏။ နီယြန္ကသူ႕ကို ဝိုင္းစက္ေနေသာ မ်က္လံုးေလးေတြ ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။ နီယြန္႕မ်က္လံုးေတြက ညိဳရင့္ေနျပီး ရႊန္းလက္ေန၏။

“ဘာေျပာမလို႕လဲ နီယြန္”

နီယြန္က တစ္ခုခုေျပာမည္လုပ္ကာ ပါးစပ္ျပင္လုိက္ျပီး တစ္စံုတစ္ခုကို ျပန္သတိရသြားဟန္ျဖင့္ ေျပာမည့္ စကားကို မေျပာပဲရွိေနေလသည္။ နီယြန္႕မ်က္လံုးေတြကလည္း ပံုမွန္မဟုတ္သလို သူခံစားမိသည္။ နီယြန္က ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္လုပ္ကာ ေခ်ာင္းဟန္႕လိုက္၏။

“အဟြတ္................ဟြတ္”

“ေနမေကာင္းဘူးလား နီယြန္။ မင္းကိုၾကည့္ရတာ တစ္မ်ိဳးပဲ”

“ငါေနေကာင္းပါတယ္ကြာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး”

“ဒါဆိုရင္ ငါ့ကိုဘာေျပာမလို႕လဲ”

“ေၾသာ္...........ဟို အျပင္ကိုတစ္ေယာက္ထဲ ငါမသိေအာင္ ထြက္မသြားနဲ႕ဦးလို႕ေျပာမလို႕ပါ”

နီယြန္ညာေျပာေနမွန္းသူသိသည္။ နီယြန္႕ေျပာမည့္စကားကထိုစကား မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု သူထင္သည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ နီယြန္ႏွင့္ပက္သက္လာလွ်င္ သူအေသးစိတ္ကအစ သတိထားတတ္ေနမိ ျခင္းပင္။ နီယြန္က သူ႕ကိုဘာမွေျပာခ်င္လို႕ ေျပာမည့္စကားကိုေျပာမထြက္ႏုိင္ပဲျဖစ္ေနရပါသနညး္။ မဟုတ္မွလြဲေရာ... ဘုရား.....ဘုရား မင္းငါ့ကိုရင္တုန္ေအာင္လုပ္ေနတာလား နီယြန္.......

“ေၾသာ္ ဘာမ်ားလဲလို႕ကြာ”

“ဒါပဲေနာ္ အိပ္ေတာ့”

“ေအးေအး ျပီးေရာ မင္းလဲအိပ္ေတာ့”

သူ႕စိတ္ထဲ သိပ္ျပီးမေက်နပ္ေပမယ့္ နီယြန္႕ကိုလည္း အတင္းအၾကပ္ၾကီးမေမး ခ်င္ေတာ့၍ အိပ္ဖို႕သာ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ေတာ့သည္။

                                                      *****************

ဂီႏို႕ကို စီစီႏွင့္အခန္းထဲသို႕ လႊတ္လိုက္တုန္းက သူမတင္မက်ၾကီးခံစားေနရတာကို ျပန္အမွတ္ရမိသည္။ သူထိုခံစားခ်က္ကိုမသိပါ။ ဘာေၾကာင့္မတင္မက်ၾကီး ျဖစ္မွန္းလဲမသိ။ သို႕ေပမယ့္ ဂီႏို႕ကို သူႏွေျမာေနတာ ကိုေတာ့ သူ႕ကိုသူရိပ္မိပါသည္။ ေယာက်္ားလွကြ်န္းတြင္ အေနမ်ားလာေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြလဲ ေျပာင္းလဲသြား သည္ထင္သည္။ ဒါကလဲ သိပ္ေတာ့မဆန္းပါ။ လူဆိုသည္က ျပဳလုပ္ပါမ်ားလာလွ်င္ အက်င့္ျဖစ္သြားတတ္သည္ပဲ။ သူကိုယ္တုိင္ကလည္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖို႕ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ကူးမယာဥ္ခဲ့မိျခင္းကို အံ့ၾသမိသည္။ သူလည္း Gay ပဲထင္ပါရဲ႕။ မုဆိုးနားနီး မုဆိုး တံငါနားနီး တံငါ ဆိုသလို သူရွင္သန္ၾကီးထြားခဲ့သည့္ သည္ပတ္ဝန္းက်င္အတိုင္းပဲ သူလဲလုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနထုိင္ရင္း သူ႕ကိုသူ ေဂးျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကိုသူေပ်ာ္ဝင္ေနမိတာကိုး။

တခါတေလမိမိကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္မိလွ်င္ ရွက္သလိုလိုေတာ့ရွိေသးသည္။ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ ယခုလိုျဖစ္ရျခင္းကို သိမ္ငယ္သလိုလဲ  ခံစားရသည္။ ယခင္တုန္းကေတာ့ သူသာမန္ေယာက်ာ္းေလး လိုဘဝတစ္ခုႏွင့္ ေနထုိင္သြားဖို႕ စိတ္ကူးဖူးသည္။ သို႕ေပမယ့္ ယခုေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြကေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ျပီဆိုေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွန္းသိသည္။ လက္ရွိရရွိထားသည့္ မိမိဘဝကိုပဲ ပိုမုိေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေနထုိင္သြားရန္ ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ သူစိုးရိမ္သည္က ဂီႏိုကသူ႕လိုမဟုတ္ပဲ တျခားစိတ္ျဖစ္ေနမွာ ကိုျဖစ္သည္။

ဂီႏို႕ကိုစေတြ႕ကတည္းက သူမ်ားေတြႏွင့္မတူပဲ နည္းနည္းထူးျခားေနသည္ကို သူသတိျပဳမိသည္။ ဂီႏိုႏွင့္ ပက္သက္လွ်င္ သူ႕စိတ္ထဲက အလိုလိုကူညီခ်င္ေနျခင္း ဂီႏိုႏွင့္ပက္သက္လွ်င္ အလိုလို ခြန္အားေတြ ရွိေနျခင္းစသည္ျဖင့္ သူ႕အတြက္ ဂီႏိုဆိုသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က အေရးပါမွန္းမသိ ပါေနခဲ့သည္။  ေနာက္ျပီး သူဂီႏို႕ကို ဒီေလာကထဲသို႕ဆြဲေခၚခဲ့မိသည့္အတြက္ ေနာင္တရမိသည္။ ယခုေတာ့ ဂီႏိုက ပိုက္စံေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ေနေခ်ျပီ။ ဆင္းဆင္းရဲရဲျဖစ္ခဲ့သည့္ ဂီႏို႕ဘဝအတြက္ သူကိုယ္ခ်င္းစာမိပါသည္။ သို႕ေပမယ့္ ေငြေနာက္လုိက္ရင္း ဂီႏိုထိခိုက္နစ္နာသြားမွာ သူမလိုလားပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂီႏို႕ကိုသူတက္ႏိုင္သမွ် ကာကြယ္ေပးရမည္။ မုိးျမင့္က လူစိတ္ရွိသည့္ အေျခာက္မမဟုတ္ေၾကာင္း သူသိသည္။

“ေဒါက္...............ေဒါက္...............”

