အကို႔--------စာအုပ္ေလး

အကို႔--------စာအုပ္ေလး

နူးညံ့တဲ့အကိုလက္ကေလးနဲ႔အၿမဲေႏြးေထြးမႈေပးတဲ့

အကိုအၿမဲဂရုတစိုက္ရွိတဲ့ အကို႔အေတြးထဲေနရာယူတဲ့

အကို႔နွလံုးသားထဲ ၀င္ေရာက္စြာရွိေနတဲ့

စာအုပ္ေလး အၿမဲၿဖစ္ပါရေစ။ ။

###

အခန္း(၂)

အကိုနွင့္ပထမဦးဆံုးစေတြ႔ဆံုသည့္ေန႔ပါ၊…..

ေနပူပူတြင္ ဘက္စ္ကားဂိတ္သို႔အၿမန္သြားေနရသည့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေခၽြးမ်ားသည္ ေရပမာပင္နဖူးမွ စီးဆင္းက်လာခဲ့

သည္။ ဘက္စ္ကားဂိတ္သို႔ေရာက္ခါနီးတြင္ ကၽြန္ေတာ္လုိက္ပါရမည္ကားမွာ ထြက္ရန္ပင္ၿပင္ေနေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ေၿခလွမ္း

မ်ားၿမန္ၿမန္မလွမ္းေပ။ အေၿပးေၿခလွမ္းမ်ားအၿဖစ္ ေၿပာင္းခဲ့လိုက္မိသည္။ ကားနားေရာက္ခါနီးတြင္ ေဘးနားမွတစ္စံုတစ္

ေယာက္မွာ ရုတ္တရတ္၀င္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။

*အား…*

နွစ္ေယာက္စလံုးၿပိဳင္တူထြက္လာေသာအသံၿဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္မွာ နာႀကင္ေသာ လက္ေမာင္းအားကိုင္ကာ ေခြကာက်သြားေသာ ကတၱရာလမ္းေပၚမွ ထလိုက္ၿပီး ကားကိုလိုက္

ရန္ၿပင္လိုက္ရာ..

*ဟိတ္….. ခဏေနဦး*

ကၽြန္ေတာ့္နာႀကင္ေနေသာလက္ေမာင္းအား လဲက်ေနေသာသူမွလွမ္း၍ဆြဲလိုက္ေလသည္။

*အား…..နာတယ္..*

*ေအာ္…ေဆာ္ဒီး….*

သူလႊတ္လိုက္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပါရမည့္ကားမွာ ထြက္၍သြားေလၿပီ။ မိမိကိုယ္ကိုစိတ္ပ်က္ဟန္ၿဖင့္ ေတာက္

ေခါက္လိုက္သည္။ ေနာက္ထက္နာရီ၀က္ခန္႔ေစာင့္ရေပဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေဒါသမ်ားၿဖင့္ေဘးနားမွ လူအားႀကည့္လိုက္

သည္။

*ဒီမွာ…. *

ထိုသူမွာေတာ့ သူ႔၏စာအုပ္မ်ားအား တစ္အုပ္စီလိုက္၍ေကာက္ေနေလသည္။

*ဒီမွာ…ဒီမွာ..*

ကၽြန္ေတာ့္အသံေႀကာင့္ ၿမင္လိုက္ရေသာ ၿမင္ကြင္းေလးတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္နွလံုးသားမ်ားတုန္လႈပ္ေစခဲ့ပါသည္။

ဆူးရွလွေသာ မ်က္လံုးတစ္စံု…၊ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွေသာကိုယ္လံုး…၊ စိုေၿပလွေသာအသားအေရ…၊ နူးညံ့ကာအနီေရာင္သန္း

ေနေသာ နွတ္ခမ္းတစ္စံု…၊ တည္ၿငိမ္လွေသာမ်က္နွာ… တို႔ကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာ သူတစ္ဦးၿဖစ္ေလသည္။

*ဘာလဲ… ခုနကဆြဲမိတဲ့ အတြက္ေဆာ္ဒီး… မင္းက၀င္တိုက္တာဆိုေတာ့ ၿပန္ေတာင္းပန္သင့္တယ္ထင္လို႔….*

*-------*

*ငါ့စာအုပ္ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားသဲေတြေပသြားၿပီ.. ေနာက္တစ္ခါဆင္ၿခင္ပါ..*

သူစကားမ်ား ေၿပာၿပီးသည့္အထိ စြံ႔အခဲ့ပါသည္။ သူသည္စာအုပ္မ်ားေကာက္ၿပီးသြားကာ ကားဂိတ္မွထြက္သြားရန္ၿပင္

လိုက္သည္။

*ေအာ္..ဒီမွာ..*

*ဘာလဲ..*

*ေဆာ္ဒီး…လို႔ေၿပာမလို႔..*

*ရပါတယ္… ေနာက္ေနာင္ဆင္ၿခင္ေပါ့*

 

ဤသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္နွင့္အကို စ၍ေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ အၿဖစ္အပ်က္သာၿဖစ္ေလသည္။

ေဆးေက်ာင္း၀န္းထဲ၀င္သြားေသာ အကို႔အားကၽြန္ေတာ္ရွာရန္သိပ္ခက္ခဲေသာ အရာမဟုတ္ခဲ့ပါ။ ေဆးေက်ာင္းသည္ကၽြန္

ေတာ့္အတြက္ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕၏ေက်ာင္းမဟုတ္ပါလား။

ဆရာ၀န္ေလာင္းေလး ေဆးေက်ာင္းသားအကိုသည္ ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးသားထဲသုိ႔ မသိမသာေနရာယူလာခဲ့ေပသည္။

ကန္တင္းထိုင္ခ်ိန္ အတန္းထဲတြင္ရွိေနခ်ိန္ စာအုပ္ေလးမ်ားအား အၿမဲဖတ္ေနတတ္ေသာအကို။ ကားေပၚမွာလိုက္ပါလာ

လ်င္ ေက်ာင္း၀န္းထဲ၀င္လာခ်ိန္ အၿပင္မွာေတြ႔ခ်ိန္ စာအုပ္ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕အား လက္တြင္အၿမဲကိုင္ေဆာင္ထားတတ္ေသာ

အကို။ ကၽြန္ေတာ္အကို႔၏စာအုပ္ကေလးမ်ားထဲမွ တစ္အုပ္ၿဖစ္ပါကေကာင္းမည္ဟု အၿမဲေတြးေနမိခဲ့ေလသည္။

အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ပထမဦးဆံုးစကားစေၿပာခ်ိန္.. ေအာ္..မွားလို႔ အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ဒုတိယအႀကိမ္ စကားစေၿပာသည့္

အခ်ိန္ကိုမွတ္မိေနပါေသးသည္။

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အားတန္းတန္းဆြဲၿဖစ္လာသည္ကို ႀကည့္ကာမေနနိုင္ၿဖစ္လာေသာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္

အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္အားစတင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါသည္။ ပထမေတာ့ ဤအတိုင္းပင္ရင္းရင္းနွီးနွီးမိတ္ဆက္ခဲ့ပါေသာ္လည္း

အကိုမွာကၽြန္ေတာ္ထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ အၿမဲတပူးတတြဲမေနတတ္ပါ။ သူအၿမဲရွိေနတတ္သည္

မွာေတာ့ စာႀကည့္တိုက္မွာပင္ၿဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္စာႀကည့္တိုက္သို႔ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ အကိုမန္ဘာ၀င္ထားေသာ စာႀကည့္တိုက္တစ္ခုတြင္ ကၽြန္ေတာ္

မန္ဘာ၀င္လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္အလုပ္မရွိေသာကၽြန္ေတာ္မွာ အကိုမည္သည့္အခ်ိန္သြားတတ္သည့္ကို ဂရုတစိုက္

ရွိလာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ထိုေန႔ကထိုင္ေနသည္မွာ 2နာရီပင္ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ အကိုမွာမလာေသးေပ။ အနည္းငယ္စိတ္၀င္စားစ

ရာေကာင္းမည္ဟုထင္မွတ္ေသာ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္အားယူ၍ ဖတ္ေနေသာ္လည္း ႀကာလာခဲ့သည္ၿဖစ္၍ ပ်င္းလာခဲ့ေလ

ၿပီ။ အကိုမလာေတာ့ဟု အထင္ၿဖင့္ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ရန္ထလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စာႀကည့္တိုက္အတြင္းသို႔ ေၿခလွမ္းေလး

တစ္စံု၀င္ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။

အကိုၿဖစ္ေပသည္။ ဟုတ္ပါသည္ အကို႔၏တည္ၿငိမ္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေသာေၿခလွမ္းေလးၿဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လည္

ထိုင္လိုက္သည္။ မၿဖစ္ေသးပါ။ ထိုင္ေနလ်က္ဆိုပါက အကိုသတိထားမိမည္မဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ္မတ္တပ္ထရပ္ကာ ေၿခ

လွမ္းေလးမ်ား ဖန္ဆင္းလိုက္သည္။

*အယ္… အကို.. စာႀကည့္တိုက္လာတာလား..*

*ဗ်ာ… ဟုတ္တယ္ဗ်ာ.. ဒါနဲ႔..----*

*ညီလို႔ပဲ ေခၚပါ အကိုကကၽြန္ေတာ့္ထက္အသက္ႀကီးတာဘဲေလ..*

*ေအာ္..အင္း.. ညီကေရာ ဒီစာႀကည့္တိုက္မွာ မန္ဘာ၀င္ထားတာလား..*

*ဟုတ္တယ္.. ဒီမွာကစာအုပ္လဲ စံုတယ္ထင္လို႔ေလ.. ဖတ္လို႔လဲေကာင္းလို႔..*

ကၽြန္ေတာ္အမွန္တကယ္စကားမဟုတ္ပါ တမင္လိမ္လည္ခဲ့ေသာ စကားလံုးေလးမ်ားပါ။

*ေအာ္.. ဟုတ္တယ္..ဒီမွာကစံုတယ္ေလ.. အကိုကေဆးနဲ႔ဆုိင္တာေလးေတြ ဗဟုသုတေလးေတြလာဖတ္တာ..*

*ဟုတ္..ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္..*

*ဗ်ာ..ဘာကိုသိတာလဲ*

*ေအာ္… စာအုပ္စံုတာကိုေၿပာတာပါ..*

*အင္းအင္း.. ဒါဆို.. အကိုစာအုပ္ေလးေတြရွာလိုက္ဦးမယ္..*

*ဟုတ္.ကၽြန္ေတာ္လည္းခုနကမွေရာက္တာ စာအုပ္ေလးေတြဖတ္လိုက္ဦးမယ္ အကိုအားရင္ အၿပန္မုန္႔သြားစားက်

ရေအာင္..*

အမွတ္ရေသးပါသည္။ အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ထိုေန႔မွစကာ အတူတူသြားႀကသည့္ေနရာမ်ားရွိလာခဲ့ေပသည္။ ယခုေကာ္****

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၃)

ကၽြန္ေတာ့္အေႀကာင္းစသိသည့္ေန႔ပါ။……

မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေသာေန႔ၿဖစ္ပါသည္။ စာႀကည့္တိုက္သြားရန္ ခ်ိန္းထားေသာကားဂိတ္တြင္ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္

တည္းရပ္ကာ ေစာင့္ေနပါသည္။ နာရီ၀က္ပင္ေက်ာ္သြားခဲ့ေလပါၿပီ။ အကိုမွာမလာေသးေပ။ ထီးေဆာင္းထားေသာ္လည္း…

သည္းထန္စြာရြာေသာ မိုးေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္စိုေနခဲ့ပါသည္။ တစ္နာရီတိတိႀကာေနခဲ့ပါၿပီ။ အကိုမွာေတာ့ မလာေသးေပ။

ကၽြန္ေတာ့္အား ေမ့၍စာႀကည့္တိုက္တန္းသြားသည္မွာလည္း မၿဖစ္နိုင္ အကိုသည္ ေပးထားေသာကတိအား မည္သည့္

နည္းနဲ႔မွ အပ်က္မခံပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္ေအာင္ လာပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ယံုႀကည္ခဲ့ပါသည္။

နွစ္နာရီပင္ႀကာခဲ့ေလၿပီ။ အဘယ္ေႀကာင့္မိုးမွာလည္း ဤမွ်ေလာက္ႀကာစြာရြာသြန္းရသည္ မသိခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းမွစ၍

ေၿခဖ်ားထိ မိုးေရမ်ားစိုေနေလသည္။

*ညီ…..*

မိုးေရထဲ ခက္တိုးတိုးေလးႀကားလိုက္ရေသာအသံၿဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေဘးဘက္အေနာက္ဘက္သို႔ လွည့္ႀကည့္ကာရွာ

မိခဲ့ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အထင္မွန္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္၏ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ အကိုေရာက္ေနေလၿပီ။

*အခုခ်ိန္ထိေစာင့္ေနတာလား  ထင္ေတာ့ထင္သားဘဲ ညီေစာင့္ေနလိမ့္မယ္လို႔.. အကိုကလည္း စာအုပ္တစ္ခုရစရာရွိလို႔

သြားေနတာ အခ်ိန္မမွီဘဲၿဖစ္သြားတာ အိမ္ကိုၿပန္ေတ့ာတာမဟုတ္ဘူး ဒီေလာက္မိုးသည္းထဲမွာ..*

*..ရပါတယ္…. ညီက အကိုတစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ေနမွာစိုးလို႔..စာႀကည့္တိုက္သြားရေအာင္ေလ..*

*..အာ.. ဒီေလာက္ေရစိုေနတာကို လာလာ.. အကို႔အိမ္နဲ႔နီးေတာ့ အကို႔အိမ္သြားမယ္ အ၀တ္အစားလဲၿပီး မိုးဆဲမွ ညီ့အိမ္

ၿပန္ေပါ့..ဟုတ္ၿပီ..*

ကၽြန္ေတာ္မၿငင္းခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္မၿငင္းသင့္ေသာ အရာၿဖစ္မွန္းသိပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

*..ေရာ့ မ်က္နွာသုတ္.. ေရေတြအရင္သုတ္လိုက္..*

အကိုေပးေသာ မ်က္နွာသုတ္မွာ အကို႔၏ကိုယ္သင္းနရံ႕မွာ ဆူးရွစြာရွိေနေလသည္။

*..အကို႔အိမ္မွာ အကို႔မိဘေတြမရွိဘူးလား..*

အကိုမွာတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္သည္။

*.အကိုဆီမွာ မိဘေတြမရွိေတာ့ဘူး ..ဒါေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ထားခဲ့တာေတြ.. အကို႔မွာဦးေလးတစ္ေယာက္ဘဲရွိေတာ့တာ..

သူကလည္းလူပ်ိဳႀကီးေလ. အခုနိုင္ငံၿခားမွာ အဲ့ေတာ့ အကိုကဦးေလးရဲ႕ သားအရင္းလိုၿဖစ္သြားၿပန္ေရာ..*

*..ေအာ္..*

ထို႔ေႀကာင့္ အကိုဤကဲ့သို႔စိတ္ဆင္းရဲမရွိစြာ ေနေနရသည္မဟုတ္ပါလား။

*..ကဲ.. ေရခ်ိဳးခန္းက ဟိုမွာရွိတယ္..*

*..ဟုတ္..*

ကၽြန္ေတာ္ေႏြးေထြးေသာ ေရေလးၿဖင့္ေအးေဆးစြာခ်ိဳးမိလိုက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ေတြလက္ေတြအား သုတ္ကာအကိုေပးေသာ အက်ီနွင့္ေဘာင္းဘီလဲကာ ၿပန္ထြက္လာခ်ိန္တြင္..

*..ညီ…*

*…ဗ်ာ..*

*.ညီက Homosexual လား..*

အကို႔၏ေမးသံေႀကာင့္ သုတ္ေနေသာမ်က္နွာသုတ္ပု၀ါမွာ လြတ္က်သြားခဲ့သည္။

*..ညီ..လြယ္အိတ္ထဲက ..အဲ့ဒါ..အဲ့ဒါနဲ႔ပက္သက္တာေလးေတြ ေတြ႔လို႔… အကိုက… စာအုပ္ေတြ..ေရစိုသြားမလားလို႔..

ထုတ္ေပးမလို႔ပါ… အဲ့ဒါ….*

ကၽြန္ေတာ္.. အကို႔အားမ်က္နွာမၿပရဲေပ။ သို႔ေသာ အားတင္းကာ အၿပံဳးေလးဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။

*..ေအာ္.. ရပါတယ္..အကို .ဟို..ညီ..ညီ..ၿပန္လိုက္ဦးမယ္…*

ကၽြန္ေတာ္လြယ္အိတ္ထဲသို႔ ပစၥည္းမ်ားေကာက္ထည့္ၿပီးထြက္သြားရန္ၿပင္လိုက္သည္။

*ညီ….. ဒါ..ရွက္ဖုိ႔မလိုပါဘူး.. အကိုနားလည္ပါတယ္.. အကို႔ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၿပာၿပပါလားညီ..*

ကၽြန္ေတာ္အနည္းငယ္ေလာက္ စိတ္အားႀကည္လင္ေအာင္ထားလိုက္ကာ လြယ္အိတ္အားေဘးနားသို႔ ခ်ထားလိုက္သည္။

ထိုေနာက္အကို႔ဘက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္။

*..ညီက..ဟုိမုိပါ..*

*.အကိုသိပါတယ္.*

*..အကို႔ကိုအစကတည္းက ေၿပာၿပမလို႔ပါပဲ ဒါေပမဲ့ ဒါကေၿပာမၿပသင့္တဲ့ အရာမို႔လို႔မေၿပာခဲ့တာ..*

*..အကိုသိပါတယ္ညီ.. ညီ.အကိုနဲ႔ အနီးမွာအၿမဲရွိၿပီး အကို႔ကိုအၿမဲ စံုေအာင္လုပ္ေနတာကိုႀကည့္ရင္ အကိုသိပါတယ္..*

*..ဗ်ာ…*

*..ေဆာ္ဒီးေနာ္ညီ.. ညီ့မာနကိုထိခိုက္သြားရင္..*

*..ရပါတယ္.. မွန္တာေတြပဲ …ညီစိတ္မဆိုးပါဘူး..*

*..ညီ… အကို႔ကိုခ်စ္လား..*

ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲအကို ခ်စ္တာေပါ့ အကို႔ကိုညီအရမ္းခ်စ္လို႔ဘဲ ဒီလိုအေၿခအေနထိေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တာေပါ့။

စိတ္ထဲတြင္ လွ်င္ၿမန္စြာေၿဖလိုက္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးသားကသာ ႀကားသြားခဲ့ပါသည္။

*..အကိုေၿပာရတာ..အားနာေပမဲ့..ညီလည္းအကို႔ကိုရွက္ေနရင္ရွက္ေနလိမ့္မယ္ အကိုလည္းညီ့ကို ရွက္မိရင္ရွက္မိမယ္…

အကိုညီ့ကို စိတ္၀င္စားပါတယ္… ညီနဲ႔ေတြ႔မဲ့အခ်ိန္ေလးေတြကိုမသိစိတ္က ေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္.. ညီနဲ႔သြားမဲ့ေနရာေလး

ေတြကို အၿမဲ စိတ္ကူးယဥ္တတ္တယ္ ..အကိုသိမ္းထားတတ္တဲ့ စာအုပ္ေလးေတြလို ညီ့ကိုေခၚထားၿပီး သိမ္းထားခ်င္တယ္

..ဟီ…. အကိုအစက နည္းနည္းရူးသလိုထင္ခဲ့ေပမဲ့ အကိုညီ့အေပၚကို ခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္..*

ခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္ ဆိုေသာ စကားတစ္လံုးနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ေမ့ေလ်ာသြားနိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္အကို႔အားေသခ်ာစိုက္

ႀကည့္ကာ မ်က္၀န္းေလးထဲမွ မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းခဲ့ပါသည္။ ၀မ္းသာမ်က္ရည္ပင္ ၿဖစ္ေလသည္။

*..အကို…ညီ…ညီ…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..*

*..ဘာလို႔လဲညီ…*

*..မၿဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးထင္ထားတဲ့ အရာေတြ အကို႔ညီ့ကိုေပးၿဖစ္ေစလို႔ပါ… အကို႔ကို..ညီ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..*

*…ညီရယ္….*

ေအးၿမလ်က္ရွိေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္အား..ေႏြးေထြးမႈတစ္ခုရရွိရန္ အကို၏ရင္ခြင္ထဲေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္အတိုင္းမသိ

ေအာင္ပင္ ေပ်ာ္ခဲ့သည္မွာ အမွန္ပင္ၿဖစ္ေလသည္.။ ယခုေကာ္ *******

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၄)

အကုိနွင့္စတင္ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ပါသည္။……

ကၽြန္ေတာ္အိမ္မက္မက္ေနသည္ဟု ထင္ခဲ့မိပါသည္။ အမွန္တကယ္မွာ အိမ္မက္မဟုတ္ခဲ့ပါ။ အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ အမွန္ပင္

ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ပါသည္။  သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခ်ိန္တြင္ သြားသည့္ေနရာမ်ား ရွိေသာ္လည္း ခ်စ္သူဘ၀တြင္ ပို၍ပင္မ်ားလာေလသည္

အကို႔အက်င့္မွာ သြားသည့္ေနရာတိုင္းစာအုပ္ေလးမ်ားသယ္သြားတတ္ၿပီး အၿမဲဖတ္ေလ့ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း

တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမရိုးရေအာင္ ဖတ္ၿပေလ့ရွိတတ္ေလသည္။

*..အကို..*

*..ဟင္..ေၿပာညီ..*

*.စာဖတ္ရတာ မပ်င္းဘူးလာဟင္..*

*..မပ်င္းပါဘူးညီရဲ႕ စာဆိုတာ ဖတ္သင့္တယ္ေလ.. ဖတ္လို႔လဲမမွားဘူး.. အဲ့လိုဘဲ အကိုတစ္ေယာက္တည္းရွိေနတုန္းက

လဲစာအုပ္ေလးေတြနဲ႔ပဲ အေဖာ္လုပ္ခဲ့ရတာေလ…*

*..ဒါဆို..ညီနဲ႔စာအုပ္..ဘယ္သူ႔ကိုပိုခ်စ္လဲ..*

အကိုမွာ ေခတၱစဥ္းစားဟန္ၿဖစ္ၿပဳမူလိုက္သည္။

*..အင္း…. စာအုပ္ကိုပိုခ်စ္တယ္..*

*..ဟာ..အကိုကလည္း..မေကာင္းဘူး.. ညီ့ကိုပိုခ်စ္ရမွာကို.. *

*.ဟား…ဟား….အတူတူပါဘဲညီရာ ညီကသက္ရွိ.. စာအုပ္ကသက္မဲ့… အဲ့ေတာ့ညီ့ကို သက္ရွိေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆံုး..