အခန္းအျပင္ဖက္မွ တံခါးေခါက္သံၾကားမွ သူအေတြးေတြကို ျပန္စုစည္းလိုက္၏။

“ဘယ္သူလဲ.........”

“ဟဲ့ နင့္အေမ နင့္အေမ နီယြန္ တံခါးဖြင့္စမ္း”

အသံၾကားလိုက္ကတည္းက ၾကက္သေရမရွိသည့္ မိုးျမင့္မွန္း သူသိသည္။ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ် လိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚမွ စိတ္မပါလက္မပါထကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလုိက္သည္။ ဘာေတြကိြဳင္ရွာဦးမည္မသိ။

“ဒီေန႕ည ငါတျခားအလုပ္ကိစၥရွိလို႕ အျပင္သြားရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီညလူေတြကို နင္ၾကည့္ရမယ္။ အလုပ္လုပ္တာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိပါေစ။ ”

အခုတေလာ မိုးျမင့္တျခားအလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနသည္ဟုသူၾကားထားသည္။ သို႕ေပမယ့္ ဘာအလုပ္မွန္းရည္ရည္ရာရာေတာ့သူမသိပါ။ နားစြန္နားဖ်ားၾကားထားသည့္ စကားျဖစ္၍ သူသိပ္ဂရုမစိုက္မိသည္ကလည္းပါသည္။

“အင္း သြားေလ ဒီညအတြက္ က်ဳပ္တာဝန္ယူတယ္”

“မင္းအေျပာနဲ႕အလုပ္ညီဖို႕လိုတယ္ေနာ္ ဟင္းဟင္း”

မိုးျမင့္က သူ႕ကိုေလွာင္သလိုေျပာင္သလိုၾကည့္ကာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြား၏။ သူမုိုးျမင့္ေနာက္သို႕ လိုက္ကာ တံခါးလိုက္ပိတ္လုိက္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ျခံဝန္းထဲမွ ကားတစ္စီးထြက္သြားသည္ကို သူျပတင္းေပါက္မွ လွမ္းျမင္လိုက္သည္။ မိုးျမင့္ဒီညမရွိဘူးဆိုေတာ့ သူတို႕လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႕ရျပီျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ နားညည္းလည္းသက္သာဦးမည္။ အခ်ိန္ခဏေလး မုိးျမင့္မရွိျခင္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို သိသာပါသည္။ ဒင္းခဏေလးမရွိရင္ ခဏေလးနားေအးသက္သာတယ္.......တစ္ခါတည္းေသသြားလို္က္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္မလဲ..................

သူ႕အေတြးႏွင့္သူျပံဳးလိုက္ရင္း ဂီႏို႕ကို သတိရကာ အခန္းအျပင္ဖက္သို႕ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ေလွကားမွ တစ္ဆင့္ေအာက္ထပ္သို႕ဆင္းလာခဲ့ျပီး ဂီႏို႕ကိုရွာသည္။ သို႕ေသာ္ ဂီႏို၏ အရိပ္အေယာင္မွ မေတြ႕ရပါ။ အိမ္သာမ်ား ေရခ်ိဳးခန္းမ်ား ဧည့္ခန္းထိအဆံုးရွာလို႕ျပီးသြားေသာ အခါ သူေမာဟုိက္သြားသည္။ ထိုစဥ္ သူ႕ေဘးမွ အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာက ျဖတ္သြားသျဖင့္ သူရုတ္တရက္လွမ္း ေမးလုိက္၏။

“ ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႕ ဂီႏို႕ကိုမေတြ႕မိဘူးလား’

အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာက သူ႕ကိုၾကည့္ကာ ေခါင္းခါၾကသည္။

“ဂီႏိုလား မၾကီးမိုးျမင့္နဲ႕ပါသြားတယ္ေလ”

အေနာက္မွ အသံၾကား၍ ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ နန္စီျဖစ္ေနသည္။ နန္စီက ေသာက္လက္စေရခြက္ကို စားပြဲေပၚသို႕ခ်လိုက္ျပီး တစ္ခုခုကို စဥ္းစားဟန္ျဖင့္ေျပာသည္။

“မၾကီးမိုးျမင့္က ခါတိုင္းအျပင္သြားရင္ အပိုလူေခၚမသြားတတ္ပါဘူး။ ဒီေန႕က်မွ ဘာလို႕ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဂီႏို႕ကို ေခၚသြားတာပါလိမ့္”

“သူမေန႕ကမွ ဂီႏို႕ကို ၾကိမ္းထားတာ အခုဂီႏို႕ကို ေခၚသြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘာမေကာင္းၾကံစည္မလို႕လဲမွ မသိတာ”

အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာကပါ ဝင္ေျပာေသာအခါ သူ႕စိတ္ေတြပူထူသြားသည္။ ဂီႏိုကလည္း ဘာျဖစ္လို႕လိုက္သြား တာပါလိမ့္။ သူတို႕ေျပာသလို မျဖစ္ပါေစႏွင့္ဟု သူဆုေတာင္းေနမိသည္။ သူ႕ရင္ေတြပူလာျပီး နန္စီခ်ထားသည့္ ေရခြက္ထဲမွ ေရေတြကို တစ္ေမာ့ထဲ ေမာ့ခ်လိုက္၏၊

“ဒီေလာက္ေလးနဲ႕ေတာ့ ဂီႏို႕ကိုဘာမွ လုပ္ေလာက္မွာမဟုတ္ပါဘူးဟယ္ နင္တို႕ကလည္း။ သူကိစၥရွိလို႕လားမွ မသိတာ”

“ေအး မင္းေျပာတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ”

သူနန္စီ့ကိုေထာက္ခံလုိက္ေတာ့ အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာ ျပံဳးစိစိလုပ္ေနၾကသည္။ အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာက တတြဲတြဲလုပ္လြန္းၾကသည္။ ယခုေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က ၾကိဳက္ေနၾကသည္ဆိုလားဘာလား ၾကားသည္။

“ဂီႏိုေလးကို စိတ္ပူေနတယ္မဟုတ္လား “

“အာ......မဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္းတို႕ကလည္း ဂီႏိုက ငါ့သူငယ္ခ်င္းပါ”

“ေအာင္မယ္ ဘာသူငယ္ခ်င္းလဲ နီယြန္ေနာ္။ ဂီႏိုဆုိတာနဲ႕ ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ေနတာကို မုိးျမင့္နဲ႕ရန္ျဖစ္တာ ဆိုတာ ဘယ္ႏွခါမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး။ နီယြန္႕ကို နန္စီသေဘာက်ေနတာသိရဲ႕သားနဲ႕ ဟြန္း...............”