စာအုပ္ကို သက္မဲ့ေတြထဲမွာ အခ်စ္ဆံုး…ရၿပီလား..*

ကၽြန္ေတာ္မေက်နပ္ဟန္ၿဖင့္ နွတ္ခမ္းအားစူၿပလိုက္သည္။

*..အြန္႔.. နွတ္ခမ္းစူၿပန္ၿပီ.. ေနာက္တစ္ခါနွတ္ခမ္းဆူရင္ လူၿမင္ကြင္းမွာလဲ မေရွာင္ဘူး နမ္းလိုက္မွာေနာ္..*

*..ဒါဆို..အၿမဲနွတ္ခမ္းစူထားေတာ့မယ္..ဟီ*

*..အာ…ေၿပာမိတာမွားပါၿပီ..*

အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔၏အလင္းေရာင္သည္ အခ်ိန္ကာလႀကာၿမင့္စြာပင္ထြန္းလင္းခဲ့ပါသည္။

*.ညီ.. ညီနဲ႔အကိုမခင္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ညီဘာလုပ္လဲဟင္..*

*..အကိုကလည္း အကိုနဲ႔ခင္လို႔ရေအာင္ အကိုညီ့ကိုသတိထားမိေအာင္လုပ္တာေပါ့..*

*..အမ္…ဟုတ္လား… အဲ့လိုလုပ္တာ ဘယ္ေလာက္ေလာက္ႀကာခဲ့တာလဲညီ..*

*..အင္း..ညီမွတ္မိသေလာက္.. ငါးလေၿခာက္လေလာက္ေတာင္ႀကာတယ္.. အကို႔ေက်ာင္းကိုလာရ.. အကိုကန္တင္းထိုင္

ရင္လိုက္ထိုင္ရ.. အကိုဘယ္ဘက္စ္ကားဆီးလဲ လိုက္ဆီးရနဲ႔ေလ.. ဒါေပမဲ့အကိုက ညီ့ကိုမွသတိမထားမိတာ စာအုပ္ေတြ

ကိုပဲ သတိထားေနတာေလ.*

*..မဟုတ္ပါဘူး.. အကိုသိပါတယ္.. ညီနဲ႔စစခ်င္း ကားဂိတ္မွာစတိုက္မိကတညး္က ေယာက်ာၤးေလးတန္မဲ့ နူးညံ့ၿပီးခ်စ္စရာ

ေကာင္းလို႔သတိထားမိတာေလ.. ေနာက္ေတာ့ အကိုတို႔ေက်ာင္းမွာေတြ႔တယ္ အကိုကညီ့ကို ဂ်ဳနီယာလို႔ေတာင္ထင္ေန

တာ.. ၿပီးေတာ့ညီေနတာကလညး္ အကိုတို႔အနားမွာပဲၿဖစ္မယ္လို႔ထင္ေနတာ ေနာက္မွ အကိုနဲ႔ခင္တဲ့ ညီ့သူငယ္ခ်င္းေတြ

မိတ္ဆက္ေပးမွ.. ညီကအကုိတို႔ေက်ာင္းကမဟုတ္မွန္းသိတာ..*

*..တကယ္..*

*..အင္းေပါ့..တကယ္ေပါ့..*

*..ညီကလည္း လြန္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကမေနနိုင္ပဲ မိတ္ဆက္ေပးတာေလ ဒါေပမဲ့ အကိုကေအးစက္စက္ႀကီးဆို

ေတာ့ ညီကထက္ႀကိဳးစားရၿပန္ေကာ္..*

*..ဘာလဲ.. စာႀကည့္တိုက္မန္ဘာ၀င္ၿပီး တစ္ေနကုန္ေအာင္ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကိုင္ၿပီး အိပ္ငိုက္ေနတာလား..*

*..ဟင္.. အကိုသိတယ္ဟုတ္လား.. ဘယ္လိုသိတာလဲ..*

*..ညီရယ္ အကိုလည္းညီ့ကိုသတိထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ ဒီေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္.. အကိုကရွက္တတ္ၿပီးအားနာလို႔

သာညီ့ကို နည္းနည္းေလးေခ်ာင္းေနခဲ့တာ..*

*.ဟင္း… အကိုကအရမ္းဆိုးတာဘဲဒါဆို.. ညီဒီေလာက္စာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဇက္ေႀကာတက္ေအာင္ ေစာင့္ေနတာသိတာေတာင္

မလာဘူး..*

*..လာပါ့ အၿပင္မွာ ဖတ္ေနတာ.. ေနာက္မွညီမထြက္လာေတာ့ဘူးဆိုမွ ၀င္တာ..အဲ့မွာစတာေပါ့ ကံဆိုးၿခင္းေတြ..*

*..ဘာ…*

*..ဟဲ..ဟဲ.. စတာ ကံေကာင္းၿခင္းေတြလို႔ေၿပာတာ..*

အကို႔ကုတင္ေပၚတြင္ေရာက္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္မွာအကို႔အား လက္သီးၿဖင့္ဖြဖြေလး ရင္ဘက္ကိုထိုးလိုက္သည္။

*..ဒါနဲ႔အကို…. မနက္ၿဖန္ညီတို႔ တစ္နွစ္ၿပည့္..ဘာလုပ္မွာလဲ.*

*..ဘာလုပ္ရမွာလဲ ညီရ..တစ္နွစ္ၿပည့္တာ ဆန္းလို႔လား..*

*..အကိုကလည္း…အမွတ္တရေလးၿဖစ္ေအာင္လို႔ေလ..*

*..အမွတ္တရဆိုတာ.. လုပ္မွၿဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူးညီရာ မလုပ္လဲ မွတ္တတ္ရင္အမွတ္တရၿဖစ္ပါတယ္ဟ…မနက္ၿဖန္.

အကိုကေက်ာင္းအတြက္လိုအပ္တဲ့ စာအုပ္ေလးေတြသြား၀ယ္ရမွာေလ…*

ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုသြားခဲ့သည္မွာ အမွန္ပါ..။ ဘယ္နွယ့္ တစ္နွစ္ၿပည့္ေလးကို ဘာမွမလုပ္ပဲ စာအုပ္သြား၀ယ္မယ္တဲ့..

*..သြားေလ.. သြားေပါ့… စာအုပ္နဲ႔တစ္နွစ္ၿပည့္က်င္းပေပါ့… ညီကေတာ့မလိုက္နိုင္ဘူး.. ၿပန္ၿပီ ေနာက္က်ေနၿပီ..

အိမ္ေမေမ စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္…*

ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚတြင္ အကို႔အားတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့လိုက္ကာ လြယ္အိတ္အားယူၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္

ေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္နွင့္အကို ခ်စ္ႀကိဳက္လာသည့္တစ္နွစ္ၿပည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္ပါသည္။ အမွန္တကယ္ဆိုလွ်င္ တစ္နွစ္ေက်ာ္မွ်ရွိပါသည္။

သို႔ေသာ္ ခ်စ္သူၿဖစ္သည့္ေန႔မွ စမွတ္ပါက တစ္နွစ္တိတိၿပည့္ေသာေန႔ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ခန္းထဲတြင္သာရွိေနပါ

သည္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။  ကၽြန္ေတာ္သံသယတစ္ခု၀င္ေရာက္မိခဲ့ပါသည္။ ထိုအရာမွာ အကို

သည္ကၽြန္ေတာ့္အား အမွန္တကယ္ခ်စ္ပါေသးရဲ႕လား..။

*..သား..ဖုန္းလာတယ္..ကိုင္လိုက္ဦး..*

အေမ့အသံေႀကာင့္ စဥ္းစားေနသည္မ်ားပ်က္ကာ ဖုန္းရွိရာသို႔သြားေရာက္ကိုင္လိုက္ပါသည္။

*.ဟယ္လို..*

*.ဟယ္လို…ညီကိုပါ..*

ဟြန္း…ထင္ေတာ့ထင္သားပဲ သူသာၿဖစ္နိုင္သည္ေလ။

*..ေၿပာ..*

*..အကို႔အိမ္ခဏလာခဲ့ပါလား..*

*..ဘာလုပ္ဖို႔လဲ..*

*..ညီ့ကိုၿပစရာေလးရွိလို႔ ၿပီးေတာ့ အကို၀ယ္လာတဲ့စာအုပ္ေလးေတြလည္းၿပမလို႔..*

ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲတြင္ အတိုင္းမသိေဒါသထြက္မိသည္မွာအမွန္ပါ။စာအုပ္ကမပါမၿဖစ္ပါေသးတယ္။  စာအုပ္ကိုၿပေတာ့ဘာ

ထူးမွာမို႔လုိ႔လဲ စာအုပ္ဖတ္တာမႀကိဳက္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကိုစာအုပ္လာႀကည့္ခိုင္းေနေသးတယ္။

*.ေထြေထြထူးထူးမရွိရင္ မလာေတာ့ဘူး စာအုပ္ကဘယ္ေတာ့ၿပၿပရတယ္..*

*..ဟာကြာ ညီကလည္း လာခဲ့ပါ… ကဲ အကိုေစာင့္ေနမယ္ ဟုတ္ၿပီလားလာခဲ့ ..*

ဆက္၍ အသံမႀကားလိုက္ရေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖုန္းအားခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္မသြားရန္ စိတ္ထဲတြင္ပိုင္းၿဖတ္ထားေသာ္လည္း အကို႔၏ဆြဲငင္မႈေအာက္တြင္မရုန္းထြက္နိုင္ခဲ့ပါ။ အကို႔၏အိမ္သို႔

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါသည္။

*.ကဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေရာက္လာတာပဲ မဟုတ္လား.. ကိုကိုခင္ႀကီးက်ယ္ရဲ႕..*

*..လာခ်င္လို႔လာတာမဟုတ္ပါဘူး.. ဘာစာအုပ္ေတြလဲ လာႀကည့္တာ..*

ဘယ္လိုမွ မၿဖစ္နိုင္ေသာ ဆင္ေၿခတစ္ခုပါ။ သို႔ေသာ္ ပါးစပ္ထဲမွရွိတာထုတ္ေၿပာလိုက္သၿဖင့္ မွားသြားမွန္းမသိခဲ့ပါ။