အငယ္ေလးက ေျပာမရသည့္ၾကားထဲ နန္စီကတစ္ေမွာက္ဝင္ရႈပ္ေနျပန္သည္။ သူမ်က္နာၾကီး ရွက္လြန္း၍ နီရဲေနေလာက္ေရာ့မည္။

“ဟားဟား............ေတာ္ပါေတာ့ကြာ မင္းတို႕ကတစ္အားစေန ဟိုမွာ မ်က္နာၾကီးက ေမ်ာက္ဖင္ၾကီး က်ေနတာပဲ နီရဲေနျပီ”

“အိုး ဟုတ္သားပဲ သူေလးရွက္ေနျပီ ၾကည့္စမ္း ၾကည္စမ္း”

သူတေျဖးေျဖးအသက္ရႈရၾကပ္လာသလိုလို အိမ္သာတက္ခ်င္လာသလုိလို ရင္ထဲတြင္ ဘယ္လိုခံစားခ်က္ၾကီးမ်ိဳးမွန္းမသိျဖစ္ေပၚလာသည္။ သူ႕မသိစိတ္ထဲတြင္ က်ိတ္၍ဝမ္းသာေနေသာ္ လည္းသူ႕မ်က္ႏွာၾကီးကေတာ့ ထိိန္းထားလို႕မရေအာင္ နီျမန္းေနျပီျဖစ္သည္။ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး ဒင္းတို႕စတာနဲ႕ ငါေသေတာ့မယ္။ ျမန္ျမန္လစ္မွ..........

“ဟုတ္လားမွန္း....................ၾကည့္ရေအာင္”

တေျဖးေျဖးျဖင့္ အငယ္ေလးႏွင့္သစၥာက သူ႕ဆီကို မ်က္လံုးျပဴးျပဴးမ်က္စံျပဴးျပဴးျဖင့္ကပ္လာသည္။ တေျဖးေျဖးျဖင့္ သူ႕အနားေရာက္ေသာ္အခါ အငယ္ေလးက မ်က္ႏွာနားကိုကပ္လာျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့ေစပ္စပ္ၾကည့္ေလသည္။ အငယ္ေလးမ်က္ႏွာၾကီးကို ၾကည့္ျပီးသူအျမင္ကတ္လာသျဖင့္ ႏွာေခါင္းကို ဆြဲလိမ္ပစ္လုိက္သည္။

“အား...................ေသပါျပီ”

“မွတ္ပါလား ရွည္ခ်င္ဦး”

“ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ခိခိခိ”

“ဟာ ငါ့အသည္းေလးကို လုပ္သြားတယ္ ၾကည့္စမ္း။ အသည္းေလး မင္းဘယ္နားနာသြားလဲ ေဟ့ေကာင္ နီယြန္ မင္းဝဋ္လည္လိမ့္မယ္ၾကည့္ေန”

အေနာက္မွ တန္းစီျပီးထြက္ေပၚလာေသာ ထုိစကားသံမ်ားကို သူမသိဟန္ေဆာင္ကာ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာ လာခဲ့သည္။ ဂီႏိုရာ......................ငါရွက္လိုက္တာဟီးဟီး

                                                              ******************

ေကာင္းကင္ၾကီးသည္ ၾကယ္ေလးေတြတေဖြးေဖြးျဖင့္ သန္႕ရွင္းၾကည္လင္ေနသည္။ တိမ္ညိဳတိမ္မဲ မ်ားကင္းစင္လွ်က္ လမင္းၾကီး၏ ႏူးညံသည့္အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးက ေအးျမမႈေတြႏွင့္အတူ ေလာကၾကီး ကိုလႊမ္းျခံဳထားသည္။ လူေတြက ေဆာင္းတြင္းလို ခ်မ္းသည့္ရာသီဥတုတြင္ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေနဆာလႈံၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ပူအိုက္ေနသည့္ ညအခါမ်ိဳးတြင္ေတာ့ ေအးခ်မ္းေနသည့္ လမင္းၾကီး၏ အလင္းေရာင္ျဖင့္ လဆာလႈံကာ ေအးျမမႈကို ခံစားရေကာင္းမွန္းမသိၾက။ ညသန္းေခါင္ အျပင္ထြက္ကာ လဆာလႈံေနသည္ဆိုလွ်င္ ထိုသူကိုအရူးဟု ေျပာလွ်င္ေျပာတတ္ၾကဦးမည္။ မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူ စိတ္မြန္းၾကပ္ေနသူတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခုကိုသတိရေနသူတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ဝမ္းနည္းေနသူ တစ္ေယာက္ကေတာ့ လမင္းၾကီး၏ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ထိုင္ကာေငးေမာေနတတ္ၾကမည္ထင္သည္။

           ညေလေအးေလးတစ္ခ်ို႕က နီယြန္႕ပါးျပင္ေပၚသို႕ ျဖတ္သန္းတိုးေဝွ႕သြားသည္။ သူ႕နဖူးထိပ္မွ တြဲက်ေနေသာ ဆံပင္စေလးက လႈပ္ရံုေလးဆိုသလိုသာ အနည္းငယ္ေရြ႕ရွားသြားသည္။ ခပ္ေဝးေဝးမွ မာၾကဴရီ မီးလံုးေရာင္ေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း ျမိဳ႕ျပ၏ ညတစ္ညအလွကို သူခံစားေနမိသည္။ သူ႕ရင္ထဲတြင္ ထူးျခားေနသည္။ ထိုထူးျခားေနသည့္ ခံစားခ်က္ကိုသူကိုယ္တိုင္အဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္ပါ။ သို႕ေပမယ့္ သူ႕မ်က္လံုးထဲတြင္ ျမင္ေယာင္ေနသည္က ဂီႏို႕၏ ပံုရိပ္ေတြျဖစ္သည္။ ယခု ဂီႏိုသူ႕နားတြင္မရွိပါ။ သို႕ေပမယ့္ ဂီႏိုကိုေတြ႕လို႕ေတြ႕ညား သူခဏခဏ ရွာၾကည့္မိေနသည္ ျပီးမွ ဂီႏိုမွမရွိဘဲဟူေသာ အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာ ကာမိမိကိုယ္ကိုရွက္ေနမိသည္။