*.ကဲ လာအကို႔အခန္းထဲကို..*

*..ဘာလုပ္ဖို႔လဲ.. ဘာမွမၿပင္ဆင္ထားဘူးေနာ္..*

*..အမ္.. ဟာ..မဟုတ္ပါဘူး.. ၀င္သာ၀င္၀င္ခိုင္းတာပါဟ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး..*

ကၽြန္ေတာ္မွာ ရွက္ေသြးၿဖန္းကာ ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး အကို႔အခန္းထဲသို႔ ၀င္ႀကည့္လိုက္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တံခါးေလးအားဆြဲကာဖြင့္လိုက္သည္။

*..ဟင္..*

အခန္း၀တြင္ ကၽြန္ေတာ့္ခါးေလာက္အၿမင့္ရွိေသာ အညိဳေရာင္ေခြးရုပ္ေလးတစ္ရုပ္ ထိုင္လ်က္သားထားထားသည္ကိုေတြ႔

ရွိရေလသည္။

*..အဲ့ဒါ..ညီ့အတြက္ အကိုတို႔တစ္နွစ္ၿပည့္လက္ေဆာင္..*

ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ခံစားခ်က္ေႀကာင့္ထင္၏ စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလာက္ထိ ၿငိမ္သက္ကာ ၿပံဳးေနခဲ့မိပါသည္။

*.တကယ္လား..*

*..တကယ္မို႔လို႔ေပးတာေပါ့.. နို႔မိုဆိုအလကား၀ယ္ထားပါ့မလား..*

*..ဟီ.. ေက်းဇူး..အဲ့ဒါဆိုလည္း… ဘယ္ကဘယ္လို၀ယ္လာတာလဲ..*

*.မေန႔ကညီနဲ႔ရန္ၿဖစ္ၿပီးမွ.. အေၿပးေလးသြား၀ယ္လိုက္တာ.. ဒီမနက္က်ေတာ့ စာအုပ္သြား၀ယ္တယ္ေလ.. ညီ့ကိုေပးဖို႔..*

*..ဟင္..ညီ့ကို ေပးမလို႔ဟုတ္လား.. ဘာစာအုပ္မို႔လို႔လဲ..*

*..ဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ေရးထားတဲ့ ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္. တဲ့…အရမ္းေကာင္းၿပီး အကုိ႔အႀကိဳက္မို႔လို႔*

*..အမ္…အကို႔စာအုပ္ကဘယ္လိုနာမည္ႀကီးလဲ..*

*..အရမ္းေကာင္းတာညီရ ဖတ္ႀကည့္လိုက္.. ဒီစာအုပ္ကအကို႔အႀကိဳက္စာေရးဆရာလည္းၿဖစ္ ေကာင္းလဲေကာင္းလို႔ေပး

တာ.. မွတ္မွတ္ဒီစာအုပ္ကိုဆရာတကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ေရးၿပီးတာ 1961 ဒါမွမဟုတ္..1962ေလာက္ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္..

အဲ့ကတည္းက နာမည္ႀကီးခဲ့တာေလ..*

*..အကိုကဘယ္လုိလုပ္သိတာလဲ..*

*..ေအာ္.. ဒီလိုဘဲ ဖတ္ႀကည့္ရတာေပါ့…ေနာက္ထက္ေပးရဦးမယ္..*

*..ဟင္.. ေပးစရာေတြကအမ်ားႀကီးပါဘဲလား..*

*..ဒါက ညီနဲ႔ အကိုနဲ႔ စေတြ႔ကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ ေရးထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီ.. ဒါကေတာ့အပိုင္မေပးဘူးေနာ္..

အၿမဲတန္း နွစ္ေယာက္အတူတူ မွတ္တမ္းတင္ထားႀကမယ္..*

ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ေလးအားယူကာ ဖြင့္လိုက္သည္။ ..ဟင္…ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔စေတြ႔ေသာ ေန႔မွစ၍ ေန႔ရက္လ

ခုနွစ္တစ္လံုးမက်န္ေအာင္ ထည့္ကာ ဒိုင္ယာရီေလးေရးထားေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အား မ်က္နွာေလးပင့္ကာ ေမာ့ႀကည့္လိုက္သည္။ အကို႔၏နူးညံ့သိမ္ေမြ႕လွေသာ အၿပံဳးသည္ကၽြန္ေတာ့္

အားလက္ခံႀကိဳဆိုေနေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကၽြန္ေတာ္နွင့္အကိုသည္နွစ္စဥ္ဆိုသလိုပင္ လက္ေဆာင္ေလးမ်ား အမွတ္တရေလးမ်ားအၿမဲၿပဳလုပ္တတ္

လာခဲ့သည္။ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးတြင္ အၿမဲေရးမွတ္ကာ မွတ္တမ္းတင္ေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ ယခုေကာ္……

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၅)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႀကားမွ ၿပႆနာေလးၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။……..

ထိုေန႔တြင္ မိုးမ်ားသည္သည္းထန္စြာ ရြာလ်က္ရွိေလသည္။ မိုးေရမ်ားစိုခၽြဲေနေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ေၿခလွမ္းမ်ားဦးတည္ခ်က္

မွာအကို႔၏ ေနအိမ္သာၿဖစ္ေလသည္။

*..အယ္… ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ငါထင္တာမွန္သားဘဲ..*

အေရွ႔တည့္တည့္မွအသံေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ထီးကေလးအားမကာႀကည့္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္၏သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳးေအာင္

ၿဖစ္ေနေလသည္။

*..ဟင္..မ်ိဳးေအာင္ပါလား.. မေတြ႔တာေတာင္ႀကာၿပီ..*

*..ဘယ္သြားမလို႔လဲ… မိုးေတြဒီေလာက္ရြာေနတာ ငါေတာင္မိုးခိုမလို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးလိုက္ရွာေနတာ..*

..*ေအး.. ငါ့အသိတစ္ေယာက္ဆီသြားမလု႔ိ လိုက္ရင္လိုက္ခဲ့ေလ ..မိုးဆဲေတာ့မွၿပန္ေပါ့..*

*..ေအးေအး ေက်းဇူး..*

မ်ိဳးေအာင္အား အကို႔အိမ္သို႔ေခၚလာခဲ့မိပါသည္။ ဤသည္မွာပင္ ကၽြန္ေတာ္အမွားဆိုသည္ကို အစကတည္းမွသိခဲ့ပါေသာ္။

*..ဟင္… ညီ.. မိုးေတြစိုလို႔ပါလား.. အထဲ၀င္..အကိုကမလာေတာ့ဘူးထင္ေနတာ မိုးေတြရြာေနလို႔ေလ..*

*..ဟို..အကိုညီ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါလာတယ္ မိုးကအရမ္းရြာေနေတာ့ သြားရတာအဆင္မေၿပဘူးေလအဲ့ဒါေႀကာင့္*

*..ေအာ္ရပါတယ္..၀င္ေလ.. အထဲကို ေခါင္းေတြသုတ္ဖို႔မ်က္နွာသုတ္ေပးမယ္..*

ကၽြန္ေတာ္နွင့္မ်ိဳးေအာင္မွာ အကို႔အိမ္သို႔၀င္လိုက္ၿပီး ထီးမ်ားအားအၿပင္တြင္ေရစစ္ထားခဲ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္အကိုမွာ

အခန္းထဲမွ မ်က္နွာသုတ္ပု၀ါေလးနွစ္ခုအား ယူလာကာ..

*..ေရာ့ ညီကအကိုသုတ္တဲ့ဟာနဲ႔သုတ္လိုက္ ညီ့သူငယ္ခ်င္းကို အသစ္ေပးလိုက္..*

*..အင္း..*

အကိုေၿပာသည့္အတိုင္းပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္စိုေနေသာ ေရမ်ားအားသုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ခံုေလးေပၚတြင္

သံုးေယာက္သားထိုင္လိုက္ေလသည္။

*.. ခ်စ္.. သူကဟိုမိုဘဲလား..*

မ်ိဳးေအာင္၏အေမးေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မ်က္နွာပ်က္သြားခဲ့သည္။ အကိုမွာေတာ့ေခါင္းေလးကိုသာ ငံု႔၍ၿပံဳးကာေနေလသည္။

*..ငါသိပါတယ္ဟ.. ဘာလည္းရည္းစားေတြမလား..*

ကၽြန္ေတာ္လည္း နွတ္ခမ္းမွမေၿပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းသာညိတ္လိုက္ေတာ့သည္။

*..ထင္သားပဲ.. ဒါနဲ႔သူကေခ်ာပါတယ္ခ်စ္… အယ္.. ခ်စ္လို႔ေခၚတာစိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကအရင္ကတည္းက

အဲ့လိုေခၚတတ္တဲ့အက်င့္ရွိလို႔..*

စကားေၿပာတတ္ဆိုတတ္လွေသာ မ်ိဳးေအာင္မွာ အကိုဘက္ကိုလွည့္၍ေၿပာလိုက္ေလသည္။

*..ရပါတယ္..ကိစၥမရွိပါဘူး..*

အကိုမွာ ရွက္ေသာအမူအရာၿဖင့္သာၿပန္၍ ေၿပာေလသည္။

*..ကၽြန္ေတာ္ညီတို႔အတြက္ ေကာ္ဖီသြားယူလိုက္ဦးမယ္ ခဏေစာင့္ေနေနာ္..*

အကိုေနာက္ေဖးခန္းသို႔ထသြားခဲ့ေလသည္။

ထိုေန႔တြင္ စကားေၿပာတတ္လွေသာ သြက္သြက္လက္လက္ရွိလွေသာ မ်ိဳးေအာင္ေႀကာင့္ အိမ္ကေလးသည္ ဆူညံခဲ့ေလ

သည္။ ဤသည္မွာ ကံဆိုးမႈမ်ား၏အစဟု နဂိုကတည္းကပင္သိရွိခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပ်ာ္ခဲ့မိမည္မဟုတ္ပါ။

ထိုေနာက္ပိုင္းမ်ိဳးေအာင္သည္ ကၽြန္ေတာ္နွင့္အဆက္အသြယ္မပ်က္ဆိုသလိုလုပ္လာခဲ့ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတည္း

နွင့္သာမဟုတ္ပါ။ အကိုနွင့္ပါအဆက္အသြယ္လုပ္သည္ကိုသိရွိရေလသည္။  အားနာတတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္နွင့္အကိုတို႔

အက်င့္ေႀကာင့္ သူ႔အားမႀကည္ၿဖဴသည္ဆိုသည္မွာ မရွိခဲ့ပါ။ ရိုးရိုးသားသား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနၿဖင့္သာ ထင္ၿမင္

ခဲ့မိပါသည္။ အကိုလည္းထို႔နည္းတူစြာ ရွိနိုင္ပါမည္ဟုသာ ထင္ၿမင္ခဲ့သည္။

ထိုေန႔သည္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကိစၥၿဖင့္ ပဲခူးသို႔တစ္ညသြားေသာေန႔ပါ..။ ပဲခူးတြင္ညအိပ္ရၿပီး.. မနက္အာရုဏ္မွရန္ကုန္သို႔ၿပန္

ရမည္ၿဖစ္သည္။ ရန္ကုန္သို႔ မနက္ပိုင္းေနာက္အက်ဆံုး ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္ေရာက္ေပလိမ့္မည္။

ညကတည္းကပင္ အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ပင္မရခဲ့ပါ။  တစ္ရက္တစ္ေလသာရွိပါေစေတ့ာဟူေသာအေတြး

ၿဖစ္သာ ညကိုၿဖတ္သန္းခဲ့ရေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္သို႔ၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ 10နာရီပင္ေက်ာ္ေနေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကိုတန္း၍ မၿပန္ခဲ့ပါ။ အကို႔ဆီသို႔သြားခဲ့ပါ

သည္။ မည္သည့္အတြက္ေႀကာင့္သြားခ်င္ေနရသည္ကို မသိရွိခဲ့ပါ။

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အိမ္ေရာက္သည္နွင့္ တံခါးအားဖြင့္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲတြင္အသံမ်ားတိတ္ဆိတ္ေနေလသည္။ အမွန္

တကယ္ဆိုလွ်င္ ဤအခ်ိန္မွာ အကိုအိပ္ယာမွထခ်ိန္ပင္ၿဖစ္ေနေလၿပီ။ အိမ္တံခါးမွာလည္း ေသာ့မခက္ထား ဖြင့္လ်က္သာရွိ

ေနသည္။ အိမ္ထဲမွာလည္းတိတ္ဆိတ္ေနေပသည္။ ထို႔ေနာက္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ႀကားရသၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္မီးဖို

ေခ်ာင္ထဲသို႔ ဦးတည္၍သြားခဲ့ပါသည္။

*.အကို..*

အကို..ဟုသာၿမင္လိုက္သည္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ တစ္စံတစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ္အရမ္းပင္အံ့ႀသမိေလသည္။ ထိုသူမွာ

မ်ိဳးေအာင္သာၿဖစ္ေလသည္။

*.ဟင္.. ခ်စ္..ၿပန္လာတာေစာသားဘဲ..*

*..မ်ိဳးေအာင္..ဒီကို ဘယ္လို..*

*..ေအာ္..ညက ငါဒီမွာအိပ္တာေလ..*

ဘာ….ကၽြန္ေတာ့္၏ေခါင္းထဲတြင္ က်ယ္ေလာင္စြာေပါက္ကြဲမႈတစ္ခု ေပါက္သြားသည္နွယ္ ဆူေလာင္ခဲ့ေလသည္။

ေရေဆးေဘဆင္ေပၚတြင္ အရက္ပုလင္းအခြံ႔မ်ားအား ေတြ႔လိုက္ရေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အႀကည့္မ်ားအား မ်ိဳးေအာင္မွာ

ရိပ္မိဟန္ၿဖင့္…

*.ေအာ္.. မေန႔ညကငါတို႔နည္းနည္း ေသာက္က်တာေလ.အဲ့ဒါ အကုိကအရမ္းမူးသြားတယ္ထင္တယ္ အခုထိအိပ္ယာက

မထေသးဘူး..*

ဘာတဲ့..အကို.ဟုတ္လား.. သူကဘာလို႔ အကိုဆိုတဲ့ အသံုးအႏွုန္းသံုးရတာလဲ အဲ့ေလာက္လဲမခင္ဘဲနဲ႔…. ဟင္ၿပီးေတာ့..

သူ၀တ္ထားတာ အကို႔အ၀တ္အစားေတြပါလား… ဘယ္လို..ဘယ္လိုေႀကာင့္……………………………………………….

ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေအာင္ထပ္ေၿပာေသာစကားမ်ားနားမေထာင္ခဲ့ပါ။ အကို႔အိပ္ခန္းထဲသို႔သာ သြားရန္ၿပင္လိုက္ၿပီး အကို႔အခန္း

တံခါးအားဆြဲ၍ဖြင့္လိုက္ေလသည္။

*..ဟင္..*

ကၽြန္ေတာ္အသံထြက္၍ပင္ အံ့ႀသမိခဲ့ပါသည္။

အကိုမွာ ကုတင္ေပၚတြင္အေပၚပုိင္းဗလာၿဖစ္ ေအာက္တြင္ပုဆိုးမလံုမၿခံဳၿဖင့္ အိပ္ေနေလသည္။ ကုတင္ေအာက္တြင္

မ်ိဳးေအာင္၏အ၀တ္အစားဟု ထင္ရေသာအ၀တ္အစားနွင့္ အကို႔၏အ၀တ္တခ်ိဳ႕ ရွိေနေလသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွနွလံုးသား၏ တုန္ခါမႈသည္ၿမန္ဆန္လာခဲ့ေပသည္။ ထိုသို႔ၿမန္ဆန္မႈနွင့္အတူ မ်က္၀န္းထဲမွ မ်က္ရည္ဆို

သည္မ်ားမွာလည္း ၀ဲလာခဲ့ေလသည္။

*..ဟင္..ညီပါလား.. ဘယ္တုန္းကေရာက္လဲ..*

အိပ္ယာထဲမွ အိပ္ခ်င္မူးတူးၿဖင့္ အကိုသည္မ်က္လံုးမ်ားအားပြတ္ကာ အသံေလးေလးၿဖင့္ေမးလိုက္ေလသည္.

ကၽြန္ေတာ္အေနာက္သို႔လွည့္လိုက္သည္။

*..သိခ်င္ရင္ မ်ိဳးေအာင္ကိုေမး..*

ကၽြန္ေတာ္လြယ္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္ကာ အိမ္ထဲမွအၿမန္ပင္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာမိေသာစကားလံုးေလးမွာ အကိုလုပ္ရက္တယ္ ဆိုေသာစကားလံုးေလးသာၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ထိုေန႔မွစ၍ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ထဲမွ အိမ္ၿပင္မထြက္ခဲ့ပါ။ အခန္းထဲတြင္ေနသည္ကပိုမ်ားေလသည္။ အကိုအိမ္သို႔လည္းမသြား

သည္မွာ တစ္ရက္ရွိေနေလၿပီ။

*..သား..ဘယ္မွမသြားဘူးလား.. အိမ္မွာေနေနတာ နွစ္ရက္ေလာက္ရွိေရာေပါ့..*

အရင္ကအၿမဲအၿပင္ထြက္တတ္ေသာကၽြန္ေတာ္မွာ ယခုအိမ္တြင္ေနၿဖစ္သည္ အေမေမးသည္မွာမဆန္းေပ။

*..မထြက္ခ်င္လို႔.. ေနလည္းပူေနတယ္ေလ..*

အင္မတန္ ေပါလွေသာဆင္ၿခင္ပါ မိုးရာသီမိုးမ်ားရြာေနသည္ကို ေနပူလို႔ဆိုသည္မွာ မဆန္းေပဘူးလား။ အေမကေတာ့

နားမလည္ဟန္ၿပေသာ္လည္း ထပ္၍မေမးေတာ့ေပ။ ကၽြန္ေတာ္ဇာတ္လမ္းမ်ားကိုသာ တစ္ေခြၿပီးတစ္ေခြႀကည့္ေနခဲ့သည္။

မည္သည့္ဇာတ္လမ္းမ်ားထင္ပါသနည္း။ ငိုရမည့္ဇာတ္လမ္းမွန္သမွ်ႀကည့္ပါသည္။ အရင္ကဇာတ္လမ္းဆိုလွ်င္လည္းႀကည့္

ေလသည္။ ရိုမိယိုနွင့္ဂ်ဳးလီးယက္လိုမ်ိဳး..။ တိုက္တန္းနစ္လိုမ်ိဳး…။ ဂိုးစ္(Ghost) လိုမ်ိဳး...။ စသၿဖင့္အလြမ္းကားမ်ားကိုသာ ႀကည့္ေလသည္။

မည္သည္အတြက္ေႀကာင့္ဟုထင္ပါသလဲ။ ထိုကားမ်ားနဲ႔အတူ ေရာယွက္ကာငိုလုိ႔ရ၍ၿဖစ္ေလသည္။

အေခြမ်ားႀကည့္ေနသည္မွာ ညေနပိုင္းသို႔ပင္ေရာက္ရွိလာေပသည္။

*..သား..ဖုန္းလာတယ္..*

*.ဘယ္သူလဲ..ေမေမ..*

*..သိဘူး.. သူငယ္ခ်င္းလို႔ဘဲေၿပာတယ္..*

*..မရွိဘူးလို႔ေၿပာလိုက္ပါအေမရယ္..*

ကၽြန္ေတာ္မည္သူ႔ကိုမွစကားလက္ခံေၿပာနိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေသးပါ။ အကိုဆိုလွ်င္ပိုဆိုးေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေႀကာင့္ဖုန္းအား

မကိုင္ရန္ပင္ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေလသည္။ ဤသည္နွင့္ေန႔တစ္ေန႔ကိုေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ့ေလသည္။

*သား….သား…. ဧည့္သည္လာတယ္..*

*..ဘယ္သူလဲေမေမ..*

*..သားသူငယ္ခ်င္းထင္တာဘဲ… ဧည့္ခန္းထဲမွာေစာင့္ေနတယ္..*

မည္သူပါနည္း။ အကိုေတာ့မၿဖစ္နိုင္ေပ အကိုကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကိုမသိေပ။

သို႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားသည္နွင့္ လံုး၀ပင္လြဲခဲ့ပါသည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္လ်က္ေစာင့္ေနသူမွာ အကိုပင္ၿဖစ္

ေလသည္။  ပထမဆံုးတြင္ အံ့ႀသသြားခဲ့ေသာ္လည္း ၿပန္၍လွည့္လိုက္ၿပီး ထြက္သြားရန္ေၿခလွမ္းမ်ားၿပင္လုိက္သည္။

*.ညီ..*

ညီ..ဆိုေသာေခၚသံသည္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘက္ထဲသို႔ ၿပင္းထန္စြာ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

*..ညီ..ခဏေလာက္စကားေၿပာရေအာင္..*

ကၽြန္ေတာ္မလွည့္ႀကည့္ေသးပါ။ အကို႔မ်က္နွာကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ ခြန္အားမ်ားမရွိေသးပါ။

*..သား..ဘာလုပ္ေနတာလဲ.. ဧည့္သည့္ကိုသြားဧည့္ခံဦးေလ.. ဒီမွာအေမေတာင္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာတယ္..*

ေရွ႕တည့္တည့္မွအေမမွာ ေကာ္ဖီခြက္ေလးအားကိုင္၍ ထြက္လာေသာ္ေႀကာင့္ အကိုကံေကာင္းသည္လား ကၽြန္ေတာ္က

ပင္ကံဆိုးသည္လားမသိပါ။

အေမနွင့္အကိုသည္ ယခုမွစေတြ႔ဆံုဖူးေသာ္လည္း စကားမ်ားရယ္ေမာ၍ပင္ေၿပာေနေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတိုင္း

ကိုသူငယ္ခ်င္းလိုေပါင္းတတ္ေသာ အေမနွင့္ လူႀကီးမ်ားေရွ႕တြင္ တည္တည္ခန္႔ခန္႔ စကားရည္လည္ေအာင္ေၿပာဆိုတတ္

ေသာအကိုတို႔နွစ္ဦး ဤမွ်ေလာက္ေၿပာဆိုနိုင္သည္မွာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္ေပ။

*..အန္တီ.. ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုခဏအၿပင္ေခၚသြားမလို႔ ထည့္လိုက္ပါ့မလား..*

ဟင္..အေမကိုအသံုးခ်ၿပီး..ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚခ်င္ေနတာဘဲ။

*..ရပါတယ္.. သူကအၿမဲအၿပင္ထြက္ေနတာေလ အခုတေလာမွမထြက္လို႔ ဘာၿဖစ္တာလဲလို႔အန္တီလဲ မသိဘူးေလ..