အေနနီးေနတုန္းက သိပ္မသိသာေပမယ့္ ေဝးသြားသည့္အခါမွ လူတစ္ေယာက္အေပၚတြယ္ညိေနသည့္ မိမိ၏သံေယာဇဥ္ကို နားလည္လာသည္။ လူေတြေျပာေျပာေနသည့္ လြမ္းသည္ဆိုသည့္ ေဝဒနာၾကီးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးေၾကာင္းသူအခုမွသိသည္။ ဂီႏိုရယ္ မင္းဘာျဖစ္လို႕ မိုးျမင့္နဲ႕လိုက္သြားရတာလဲ...... မင္းျပန္မလာမွာ ငါစိုးရိမ္ေနမိတယ္.....ျပီးေတာ့ မင္းမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ခ်င္လုိက္တာ....အာ ငါဘာေတြ စဥ္းစားေနမိပါလိမ့္.............

သူ႕ရင္ထဲတြင္ ရွိေနသည့္ပိုးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနမွန္း ယခုမွသိသည္။ သူ႕အေျခအေနက ကုစားလို႕ မရႏုိင္ေတာ့ဘူးလား။ လူေတြမွာသာ ခ်စ္တတ္သည့္ႏွလံုးသားမပါလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမည္နည္း။ လူေတြ မခ်စ္တတ္လွ်င္ အသည္းလည္းကြဲစရာမလိုေတာ့ လြမ္းလဲလြမ္းစရာမလိုေတာ့ စိတ္လဲပင္ပန္းစရာ မလိုေတာ့ပါ။ မည္မွ်ေကာင္းပါသနည္း။ သုိ႕ေပမယ့္ အသည္းႏွလံုးႏွင့္အသက္ရွင္ေနသ၍ေတာ့ သူစဥ္းစားသမွ် ကအခ်ည္းနီးျဖစ္မည္ထင္သည္။ ဘာရယ္မဟုတ္သူ႕အေတြးႏွင့္သူျပံဳးလိုက္မိသည္။ ခပ္ေဝးေဝးမွ နာရီစဥ္၏ သံုးခ်က္တီးသံထြက္ေပၚလာသည္။ မၾကာခင္မိုးလင္းေတာ့မည္ကိုး။ ဆိုင္သိမ္းကတည္းက ဝရံတာေပၚတြင္ သူထိုင္ေနခဲ့သည္မွာ တစ္နာရီခန္႕ရွိေတာ့မည္။ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့မည့္ ညတစ္ညကို ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းေနမည့္ အစားမအိပ္ပဲေနလိုက္ခ်င္သည္။

......ဂီႏိုနဲ႕ငါက ဘာမွမဟုတ္ေသးပါဘူး.......ငါဒီေလာက္ျဖစ္ေနစရာလိုလို႕လား..............

                                                                   ******************

“နီယြန္”

“ေဟ့ေကာင္နီယြန္”

“နီယြန္”

“နီယြန္”

ေခၚသံေတြသူၾကားေနရသည္။ သူဒီအသံကို ရင္းရင္းနီးနီးသိပါသည္။ သို႕ေပမယ့္ သူ႕မ်က္လံုးေတြက အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ဖြင့္မရျဖစ္ေနသည္။ ေခၚသံကေတာ့ အဆက္မျပက္ထြက္ေပၚေနဆဲပင္။

“ေဟ့ေကာင္နီယြန္”

သူမ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ျပီး ၾကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။

“ဟင္..................ဂီႏို”

ဟုတ္သည္။ ဂီႏိုမွဂီႏိုစစ္စစ္။ သူ႕အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြ လြင့္ျပယ္ကုန္ကာ ကုတင္ေပၚမွ ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လုိက္၏။ ဂီႏိုကသူ႕ကို ျပဴးက်ယ္ေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ထို႕အျပင္ ဂီႏို႕လက္ထဲတြင္ အထုတ္တစ္ထုတ္ ကိုဆြဲထားေသးသည္။

“မင္းျပန္ေရာက္ေနျပီလား”

“ေအးေလ ျပန္ေရာက္ေနလို႕ပဲ အခုမင္းေရွ႕ေရာက္ေနတာေပါ့။ မင္းကလည္း အိပ္လိုက္တာသိုးေနတာပဲ ေတာ္ေတာ္ႏိႈးယူရတယ္ ဟူး................”

ဂီႏို႕ကိုသူဘာမွမေျပာပဲ ျပံဳးရံုသာျပံဳးျပလိုက္သည္။

“မင္းမ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္ဦးေလ.....ငါမင္းအတြက္ မနက္စာဝယ္လာတယ္ စားျပီးမွျပန္အိပ္ခ်င္အိပ္ေလ”

“မသစ္ေတာ့ပါဘူးကြာ ဒီအတုိင္းပဲစားေတာ့မယ္”

“ဟန္.............ညစ္ပတ္တယ္ၾကည့္စမ္း အစားအစာဆိုတာ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ျပီးမွ စားရတာကြ”

“ငါကေလးမဟုတ္ပါဘူး သိပါတယ္ မင္းဆရာမလုပ္စမ္းပါနဲ႕။ ဒါနဲ႕ ဘာေတြဝယ္လာတာလဲ မင္းအထုတ္ထဲက ဟာေတြက စားေကာင္းမဲ့အစားအစာေတြပဲေနမွာ”

“မနက္စာဆိုေတာ့ ငါလဲမုန္႕ဟင္းခါးပဲဝယ္လာခဲ့တယ္။ သံပရာသီးရယ္ ငရုတ္သီးမႈန္႕ရယ္ အေၾကာ္ရယ္ ကသပ္သပ္ မုန္႕ဖတ္ကသပ္သပ္ ဟင္းရယ္ကသပ္သပ္ထုတ္လာတယ္။ မင္းစားမယ္ဆိုရင္ မ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္ ငါျပင္ေပးမယ္ အိုေက...............?”