ရတယ္ေခၚသြားေလ.. ကိစၥမရွိဘူး..*

*..ဟုတ္..ညီ.. အက်ီသြားလဲလိုက္ေလ..*

ကၽြန္ေတာ္မည္သည့္စကားမွ မေၿပာပဲနွတ္ခမ္းေလးကိုသာမသိမသာစူ၍ထားလိုက္ေလသည္။

*..ဟဲ့..အက်ီသြားလဲေလ.. ဒီမွာေစာင့္ေနတဲ့သူကိုအားနာဦး.. *

မည္သည့္အေႀကာင္းအရာမွန္းမသိေသာအေမမွာ ထပ္၍ေအာ္လိုက္သၿဖင့္ နွတ္ခမ္းအားပုိ၍စူလိုက္ကာ အ၀တ္အစားလဲ

ရန္အခန္းထဲသို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

*.ကဲ..ေတြ႔လား မင္းညီက..အဲ့လိုဘဲ အလိုလိုက္ထားေတာ့ေရာက္တက္တယ္ေလ…*

မင္းညီဆိုဘဲ… ကၽြန္ေတာ္မည္သည္စကားမွ မေၿပာခ်င္ေတာ့ပါ။ အ၀တ္အစားလဲကာ လိုက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အကို႔အိမ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

*..ညီခဏထိုင္ဦး.. ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ဦးမယ္..*

*..မလိုပါဘူး.. ေၿပာစရာရွိရင္ေၿပာ..  မ်ိဳးေအာင္ရွိေနရင္မေကာင္း..*

*..အာ..ညီကလဲကြာ သူနဲ႔အကိုနဲ႔က အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး..*

*..ေတာ္ၿပီ.. သူ႔အေႀကာင္းမေၿပာနဲ႔ေတာ့ ..ဘာေၿပာမလို႔ေခၚလာတာလဲ ေၿပာစရာရွိတာကိုသာေၿပာ..*

*.. အကိုေၿပာမယ္ဆိုတာလည္း အကိုနဲ႔မ်ိဳးေအာင္နဲ႔ အေႀကာင္းဘဲ..*

ကၽြန္ေတာ္ထၿပန္ရန္ၿပင္လိုက္သည္။ အကိုသည္လွ်င္ၿမန္စြာ ကၽြန္ေတာ့္၏လက္တစ္ဖက္အား လွမ္းဖမ္းလိုက္သည္။

*..ညီ.. အကိုရွင္းၿပတာ နားမေထာင္ေတာ့ဘူးလား..*

*.. ဘာကုိရွင္းၿပမွာလဲ ညီမရွိလို႔ အတူတူအရက္ေသာက္ၿပီး တစ္ကုတင္တည္းမွာ တစ္ေစာင္တည္းၿခံဳၿပီး. တစ္ရက္

အတူတူအိပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာလား..*

*..ညီ အဲ့လိုအရမ္းမေၿပာနဲ႔ကြာ..*

*.. အရမ္းေၿပာတာမဟုတ္ဘူး.. ၿမင္တာကိုၿမင္တဲ့အတိုင္းေၿပာတာ အဲ့လိုမေၿပာလို႔ညီက.. အဲ့ေန႔ကအကိုအရက္အရမ္းမူး

သြားလား ေနလို႔ေနာ္ေကာင္းရဲ႕လား ေခါင္းေတြအမူးဘူးလား စိုးရိမ္လိုက္တာအကိုရယ္ အဲ့လိုေၿပာရမွာလား..*

ကၽြန္ေတာ္တမင္သက္သက္ပင္ ရြဲ႕ကာေၿပာလိုက္သည္။

*.. အကိုတို႔ကညီထင္သလိုမဟုတ္ဘူး… ညီအဲ့လိုမေၿပာပါနဲ႔..*

*..ေတာ္ေတာ့ သြားေတာ့မယ္.. ထပ္ေၿပာစရာမရွိေတာ့ဘူး..*

*..ညီ့ ဘက္ကတကယ္ဘဲ ထပ္ေၿပာစရာမရွိေတာ့ဘူးလား.. အကို႔ဘက္ကိုေရာ ေၿပာခြင့္မေပးနိုင္ေတာ့ဘူးလား..*

အကို႔၏ စကားတစ္ခြန္းေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ညာဘက္ မ်က္၀န္းထဲမွ မ်က္ရည္တစ္စက္ က်ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။

*..အကိုတုိ႔ အဲ့ေန႔ကဘာမွမၿဖစ္ခဲ့ပါဘူးညီရယ္.. အကိုအရက္မူးသြားတာမွန္တယ္.. ဒါေပမဲ့အကိုအသိစိတ္ရွိပါေသးတယ္..

အရက္အရမ္းမူးရင္ ေမွာက္သြားမွာေပါ့ ဘာမွေတာင္လုပ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး.. သူကအကို႔ဆီအတင္းလာၿပီး. အရက္ေတြနဲ႔

လာေသာက္တာမို႔လို႔.. ၿပီးေတာ့အကို ဧည့္ခန္းမွာအိပ္တာပါညီရယ္.. မနက္သူနိုးလာမွ အခန္းထဲၿပန္၀င္အိပ္တာ. အကို

ေၿပာတာယံုပါ..*

ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးနွစ္ဖက္ကာကိုင္ကာ နူးညံ့စြာနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္အားေခ်ာ့သကဲ့သုိ႔ေၿပာဆိုေနေသာ အကိုမွာတကယ္

ပင္အမွားမဟုတ္ထားသည္လား ကၽြန္ေတာ္သာေမ်ာ့ကြင္းထဲက်ေရာက္ခဲ့ပါသည္လား မသိရွိေတာ့ပါ။

ထို႔ေနာက္အကို၏ ေႏြးေထြးလွေသာ နွတ္ခမ္းေလးတစ္စံုသည္ ကၽြန္ေတာ္ေအးစက္စြာရွိလွေသာ နွတ္ခမ္းေလးတစ္စံုသို႔

အေႏြးဓါတ္ေလးတစ္ခု ေပးလိုက္ေတာ့ေလသည္။ အကို၏အနမ္းသည္ ခ်ိဳၿမိန္ခဲ့ပါသည္။ ယခုေကာ္…..

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၆)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်ိဳၿမေသာသံစဥ္ေတးသြားမ်ားေန႔ေလး ရွိခဲ့ပါသည္။……..

အခ်စ္သည္အသက္အရြယ္နွင့္မဆိုင္ပါ

သံေယာဇဥ္နွင့္နားလည္မႈသည္

အခ်စ္ကိုဖန္တီးေပးေလသည္

အခ်စ္ေႀကာင့္ပူေလာင္ရေသာ္လည္း

သံေယာဇဥ္ေႀကာင့္သာယာရပါလိမ့္မည္။

*..အကို႔အသက္ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးလာၿပီေနာ္..*

*.. အယ္.. ညီ့အသက္ကေရာ အရင္တုန္းကလို ၿငိမ္ေနလို႔လား..*

*..မဟုတ္ပါဘူး.. ညီကေတြးမိတာေလး တစ္ခုရွိလို႔..*

*..ဘာကိုေတြးမိလို႔လဲ ညီရ..*

*..ဘာလို႔ ညီနဲ႔အကို ဒီေလာက္အႀကာႀကီးတြဲနိုင္လဲဆိုတာကိုေလ..*

*..အကိုကေတာ့ သံေယာဇဥ္ေႀကာင့္ရယ္ နားလည္မႈေႀကာင့္ရယ္လုိ႔ထင္တယ္..*

*..အင္းၿဖစ္နိုင္တယ္ေနာ္.. ဒါနဲ႔ဒီအတိုင္းဘဲေနသြားေတာ့မွာလား..*

ကၽြန္ေတာ့္၏အေမးေႀကာင့္ အကို႔မ်က္လံုးမ်ား ကၽြန္ေတာ့္ထံက်ေရာက္လာခဲ့သည္။

*..ဘာကိုေၿပာတာလဲညီ..*

*.. ေအာ္.. အကိုကဆရာ၀န္ေတာင္ၿဖစ္ေနၿပီေလ… ညီလည္း ေမေမ့ကုမၸဏီမွာေနရာတစ္ေနရာရေနၿပီေလ.. လက္မထက္

ခ်င္ဘူးလားလို႔..ေမးႀကည့္တာ..*

အကိုသည္ကၽြန္ေတာ့္အား ေသခ်ာစိုက္ႀကည့္ကာ.. ၿပံဳးၿပေလသည္။

*. အရင္ကတည္းကလက္ထက္ခ်င္ရင္ ဒီလိုေတာင္မေနပါဘူးညီရယ္.. အကိုမဂၤလာေဆာင္တာႀကာေရာ့ေပါ့..*

*..အကိုကညီ့ကို တကယ္ခ်စ္တာေပါ့.. ဟုတ္လား..*

*..ခ်စ္လို႔ဘဲ ဒီေလာက္နွစ္ေတြအႀကာႀကီးေနလာတာေပါ့ မခ်စ္ရင္ေနလာပါ့မလား..*

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အား ခ်ိဳၿမိန္ေသာအၿပံဳးေလးတစ္ခုၿဖင့္ ၿပံဳးၿပလိုက္ေတာ့သည္။

*..ေအာ္. မနက္ၿဖန္ညီအားတယ္သိလား အကိုလည္းနားရက္ဟုတ္တယ္မလား..*

*..အင္း.ဟုတ္တယ္ေလ..*

*..အဲ့ဒါဆို.. ရုပ္ရွင္သြားႀကည့္ရေအာင္ေလ..*

*..အင္း.သြားေလ.. ရတာဘဲ..*

အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ နွစ္ေယာက္သားအလုပ္နွင့္အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ညမွ ေတြ႔က်သည္မွာ အၿမဲလိုလိုပင္ၿဖစ္ေလသည္။

နားရက္တိုင္ဆိုင္သည္ဆိုသည္မွာ အမွန္ပင္ရွားလွပါသည္။

ရုပ္ရွင္ႀကည့္ရန္ နွစ္ေယာက္သား ရုပ္ရွင္ရံုေရွ႕သို႔ေရာက္လာခဲ့ႀကေပသည္။ ရုပ္ရွင္ထဲတြင္ လူမ်ားအေတာ္ပင္မ်ားလွေပ

သည္။ အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္မ်က္နွာႀကည့္ကာ ပုခံုးတစ္ခ်က္တြန္႔လိုက္သည္။

ထင္သားသည့္ပင္ လက္မွတ္အေရာင္းေနရာအားေမးလိုက္ရာ လက္မွတ္မရွိေတ့ာေပ။ မည္သည့္အတြက္ေႀကာင့္လူမ်ား

ဤေလာက္မ်ားေနရပါသနည္း။ ပိတ္ရက္ေႀကာင့္သာၿဖစ္ပါလိမ့္မည္။

*..ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲအကို..*

*.မသိဘူးေလ. ညီ့သေဘာပဲေလ..*

*..တၿခားရံုေတြကိုလဲ မသြားခ်င္ေတ့ာဘူး ဘုရားပဲသြားမယ္ေလ.. မေကာင္းဘူုးလား ကုသိုလ္လဲရတာေပါ့..*

*.ေကာင္းသားပဲ ေရႊတိဂံုကိုပဲသြားမလား..*

*..အင္း.. ဗိုလ္တစ္ေထာင္ဆိုရင္ေကာ္..*

*..သေဘာေလ အကို.. သြားလို႔ရတာဘဲ..*

ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ဗိုလ္တစ္ေထာင္ဘုရားကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ဘုရားအား သံုးေလးပက္ေလာက္ပက္၍အၿပီးတြင္

ဘုရားေပၚမွာပင္ နားရန္ထိုင္လိုက္ခဲ့ႀကသည္။

*..အကို..ဘုရားေပၚမွာမွန္တဲ့စကားေၿပာရမယ္ဆိုတာသိလား..*

*..အမ္..ဘယ္သူေၿပာထားလို႔တုန္း..*

*.အာ.. ညီေၿပာတာကြာ မွန္တာပဲေၿပာႀကမယ္..*

*..ေကာင္းပါၿပီ..ေၿပာေစ..*

*.. ညီတို႔ ဘယ္ေတာ့မွမခြဲပဲေနႀကမယ္ေနာ္..*

အကိုတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္သည္။

*.ဘာလဲ.. မေနခ်င္လို႔လား..*

*.. ေၿပာမိလို႔လား..*

*..ဒါဆို ဘာလို႔ရယ္တာလဲ..*

*.. ေအာ္..ညီကအခုထိ ကေလးဆန္ေသးတာမို႔လို႔ေလ..*

*..အာ. ကဲပါေၿပာမွာသာေၿပာ..*

*.အိုေကေလ.. အကိုတို႔ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲေႀကးေနာ္.. ပထမဆံုးခြဲသြားတဲ့ သူကတကယ္မခ်စ္ပဲ ညာခဲ့လို႔႔ပဲဟုတ္ၿပီလား..

ေအာ္.. ကန္႔သက္ခ်င္ရွိတယ္ ပထမဆံုးေသသြားရင္ေတာ့ အဲ့လိုမမွတ္နဲ႔ေပါ့..ဟာဟ..*

*.ဟာ အကိုကလည္း မေၿပာေကာင္းမဆိုေကာင္း..ဖြလြဲပါေစ..*

ထိုေန႔တစ္လံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလွ်ာက္လည္ႀကသည္မွာ မိုးခ်ဳပ္အထိပင္ၿဖစ္ေလသည္။

ထိုေနာက္ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေရာက္အိမ္သို႔ၿပန္ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။

*..ညီ..*

*..ဟင္ေၿပာေလအကို..*

*..အကိုတို႔ တစ္ခါေလာက္ခရီးထြက္ရေအာင္..*

*..ေကာင္းသားဘဲ..ဘယ္ေတာ့လဲအကို..*

*.. ေနာက္နွစ္ေလာက္မွၿဖစ္မယ္ထင္တယ္.. ဒီနွစ္ေတာ့အလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတယ္ေလ..*

*..အင္း ပိုၿပီးႀကိဳၿပင္ဆင္လို႔ရတာေပါ့..*

ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ခရီးတစ္ခုထြက္ရန္ စိတ္ခ်င္းတူတူပင္ တိုင္ပင္လိုက္ႀကေပသည္။ ထိုခရီးသည္ေၿဖာင့္ၿဖဴးပါမည္

လား။ သြားသင့္ပါသည္လား။ မသြားသင့္ပါသည္လား။ အမွန္တကယ္ပင္မသိရွိခဲ့ပါ။

သို႔ေသာ္တစ္ခဏသာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါသည္။ ယခုေကာ္……

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၇)

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏……….

အကိုနွင့္ကၽြန္ေတာ္ခရီးသြားရန္ ၿပင္ဆင္ေနႀကပါၿပီ။

*.ပစၥည္းေတြေသခ်ာ ထည့္ရမွာမေမ့နဲ႔ေနာ္..*

*.အကုန္ပါပါၿပီ အကိုရ..*

နွစ္ေယာက္သားအတူတူ ပင္လယ္ကမ္းေၿခတစ္ခုၿဖစ္ေသာ ေခ်ာင္းသာသို႔သြားရသည္မွာ ပထမဦးဆံုးပင္ၿဖစ္ေလသည္။

*..ညီ အၿမန္လာေတာ့ အထဲမွာ မီးေတြေကာ္ တံခါးေတြေရာ အကုန္ပိတ္ၿပီးၿပီ ေသာ့ယူၿပီး ထြက္လာခဲ့ေတာ့..*

*..ဟုတ္အကို..*

ကၽြန္ေတာ့္တို႔ အငွားယာဥ္ တက္စ္စီတစ္စီးငွားလိုက္ကာ အေ၀းေၿပးဂိတ္သို႔ အေၿပးေလးသြားရေပေတာ့မည္။

*.. ကားဆရာၿမန္ၿမန္ေလး ေမာင္းေပးပါလား မမွီမွာစိုးလို႔..*

*..မွီပါတယ္အကိုရ.. ဂရုစိုက္ၿပီးသာေမာင္းပါ.. လမ္းေတြကရႈပ္ေနတယ္ေလ..*

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္နဂိုကတည္းမွပင္ ကားမ်ားလမ္းမ်ားရႈပ္ေပသည္။ အေ၀းေၿပးသုိ႔သြားေသာ လမ္းဆိုလွ်င္ပို၍ပင္စိုးေလ

သည္။ ကားမ်ားမွာလည္း အၿပိဳင္အဆိုင္နွင့္ ေမာင္းႀကသည္မွာ ထံုးစံပင္ၿဖစ္ေလသည္။

ကားေမာင္းဆရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္စကားအားေခါင္းထဲ၀င္ေရာက္သည္မထင္ပါ.။ အကို႔စကားကိုသာမွတ္ထားသည္ထင္

ပါ၏။ ကားမွာကတၱယာလမ္းေပၚတြင္ အရိႈန္ၿဖင့္သြားေနေလသည္။  ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုသိလိုက္ရေသာ အၿဖစ္မွာကၽြန္ေတာ္

တို႔ကားေဘးမွ ကားတစ္စီးသည္အၿပိဳင္လိုက္လာသည္ဆိုသည္ကိုပင္ၿဖစ္သည္။

ထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္ ကားေမာင္းဆရာသည္အနိုင္မခံကာ အၿပိဳင္ေမာင္းနွင္ေလၿပီ။

*.. ေအာင္မယ္.. ငါတို႔ေဘးကမ်ားလိုက္ၿပိဳင္ေနေသးတယ္ ကားဆရာေရအစြမ္းေလးၿပလိုက္ပါဦး.*

အလိုက္မသိေသာအကိုမွာ ေၿမွာက္၍ပင္ေၿပာေနေလေသးေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿပိဳင္ေမာင္းလာခဲ့သည္မွာ လမ္းအေတာ္ပင္ရွိေနေလၿပီ။ မီးပြိဳင့္မ်ားအား အလွ်င္အၿမန္ပင္ မနီခင္အၿမန္

ေမာင္းႀကသည္မွာလည္း မီးပိြဳင့္တစ္ခုတည္းပင္မကေတာ့ေပ။

ကံႀကမၼာ၏အလွည့္ အေၿပာင္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ထံက်ေရာက္လာခဲ့ေလၿပီ။

လမ္းစံုတစ္ခုအေရာက္တြင္ ကားအရိႈန္အားမထိန္းေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကားသည္ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ရာ ကား၏အရႈိန္ေႀကာင့္

ကားတာယာပြတ္တိုက္ကာ တစ္ဖက္ကားလမ္းေပၚသို႔ အရိႈန္ၿဖင့္ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ခ်က္ခ်င္းလိုလိုပင္မႀကာလိုက္ပါ တစ္ဖက္မွအရိႈန္မ်ားၿဖင့္ေမာင္းေနေသာ ကားတစ္စီးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကား

ရွိရာ သို႔လွ်င္ၿမန္စြာထိုးေရာက္၀င္လာခဲ့ေလသည္။

*..အား……….*

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကံႀကမၼာေနာက္ဆံုးအေၿပာင္းအလဲေနာက္ဆံုး အသံပင္ၿဖစ္ေလသည္။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(၁)

အကို႔-------စာအုပ္ေလး။……..

ေဆးရံု၏ေလွ်ာက္လမ္းထဲတြင္ ၿဖဴစင္လွေသာ ဆရာ၀န္ကုတ္အက်ီေလးၿဖင့္ ဆရာ၀န္ေလးတစ္ေယာက္ ေဆးမွတ္တမ္း

ေလးတစ္ခုကိုင္ကာ လမ္းေလွ်ာက္လာေနေလသည္။ ေဆးမွတ္တမ္းေလးအားေခါင္းေလးငံု႕ရင္းႀကည့္ကာ လမ္းေလွ်ာက္

လာေသာဆရာ၀န္ေလးသည္ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္း ေၿခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားခဲ့ေလသည္။

*..ေဒါက္တာ လူနာအေၿခအေနဘယ္လိုလဲမသိဘူး..*

ဆရာ၀န္ေလး၏ ခ်ိဳလွေသာအၿပံဳးေလးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာေပသည္။

*..လူနာအေၿခအေနအရင္လိုပါပဲ.. စိုးရိမ္စရာေတာ့မရွိပါဘူး.. ဒါေပမဲ့..*

*..ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ေဒါက္တာ. …သူၿပန္လည္သိနိုင္ဦးပါ့မလား..*

အၿပံဳးေလးဖန္ဆင္းထားေသာ ဆရာ၀န္ေလး၏မ်က္နွာမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ညွိဳးငယ္သြားေလသည္။

*..ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ဒီလိုဦးေနွာက္ေသေရာဂါက လူတစ္ရာမွာတစ္ေယာက္ၿပန္ရွင္ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းဆန္းႀကယ္တဲ့

ကံႀကမၼာပါ… လူနာရွင္အေနနဲ႔ ဆႏၵရွိရင္--*

ဆရာ၀န္ေလးေၿပာမည့္စကားအား ႀကိဳသိေနဟန္ၿဖင့္..