ဂီႏိုက သူ႕ကိုခပ္တည္တည္ျဖင့္ေျပာေနသည္။ ဂီႏိုကစကားကို ခပ္တည္တည္ေျပာေနေပမယ့္ ဂီႏို႕ပံုစံကေတာ့ လူၾကီးမဆန္ပဲ ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။ သူဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ အိပ္ယာထဲမွထကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲဝင္ျပီး မ်က္ႏွာသစ္ကာ သြားတိုက္လုိက္၏။ သြားတိုက္ေနရင္းတန္းလန္း ဂီႏို႕ကို ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႕အတြက္ တကယ္ပဲ မုန္႕ဟင္းခါးေတြ ျပင္ေပးေနသည္။ သူေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ဂီႏိုျမင္သြားမည္စိုးသျဖင့္ ေခါင္းကို မွန္ေရွ႕ျပန္လွည့္လုိက္ျပီး သြားကိုသာဆက္တိုက္ေနလုိက္သည္။ သြားတုိက္ျပီးသြားေသာအခါ အဆင္သင့္ျပင္ထားသည့္ မုန္႕ဟင္းခါးေတြကို အားရပါးရ စားပစ္လိုက္သည္။

“စားလို႕ေကာင္လား နီယြန္”

“ေအးေကာင္းတယ္”

“ဟဲဟဲ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဝယ္ရက်ိဳးနပ္သြားျပီ။ ငါသြားဝယ္တုန္းက မုန္႕ဟင္းခါးေရာင္းတဲ့ အေဒၚၾကီးပါးက သနပ္ခါးေတြေတာင္မေျခာက္ေသးဘူးကြ။ မင္းက ဦးဦးဖ်ားဖ်ားစားရတာပဲ “

“ေနပါဦး ဒါနဲ႕ မင္းကိုမေန႕ညက တစ္ညလံုးမိုးျမင့္က ဘယ္ကိုေခၚသြားတာလဲ”

သူ႕အေမးေၾကာင့္ျပံဳးေနေသာ ဂီႏို႕မ်က္ႏွာက ခပ္တည္တည္ျပန္ျဖစ္သြားျပန္သည္။ ဂီႏိုသူ႕ေမးခြန္းကို သိပ္မေျဖခ်င္ေၾကာင္း ဂီႏိုမ်က္ႏွာက သက္ေသျပေနသည္။ သူလဲ လူကဲခတ္ညံ့သူတစ္ဦး မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲကိုၾကည့္ျပီး ခန္႕မွန္းလုိ႕ရေနသည္။

“ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ မမမိုးျမင့္ကငါ့ကို အလုပ္ကိစၥရွိလို႕ေခၚသြားတာပါ။ ငါ့ကိုေဘာက္ဆူးေတာင္ ေပးလုိက္ေသးတယ္”

“အလုပ္ကိစၥလား ဘာအလုပ္ကိစၥလဲ”

“ဟုိ.......ပစၥည္းေလးတစ္ခုသြားပို႕ခိုင္းတာပါကြာ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး”

“ဂီႏို မင္းမိုးျမင့္ကိုအခ်ဥ္မွတ္ေနလား။ အဲ့ဒီမိုးျမင့္ဆိုတဲ့ ေဒါင္မက်ျပားမက်က အရမ္းဥာဏ္မ်ားတာေနာ္ သူခိုင္းတိုင္းလိုက္လုပ္မေနနဲ႕ ဒုကၡေရာက္ေနဦးမယ္။ မင္းကဒီေလာက ၾကီးထဲကိုအခုမွေရာက္လာတာ မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးေလးကို ဟိုကဖုတ္စားသြားမယ္”

“မင္းစကားေတြကလဲ ငါေတာင္ေက်ာခ်မ္းလာျပီ”

“ငါကမင္းအတြက္ စိတ္ပူလို႕ေျပာတာပါကြာ”

ဟုိက္...............သြားျပီ။ ထိန္းထားသည့္္ၾကားထဲက စိတ္ပူလို႕ပါဟု ဘယ္လိုေျပာလိုက္မိျပန္ျပီမသိ။ ဂီႏိုက သူ႕စကားကိုနားေထာင္ျပီး ျငိမ္သက္သြားသည္။ ဂီႏိုသူ႕ကို တစ္ခုခုဖံုးကြယ္ထားသည္ဟု သူခံစားရသည္။ သူမသိပဲ ဂီႏိုသူ႕ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘာေတြလုပ္ေနပါသနည္း။ သူမသိလိုက္ပဲ ဂီႏိုတစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာ သူစိုးရိမ္သည္။  

“ငါပန္းကန္ေတြသြားသိမ္းလိုက္ဦးမယ္”

ဂီႏိုရာ......မင္းနဲ႕အတူတူရွိေနရတာ ငါ့အတြက္ေနရခက္လုိက္တာ။ မင္းမရွိျပန္ရင္လဲ မင္းကိုလြမ္းေနရတယ္။ ၾကာရင္ငါေတာ့ ရူးေတာ့မယ္။ ဟူး............

ပန္းကန္ေတြ ေဆးျပီးေနာက္ သူအခန္းထဲသို႕ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲသို႕ေရာက္ေသာ အခါ သူမွင္သက္သြားမိသည္။ ဂီႏိုက အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလးတစ္ခုကို ပုခံုးေပၚတင္ကာ သူ႕ကိုျပဴးျပဴးေလးၾကည့္ေနသည္။ သူ႕လက္ထဲမွ ပန္းကန္ေတြ လြတ္က်ေတာ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ သူဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္။ အရင္ကလဲ ဂီႏိုအတြင္းခံႏွင့္ေနတာ သူမျမင္ဖူးသည္မဟုတ္ပါ။ သည္ေနက်မွ ထူးထူးဆန္းဆန္း။

“ငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ နီယြန္ မင္းအိပ္ခ်င္ရင္အိပ္ေတာ့ေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့............အဲ့မဟုတ္ပါဘူး ေအး.......ေအးလို႕ေျပာတာ”

သူ႕ပံုစံကိုၾကည့္ျပီး ဂီႏိုကရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။  အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္ထားမွ ဂီႏို႕ ၾကြက္သြားေတြက သူ႕ကိုပိုျပီးဆြဲေဆာင္ေနသလိုရွိသည္။ သူရင္ဘတ္ကို ဖိထားမိေတာ့ အထဲမွတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ ေနေသာ ရင္ခုန္သံကိုအတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ ဘုရား......ဘုရား သူရင္ေတြခုန္ေနျပီ။ သူ႕ပံုစံက ေယာက်ာ္းေတြကို တစ္ခါမွမျမင္ဖူးသည့္ ုမိန္းမပ်ိဳေလး ရွက္ေသြးျဖာသလိုျဖစ္ေနပါပေကာလား။ အနားရွိကုတင္ေပၚသို႕ အသာထုိင္ကာ မိမိကိုယ္ကို အံၾသေနမိသည္။ ထိုအခိုက္........