*..ရပါတယ္.. ဦးေနွာက္ကမသိနိုင္ေပမဲ့ က်န္တဲ့တစ္ကိုယ္လံုးက သိေနေသးတာဘဲ.. ရပါတယ္..*

ရပါတယ္ဟုေသာ္ စကားသာေၿပာေနေသာ္လည္း မ်က္၀န္းထဲမွ မ်က္ရည္မ်ားစီးဆင္းက်လာခဲ့ေပသည္။

*..ဟို. စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ေဆးစစ္စရာေလးရွိေသးလို႔ ခြင့္ၿပဳပါဦး..*

*..ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာ ေက်းဇူးပါဘဲ..*

ကုတ္အၿဖဴေရာင္ေလး၀တ္ထားေသာ ဆရာ၀န္ေလးမွာ ထိုေနရာမွထြက္ခြါသြားေလသည္။

ဤေန႔သည္ ဆရာ၀န္ေလး၏ဂ်ဳတီက်ေရာက္ေသာေန႔ပါ။ ညဂ်ဳတီဆင္းရသည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ၿပီၿဖစ္၍ ဆရာ၀န္

ေလးမွာ အတတ္နိုင္ဆံုးလန္းဆန္းေအာင္လုပ္ယူေနေလသည္။

ဆရာ၀န္ေလးၿမင္လိုက္ရသည့္ၿမင္ကြင္းမွာ ေဆးရံုအထဲသို႔ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးနွင့္ စာအုပ္ေလးသံုးအုပ္ ေလးအုပ္ေလာက္

ကိုင္ေဆာင္လာေသာသူတစ္ဦး.. ၿဖစ္ေလသည္။

ထိုသူသည္ဆရာ၀န္ေလး အထူးစိတ္၀င္စားေနေသာသူပါ။ ဆရာ၀န္ေလးမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္သူ႔အနားသို႔ေၿပးသြားလိုက္သည္။

*..ေအာ္..ေဒါက္တာ ဒီေန႔ညဂ်ဳတီရွိတယ္တူတယ္..*

*..ဟုတ္ကဲ့.. ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔စကားခဏေလာက္ေၿပာလို႔ရမလားမသိဘူး..*

ဆရာ၀န္ေလး၏အေမးေႀကာင့္ လွ်င္ၿမန္စြာလက္ထဲမွ နာရီေလးအားႀကည့္လိုက္ေလသည္။

*..ရပါတယ္..*

နွစ္ေယာက္သား ေဆးရံု၏လူသူရွင္းေသာ ေနရာေလးတစ္ခုတြင္ ထိုင္လိုက္ႀကသည္။

*..ဘာေၿပာစရာရွိလို႔လဲေဒါက္တာ..*

*..ကၽြန္ေတာ့္ကို စပ္စုတယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔ ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္အရမ္းသိခ်င္လို႔ပါ..*

*..မထင္ပါဘူး..ရပါတယ္..*

*..ဘာလို႔လူနာကိုဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္ၿပဳစုေနတာလဲဟင္.. လူနာအတြက္သူၿပဳေတြလဲငွားထားတယ္ ၿပီးေတာ့တာ၀န္

ရွိရင္ရွိသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းေစာင့္ေရွာက္ေနတာပဲေလ..*

*..ဒါကေတာ့ တစ္ေယာက္အယူအဆနဲ႔ တစ္ေယာက္တူပါ့မလားကြယ္..ဦးေလးကသူ႔ကို အရမ္းသံေယာဇဥ္ရွိတာေလ..*

ဦးေလးဟု နာမ္စားေလးသံုးလိုက္ေသာ နာမည္ေလးသည္မွန္မွမွန္ပါ့မည္လား။ ကၽြန္ေတာ့္၏စိတ္သည္ အရင္တုန္းက

အတိုင္းၿဖစ္ေနေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္၏အသားအရည္ေလးမ်ားသည္ ႏြမ္းဖက္ကာတြန္႔ေနေတာ့သည္။ ဦးေလးဆိုေသာ

အသက္အရြယ္မဟုတ္ထက္ အဖိုးဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္မဟုတ္ပါလား။

ဆရာ၀န္ေလးကေတာ့ ဤသည္ကိုဂရုစိုက္ပံုမေပၚေပ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးၿပလိုက္သည္။

*..ဦးေလးက..သံေယာဇဥ္ရွိတယ္ဆိုေတာ့.. ညီအစ္ကိုေတြလားဟင္..*

*..မဟုတ္ပါဘူးကြယ္.. ဦးတို႔ကဒီအတိုင္းေတြ႔ႀကတဲ့ သူေတြပါ.. ညီအစ္ကိုထက္ပိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းထက္နွိဳင္းယွဥ္လို႔မရတဲ့

သံေယာဇဥ္ေပါ့..*

ဆရာ၀န္ေလးမွာ သေဘာေပါက္ဟန္ၿဖစ္ၿပံဳးလိုက္သည္။

*..ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္.. ထူးထူးၿခားၿခားသံေယာဇဥ္ေႀကာင့္မဟုတ္ရင္ ဒီလိုမေနဘူးေလ.. ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္*

ကၽြန္ေတာ္ၿပန္၍အားရွိသေလာက္ ၿပံဳးၿပလိုက္ပါသည္။

*..ဦးေလး.. မပင္ပန္းဘူးလားဟင္.. ေန႔တိုင္းထမင္းစားခ်ိန္ဆိုထမင္းလာေကၽြးတယ္ ေန႔လည္အားေနရင္စာအုပ္ဖတ္ၿပ

တယ္ေလ..ေန႔တိုင္းလိုလိုလုပ္ေနတာ နွစ္ေတြေတာင္ေတာ္ေတာ္ေလးႀကာေနၿပီမဟုတ္လား..*

*..ဟုတ္တာေပါ့ကြယ္ ဦးေလးအသက္အရြယ္ကိုႀကည့္ေပါ့.. သူကစာအုပ္ကိုအရမ္းသေဘာက်တာေလ.. ဟိုးအရင္

တုန္းကဦးေလးနဲ႔အတူရွိတုန္းကေတာင္ စာအုပ္ကိုအခ်ိန္ပိုေပးတတ္တယ္ တစ္ေန႔ေလာက္စာမဖတ္ရရင္မေနတတ္

ဘူးကြယ့္..အဲ့ဒါေႀကာင့္ အခုဦးေလးကသူ႔ကို စာအုပ္ေလးအၿဖစ္ခံၿပီးဖတ္ၿပေနတာ..*

*..ဒါေပမဲ့.. ဦးေလးကိုသူမွမသိတာ..သူကဦးေနွာက္ေသေနတာေလ.. ဦးေလးကိုသူမွမသိေတာ့တာ..*

ကၽြန္ေတာ္ဆရာ၀န္ေလးအား အဓိပၸါယ္ရွိရွိအၿပံဳးေလးတစ္ခုၿဖင့္ ၿပံဳးၿပလိုက္ပါသည္။

*..ဦးေလးကိုသူမသိေပမဲ့ သူ႔ကိုေတာ့ဦးေလးသိေနေသးတယ္ေလ.. ဦးေလးသူ႔ကိုသိေနသမွ်ကာလတစ္သက္လံုး

သူ႔ရဲ႕စာအုပ္ေလး အၿဖစ္နဲ႔အၿမဲသူ႔အနားမွာရွိ္ေနမွာပါ..*

ကၽြန္ေတာ္စကားလံုးေႀကာင့္ ဆရာ၀န္ေလးမည္သို႔ခံစားရမည္မသိပါ ကၽြန္ေတာ္မွာေတာ့ မ်က္ရည္ေလးက်ဆင္းခဲ့ပါၿပီ။

အသက္ႀကီးေသာ္လည္း အကို႔အတြက္မ်က္ရည္မကုန္ေသးပါလား။

ကၽြန္ေတာ္အကို႔အား ညေနစာထမင္းေကၽြးရန္အခ်ိန္ပင္ အနည္းငယ္ေက်ာ္လာခဲ့ေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ဆရာ၀န္ေလးအား

နွတ္ဆက္၍ ထြက္လာခဲ့လိုက္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္အကိုရွိေသာအခန္းနားပင္ မေရာက္ေသးဆရာ၀န္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေနာက္သို႔ေၿပးလိုက္လာေလသည္။

*..ဦးေလး.. ၿဖစ္နိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဦးေလးတို႔အေႀကာင္း အားရင္ေၿပာၿပပါလား..*

ဆရာ၀န္ေလးသည္ ရြန္းလဲ့ေနေသာ မ်က္၀န္းေလးတစ္စံုၿဖင့္ ေတာင္းဆိုေနသည္ကိုကၽြန္ေတာ္ၿမင္ခဲ့ရပါသည္။

*..ရပါတယ္.. ရတာေပါ့ကြယ္.. ဦးေလးလဲ အမွတ္တရေလးေတြ ၿပန္သတိရတာေပါ့..*

ကၽြန္ေတာ္တစ္ခ်က္ၿပံဳးၿပလိုက္ပါသည္။ထို႔အတူပင္ ဆရာ၀န္ေလးသည္လည္း အၿပံဳးေလးၿဖင့္ရွိေနေလေတာ့သည္။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခန္း(---)

ၿပီးဆံုးၿခင္း…..

**..အကိုဘယ္ေတာ့မွ.. မခြဲေႀကးေနာ္.. အကိုဒီေလာကမွာရွိေနသမွ် ညီအကို႔ကိုမခြဲသြားဘူး..အကို႔စာအုပ္ေလး အတိုင္းအနားမွာရွိေနမယ္…ခ်စ္တယ္အကို **

..အခ်စ္ဆိုတာ ညီ့အတြက္သံေယာဇဥ္မ်ားနွင့္ဖန္ဆင္းထားတဲ့ အိမ္ကေလးပါ ၊..။ (ညီ-- ထက္နိုင္ကို)………..

**..ညီဘယ္ေတာ့မွ..မခြဲေႀကး.. အကိုဘယ္လိုအတားအဆီးေတြရွိေနပါေစ.. အကို႔စာအုပ္ေလးလို ညီ့ကိုအၿမဲအနားမွာ

ထားထားခ်င္တယ္…ခ်စ္တယ္ညီ **

..အခ်စ္ဆိုတာ အကို႔အတြက္နားလည္မႈ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ရွိေနတဲ့ စာအုပ္ေလးပါ ၊..။ (အကို--- မင္းလႊမ္းနိုင္)…..။  ။

#########

ၿပီးပါၿပီ။

(အခ်စ္ေႀကာင့္အၿပစ္ရွိႀကသည္။)                            

ေဆာင္းထက္ေ၀--ဆက္လက္ႀကိဳးစားလ်က္။