“နီယြန္.........ငါ့ကိုဆပ္ျပာေပးဦး ငါယူဖို႕ေမ့သြားလို႕”

“ဟန္...........မင္းဖာသာမင္းလာယူပါလား”

“မင္းကလည္းကြာ ငါက်ေတာ့ မုန္႕ဟင္းခါးေတြေတာင္ျပင္ေပးရေသးတယ္။ လုပ္ပါကြာ ငါေရစိုၾကီးနဲ႕ ထြက္မလာ ခ်င္လုိ႕ပါ”

“ဆပ္ျပာက ဘယ္နားထားတာလဲ”

“မင္းကုတင္ေအာက္က ျခင္းေလးထဲမွာရွိတယ္။ တလက္စတည္း ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ထုတ္ေလးပါယူခဲ့ကြာ”

သူ႕ကုတင္ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျခင္းေလးတစ္ခုကိုေတြ႕သည္။ ထုိအထဲမွ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ထုတ္ေလးႏွင့္ ဆပ္ျပာခြက္ကေလးကို ယူကာျခင္းကိုကုတင္ေအာက္သို႕ ျပန္ထုိးထည့္လုိက္၏။ ထို႕ေနာက္ ဂီႏို႕ဆီကိုသူေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

“ေရာ့..........”

ဂီႏိုက သူလွမ္းေပးသည္ကို လက္ကမ္းျပီးယူသည္။ ေရေတြစိုရႊဲေနသည့္ ဂီႏို႕မ်က္ႏွာက တစ္မ်ိဳးဆြဲေဆာင္မႈ ရွိသည္။ ထို႕အျပင္ နီရဲေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက သူ႕ကိုနမ္းခ်င္ေအာင္ ႏိႈးေဆာင္ေနသလို။ သူ႕စိတ္ေတြ ထိန္းထားသည့္ၾကားထဲမွ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာသည္။ သူခ်က္ခ်င္း အၾကည့္ကိုလႊဲလိုက္ျပီး ဂီႏို႕ကို ေက်ာခိုင္းလုိက္ကာသြားဖို႕ ျပင္လုိက္သည္။ သုိ႕ေသာ္ ေရေတြစိုရႊဲေနေသာ ေအးစက္ေနသည့္လက္တစ္စံုက သူ႕လက္ကို မိမိရရဆုပ္ကိုင္ထားလုိက္သည္။ သူရုတ္တရက္ ထိတ္လန္႕သြားျပီး အေနာက္သို႕ျပန္လွည့္ လို္က္၏။ ဂီႏိုကသူ႕ကို စူးစူးရဲရဲၾကီး ၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။ သူရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္လာသည္။ ညိဳ႕အားျပင္း ထန္ေနေသာ ဂီႏို႕အနားတြင္ အသက္ရႈဖုိ႕ပင္ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။

ဂီႏိုက သူ႕လက္ကိုဆြဲျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႕ ဆြဲေခၚလုိက္၏။ ျပီးေနာက္ တံခါးကို ဂ်ိမ္းကနဲပိတ္ကာ သူ႕ကိုတံခါးႏွင့္ကပ္ျပီး ေငးၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။ ဂီႏို႕မ်က္ႏွာက နီးသထက္နီးလာေသာအခါ သူမၾကည့္ရဲ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာသည္။ ဂီႏိုသူ႕ကိုနမ္းေတာ့မည္ ထင္သည္။ သူေရငတ္သလိုလိုျဖစ္လာသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးသာ ဝတ္ထားသည့္ ဂီႏို႕ခႏၶာကိုယ္ေလးက သူ႕စိတ္ကို ေသာင္းက်န္းထၾကြေနေစသည္။  သူတံေတြတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္၏။ ေရစိုေနေသာ ဂီႏိုေပါင္တံေပၚသို႕ သူ႕လက္ကေလးျဖင့္ ထိခါနီးတြင္ ဂီႏိုကသူ႕ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့ပဲ ရပ္တန္႕လိုက္သည္။ ထိုအခါမာေက်ာ ေတာင့္တင္းေနျပီျဖစ္သည့္ ဂီႏို႕လိင္တံက သူ႕ဝမ္းဗိုက္နားသို႕ လာေရာက္ထိကပ္ေနသည္။ သူအသက္ရႈရသည္ ပင္ၾကပ္လာျပီး ဝမ္းဗိုက္တစ္ခုလံုး လိႈက္ေမာေနသည္။ ဂီႏိုက သူေပးထားသည့္ ဆပ္ျပာခြက္ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕ ပစ္ခ်လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာခြက္ကေလးက အဖံုးပြင့္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ တစ္စစီျဖစ္သြား၏။

သူလက္ရွိၾကံဳေတြ႕ေနရသည္ကို အိမ္မက္မက္ေနသေယာင္ေယာင္စိတ္ထဲတြင္ မသကၤာျဖစ္ေနမိသည္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းေနျပီး တခဏေလးအတြင္းမွာပင္ လွ်ပ္စီးလက္သလို ယခုေျခအေနသို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ပထမတစ္ခါ ဂီႏိုကိုအႏွိပ္သင္ေပးတုန္းကလို ရင္ခုန္မႈမ်ိဳး ယခုသူ႕ရင္ထဲသို႕ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ သစ္ရြက္ေလတိုးသလို အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ဤသို႕ခံစားမႈ ရင္ခုန္သံမ်ိဳးသည္ သာယာခ်ိဳျမိန္လွပါသည္။ ယခုသူဘာလုပ္ရမည္ကို ဆံုးျဖတ္ျပီးသြားျပီျဖစ္သည္။

သူ႕အေပၚအၤက်ီကိုခါးမွေျမွာက္ျပီး ခြ်တ္ပစ္လိုက္၏။ ဂီႏိုက သူ႕ခါးမွ ဂ်င္းေဘာင္းဘီက်ယ္သီးေတြကို တစ္လံုးခ်င္း ျဖဳတ္ေပးလွ်က္ရွိ၏။ ထို႕ေနာက္ ေဘာင္းဘီကိုေပါင္လယ္ခန္႕ေလာက္ထိ ဆြဲခ်လိုက္၏။ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္မွာလဲ အနည္းငယ္ကုန္းရုန္းထၾကြေနျပီျဖစ္သည္။ ဂီႏိုက သူ႕ဟာေလးကိုၾကည့္ျပီး လက္ညိဳးေလးအသာေလးဖိၾကည့္သည္။ သူတုန္ရီစြာ ဂီႏို႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိေတာ့ ဂီႏိုကေတာ့ ျပံဳးစိစိ ေလးလုပ္ေနသည္။ သူစိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ဂီႏိုႏႈတ္ခမ္းေတြကို လွမ္းျပီးနမ္းလိုက္၏။ ဂီႏိုက သူ႕အနမ္းကို ျငိမ္သက္စြာ ခံယူျပီး အေနာက္မွေန၍ သူ႕လည္ဂုတ္ကို လက္ကေလးျဖင့္ သိုင္းဖက္လာသည္။ ထို႕အျပင္ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႕ခါးမွေန၍ အေရွ႕သို႕ဆြဲ ကပ္လိုက္ရာ ပူေႏြးေနေသာ သူ႕ဝမ္းဗိုက္သားႏွင့္ ေရစိုေအးစက္ေနေသာ ဂီႏို႕ဝမ္းဗိုက္သားတို႕ ကပ္လ်က္ျဖစ္သြားကာ ယားက်ိက်ိျဖစ္သြားသည္။

ဂီႏို႕လက္ေတြကအျငိမ္မေနပဲ သူ႕ခါးမွတစ္ဆင့္ သူ႕တင္းပါးအစပ္ကို မမွီ႕တမွွီလွမ္းျပီးဆုပ္နယ္ေနသည္။ ထို႕ေနာက္ အတြင္းခံအတြင္ထဲသို႕ လက္ႏႈိက္ကာ သူ႕တင္ပါးေတြကို ျဖစ္ညွစ္ေလသည္။ သူႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းေနရာမွ ဂီႏိုက အနမ္းကိုရပ္တန္႕အဆံုးသတ္လုိက္ျပီး သူ႕ကိုရီေဝေဝ အၾကည့္ေတြျဖင့္ၾကည့္သည္။ သူ႕ဘဝတြင္ တစ္ခါမွမခံစားဖူးေသာ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ရင္ထဲသို႕ အျပိဳင္းျပိဳင္းဆုိက္ေရာက္လာသည္။ သူဂီႏို႕ကို ျပံဳးျပလိုက္သည္။ ဂီႏိုက သူကလည္တိုင္နားသို႕ တိုးကပ္သြားျပီး လည္တိုင္ေတြကို ဖြဖြေလးနမ္းေလသည္။ သူမ်က္လံုးမွိတ္ထားရင္ ဂီႏိုျပဳသမွ်ႏုေနေလေတာ့သည္။

လည္တိုင္မွတစ္ဆင့္ ဂီႏိုကတေျဖးေျဖးေအာက္သို႕ ဆင္းသြားျပီး ဝမ္းဗိုက္ရွိဖုထစ္ေနသည့္ သူ႕ၾကြက္သား ေတြကိုပါးစပ္ျဖင့္ဟပ္ကာ အငမ္းမရစုတ္ေနသည္။ ဂီႏို႕၏ အာေငႊ႕ေႏြးေႏြးေလးက သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးကို လႊမ္းျခံဳ ရစ္သိုင္းထားသလို ေႏြးေထြးေနသည္။ သူလက္ေတြက အလုိလုိဂီႏိုေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။ ထို႕ေနာက္ဂီႏို႕လက္ေတြသည္ သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုပါ ဆြဲခြ်တ္ပစ္လုိက္သည္။ ထုိအခါ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ လြတ္ေျမာက္သြားေသာ သူ႕ငယ္ပါက အားရပါးရ ေထာင္မတ္လာသည္။ ဂီႏိုက သူ႕ငယ္ပါကို အရင္းမွကိုင္ကာ မျမင္ဖူးသလို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ ညိဳရင့္ေရာင္သန္းေနေသာ သူ႕ငယ္ပါက ထိပ္ဖူးတြင္ အနည္းငယ္ အရည္ၾကည္လက္ေနသည္။ ဂီႏိုကအရင္းမွ ကိုင္ထားရင္ အထက္ေအာက္တစ္ၾကိမ္ခန္႕ အတိုးအေလ်ာ့ လုပ္ၾကည့္သည္။ ဂီႏိုလုပ္သမွ်ကို သူျငိမ္သက္စြာျဖင့္ ရင္ခုန္ျပီးၾကည့္ေနမိသည္။

ဂီႏိုကအဖ်ားထိဆြဲတင္လာျပီး သူ႕ငယ္ပါကို အရင္းသို႕ျပန္ဆြဲလိုက္သည္။ ထိုအခါ ငယ္ပါး၏ ကြမ္းသီးေခါင္း ကပိုျပီးေနရာရလာေသာေၾကာင့္ မိႈပြင့္ကဲ့သို႕ျဖစ္ေနသည္။ သူ႕မိႈပြင့္ကို ဂီႏိုက ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ကေလးကို အသာဟက တေျဖးေျဖးအနားသို႕ တိုးကပ္လာ၏။ ပါးစပ္ေရွ႕ေရာက္ေသာအခါ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းေလးကို အသာငံုလိုက္သည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဂီႏို႕၏    အာခံတြင္းထဲသို႕ ေရာက္သြားေသာ သူ႕ငယ္ပါသည္ ရွိန္းတိန္းတိန္း စိုစိစိေလးျဖင့္ ေႏြးသြားသည္။ ဂီႏိုက သူ႕ငယ္ပါကို ပါးစပ္ထဲမွ ျပန္ထုတ္လိုိက္ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ငံုသည္။ သည္တစ္ၾကိမ္တြင္ေတာ့ အရင္းနားထိေရာက္ေအာင္ငံုသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ထံုးစံအတုိင္း စီးခ်က္ညီညီ လႈပ္ရွားေနသည္။

အတန္ငယ္ၾကာေသာအခါ သူဂီႏိုေခါင္းေလးကို ကိုင္ကာရပ္တန္႕ခိုင္းလိုက္သည္။ ဂီႏိုကသူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လာသည္။ သူဂီႏို႕ကို ပုခံုးမွကိုင္ျပီးထေစလိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ အဆံုးထိမကြ်တ္ေသးသည့္ သူ႕ေဘာင္းဘီကို ေျခေထာက္တစ္ဖက္ျဖင့္ခ်ိတ္ျပီး ခြ်တ္ပစ္လုိက္သည္။ ယခုအခါ သူတို႕ႏွစ္ဦးလံုးသည္ အဝတ္ဗလာျဖင့္ မိေမြးဖေမြးသည့္အတိုင္း တံုးလံုးေလးေတြျဖစ္ေနသည္။ ဂီႏို႕ငယ္ပါေလးမွာလဲ အထက္သို႕ ေထာင္မတ္ေနျပီျဖစ္သည္။ သူဂီႏို႕ငယ္ပါကို မရဲတရဲလွမ္းကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ ယခင္က ဆီေတြျဖင့္ ရြဲေနေသာ ဂီႏို႕ငယ္ပါေလးက ယခုတစ္ခါဆီမပါပဲ ကိုင္ရသည္ႏွင့္အနည္းငယ္ေတာ့ ကြာျခားေနသည္။ ဂီႏို႕ ငယ္ပါအေရျပားေလးသည္ ႏူးညံ့ေနကာ ကိုင္လို႕ေကာင္းလွသည္။ ဂီႏို၏ လက္တစ္ဖက္ကလဲ သူ႕ငယ္ပါကို ေဆာ့ကစားလွ်က္ရွိ၏။ ထို႕ေနာက္သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လြတ္ထြက္သြားမလား ဖက္ထားမိၾကသည္။

ထို႕ေနာက္ ဂီႏိုကသူ႕၏ငယ္ပါကို အေရွ႕သို႕ ဆြဲလိုက္ျပီး ငယ္ပါခ်င္းကပ္ကာ ပြတ္တုိက္ေနသည္။ လက္တစ္ေခ်ာင္းထဲတြင္ ငယ္ပါႏွစ္ခုကို တင္းၾကပ္စြာကိုင္ထားျပီး ပြတ္တိုင္ခ်င္း၏ အရသာသည္လဲ တစ္မ်ိဳးေတာ့ ရွိသည္။ ဂီႏိုက သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အသာနမ္းျပန္သည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတန္ၾကာသည္အထိ အနမ္းေရယာဥ္ေၾကာတြင္ စီးေျမာေနမိၾကသည္။ ျပီးေနာက္ ဂီႏိုက သူ႕ကို အျခားတစ္ဖက္သို႕ လွည့္ေစလိုက္သည္။ သူသေဘာေပါက္ပါသည္။ သူက  ဒီေလာကတြင္ က်င္လည္ေနသည့္သူ ဆိုေတာ့သူ႕အတြက္ နာက်င္မႈမရွိေတာ့ပဲ အသားက်ေနျပီျဖစ္သည္။ သူၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ပဲလွည့္ေပးလိုက္သည္။ ဂီႏိုက သူ႕ကိုထားကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ခဏထြက္သြားျပီး ကြန္ဒံုးတစ္ခုကို ယူကာ အခန္းထဲသို႕ျပန္ဝင္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ဂီႏိုက ကြန္ဒံုးကို ငယ္ပါထိပ္မွေန၍ အရင္းထိစြပ္လုိက္သည္။ တုိက္ပြဲဝင္ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီဟူေသာ ပံုစံ.......

ထို႕ေနာက္ သူ႕တင္ပါးဝနားသို႕ တေျဖးေျဖးတိုးကပ္လာကာ လက္ျဖင့္အသာေတ့ျပီး အထဲသို႕ အနည္းငယ္ ထုိးထဲ့ေလ၏။ အစပိုင္းတြင္ အနည္းငယ္ တစ္ေနေသးသည္။ သို႕ေသာ္ ဂီႏိုကအနည္းငယ္အားစိုက္ လိုက္ေသာအခါ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴပဲဝင္သြား၏။ ဂီႏိုဟာကမလြယ္လွပါ အရြယ္အစားအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း အရွည္အလ်ားအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သူ႕ကိုၾကိမ္းေနေစတာေတာ့အမွန္ပင္။ လူပံုစံေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသေလာက္ ေအာက္ကဟာက ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။ ဂီႏိုတစ္ေခ်ာင္းစေဆာင့္လိုက္ တိုင္းသူ႕တင္ပါးတစ္ခုလံုး ျပည့္ၾကပ္သြားျပီး တစ္ခါျပန္ထုတ္လုိက္တိုင္းတြင္ ဟာကနဲ က်န္ခဲ့သည္။ ပင္လယ္ျပင္တြင္ လိႈင္းစီးေနရသလိုလို ကစားကြင္းက ရိုလာကိုစတာ စီးေနရသလိုလို ခံစားေနရသည္။ ဂီႏိုကေတာ့ အေနာက္ကေန ခပ္မွန္မွန္ေလးေဆာင့္ေနသည္။

အနည္းငယ္ ေဆာင့္ျပီးသြားေသာ္ သူ႕တင္ပါးအတြင္းမွ ငယ္ပါကိုျပန္ထုတ္လိုက္ကာ position ေျပာင္းလုပ္ရန္ အခ်က္ျပသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္  ဂီႏိုကသူ႕ကိုပက္လက္လွန္ခိုင္းသည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို ေျမွာက္ကာ ပခံုးေပၚသို႕တင္ထားျပီး ေအာက္ကေန ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ကာ သူ႕တင္ပါးထဲသို႕ စသြင္းသည္။ ဂီႏို႕ကြမ္းသီးေခါင္းက တေျဖးေျဖးျဖင့္ သူ႕တင္ပါးထဲသို႕ ဝင္လာျပန္သည္။ အရသာက အနည္းငယ္ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းႏိုင္သည္။ ဂီႏိုက ေအာက္မွခပ္မွန္မွန္ေလးေဆာင့္ေပးလွ်က္ ရွိသည္။ သူကေတာ့ ဗိုက္ေတြေအာင့္သလို အိမ္သာတက္ခ်င္သလိုလို.......

“................ ............. ............. ................. ............. .............”

“................ ............. ............. ................. ............. .............”

ဂီႏို႕ဆီမွ အနည္းငယ္ ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလးထြက္ေပၚလာသည္။ ဂီႏိုခံစားမႈေတြ ျမင့္တက္လာျပီထင္သည္။ ထုိ႕အျပင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြမွာလဲ ျမန္သထက္ျမန္လာသည္။ ေလးငါးခ်က္ခန္႕ေဆာင့္ျပီးေသာအခါ  ဂီႏို႕တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ရီလာျပီး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းဖိနမ္းကာ ေဆာင့္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ေမာဟိုက္သြားဟန္ျဖင့္ သူ႕ေပၚတြင္ ေမွာက္လ်က္ၾကီး ျငိမ္သက္သြားသည္။ သူဂီႏို႕မ်က္ႏွာေလးကို ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ႏြမ္းလ်လွ်က္ရွိျပီး မ်က္လံုးေလးစင္းထားသည္။ ျငိမ္သက္ေနေသာ ဂီႏို႕မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္ သူဂီႏို႕ဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးလုိက္သည္။ ဂီႏို႕မ်က္လံုးေလးေတြက ျပန္ပြင့္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ ဂီႏို႕ႏႈတ္ခမ္းေလးက ေကြးညြတ္ေနေအာင္ျပံဳးေလးသည္။

“နီယြန္..............”

“ဟင္..........”

“ခ်စ္တယ္...............”

                                                                              ဆက္ရန္ရွိေသးသည္-

                                                                                                    Lovealone :P

                                                                                          boytheboy.sept@gmail.com