ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ခ်စ္ပံုျပင္ အပိုင္း(၃)

“မီမီ အေအးဓာတ္ေတြအရမ္းပိုေနတယ္ air-con ေလအေအးနဲနဲေလာက္ေလ်ာ့လုိက္ပါလား”

ေဖေဖ့အသံေၾကာင့္ေမေမက ထုိင္ေနရာမွထျပီး air-con remote ေလးကိုယူကာ အေအးဒီဂရီကို ၂၄ ေလာက္ျဖစ္ေအာင္တင္လိုက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ remote ေလးကို ဆိုဖာေပၚသို ျပန္ထားလိုက္ျပီး စားပြဲရွိရာသို႕  ျပန္ေလွ်ာက္လာသည္။ စားပြဲေပၚတြင္ ခ်ထားေသာဟင္းလ်ာမ်ားကိုၾကည့္ရင္း မင္းသန္႕ဇင္ ဘယ္ဟာကိုေရြးရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ အစားအေသာက္ေခ်းမ်ားေသာသူက ေမေမဘာပဲခ်က္ခ်က္ သိပ္ျပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ခံတြင္းေတြ႕လွသူမဟုတ္ပါ။

“ေရာ့သားစားၾကည့္ ဒါေမေမကိုယ္တိုင္ခ်က္ထားတာ ပုဇြန္ Mayonnaise ”

 

ေမေမကပန္းကန္ျပားအျဖဴေပၚတြင္ ေသခ်ားစီကာဆုိင္ကာ လွလွပပျပင္ထားေသာ ဂ်ပန္စာ ပုဇြန္ဟင္းကို သူ႕ပန္းကန္ထဲသို႕ထည့္ေပးေလသည္။ ဟင္းမွာ ပုစြန္ရဲ႕ေခါင္းနဲ႕အလယ္ပိုင္းကိုပဲ အခြံခြာျပီးအျမီးပိုင္းအခြံကိုေတာ့ မခြာပဲ ဟင္းခတ္မႈန္႕၊ ဆား၊ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႕တို႕ျဖင့္ ရဲေနေအာင္ေၾကာ္ထားျခင္း ျဖစ္ျပီး အေပၚမွ ပါးပါးလွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္ဥနီနဲ႕ ေဂၚဖီ၊ ၾကက္သြန္ျမိတ္တို႕ကို အေပၚမွစီထည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ ေရွာက္ရည္နဲ႕ မိုင္ေရာ့နစ္ေရာစပ္ထားတဲ့ အႏွစ္ရည္ကို အေပၚကေနဆမ္းထားသျဖင့္ ခ်ဥ္စိမ့္စိမ့္အရသာ လည္းရွိပါသည္။ ေမေမက ဒီညမွထူးထူးျခားျခားဟင္းမ်ားကို ပိုမိုစံုလင္ေအာင္ ခ်က္ထားပါသည္။ သူတို႕မိသားစုက ထမင္းလက္စံုစားရခဲပါသည္။ ေဖေဖကလဲသူ႕ ေဆာက္လုပ္ေရး ကန္ထရိုက္အလုပ္ေတြနဲ႕သူ သိပ္မအားလွေသာေၾကာင့္ အျပင္မွာပဲ Business dinner အျဖစ္စားခဲ့သည္က မ်ားသည္။ အျမဲတမ္းေတာ့သူႏွင့္ေမေမ အတူတူစားျဖစ္သည္။ အခုလိုေဖေဖပါ ထမင္းဝိုင္းမွာပါလာျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ေမေမကထူးထူးျခားျခားဟင္းလ်ာမ်ားကို စံုစံုလင္လင္ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းတတ္ပါသည္။

 

“ကိုခံတြင္းေတြ႕ မလားေတာ့မသိဘူး ဒါက ၾကက္သားကုန္းေဘာင္သုပ္၊ ဒါက ဝက္သားနီခ်က္၊ ဒါကၾကံသကာနဲ႕ ငါးသေလာက္ေပါင္း၊ ျပီးေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္မ်ိဳးဟင္းခ်ိဳလဲရွိေသးတယ္။”

 

“သားေရ သားေမေမကေတာ့ ဒီေလာက္ဟင္းေတြအမ်ားၾကီးခ်က္ထားတာ ေဖေဖေတာ့ဘယ္ဟာ စားရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး”

 

ေဖေဖကသူ႕ကို လက္ထဲမွခရင္းေလးကိုေျမွာက္ရင္းေျပာပါသည္။ သူျပံဳးရံုသာျပံဳးျပလုိက္ပါသည္။

 

“သားၾကည့္ရတာ စကားနည္းေနသလိုပဲ။ ေဖေဖတို႕မိသားစုကေလး စံုခိုက္ တြတ္တီးတြတ္တာေလး ေျပာပါဦးလား”

 

“ကို႕သားက သူ႕ကိုေက်ာင္းလာမၾကိဳလို႕စိတ္ေကာက္ေနတာလားမွမသိတာ။ ”

 

“ဟုတ္လား မီမီကဘာလို႕သြားမၾကိဳတာလဲ။ ”

 

“ေၾသာ္မအားႏိုင္ျဖစ္ေနလို႕ပါကိုရယ္။ ျပီးေတာ့ဒီည Dinner စားဖို႕ခ်က္ဖုိ႕ျပဳတ္ဖုိ႕ Supermarket ကိုလည္းေျပးရေသးတယ္ေလ။ သားကလည္း Taxi စီးလာတာေတာ့မဟုတ္ဘူး အခုေတာ့ bus စားစီးျပီး အိမ္ျပန္လာသတဲ့။ ”

 

“ေယာက်ာ္းေလးပဲကြာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ေဖေဖတို႕ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ဒီထက္ဆိုးတဲ့ဘဝေတြ အမ်ားၾကီးရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းလာရတာသားရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ေဖေဖက ေဖေဖ့မိသားစု ေဖေဖ့မ်ိဳးဆက္ေတြကို ေဖေဖ့လိုမပင္ပန္းေအာင္ အမ်ားၾကီးၾကိဳးစားခဲ့ရတာ။ ”

 

“ကဲသားစားစား…..”

 

“ဟုတ္ကဲ့”

သူႏႈတ္ဆိတ္လက္စနဲ႕မိုလို႕ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ေမေမထဲ့ေပးသည့္ ပုဇြန္ဟင္းေလးကို အသာျမည္းၾကည့္သည္။ စားရတာသိပ္ေတာ့မဆိုးပါ။ သံုးေယာက္သာရွိသည့္ သူတို႕မိသားစုတြင္ သိပ္ျပီးေႏြးေထြးလွသည္ေတာ့မဟုတ္။ ေမေမကလည္း ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို႕အထိလိုက္လုပ္ေပးေနေတာ့ ေမေမ့ကိုလည္းက်န္တဲ့ကိစၥေတြအတြက္နဲ႕ သိပ္ျပီးဒုကၡမေပးခ်င္ပါ။ ေဖေဖကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕  တစ္ေန႕ေနလို႕ မ်က္ႏွာတစ္ခါျမင္ရရင္ကံေကာင္းလွျပီမွတ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေျခာက္ကပ္တိတ္ဆိတ္ေနသည့္သူ႕ဘဝေလး က သူ႕ဆီမွေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတဲ့အရာေတြကို တိတ္တဆိတ္ခိုးယူသြားျပီ သူ႕ကိုေႏြလည္ေခါင္မွာ တစ္ထီးတည္းေပါက္ေနေသာ သစ္ပင္အုိၾကီးလိုပ်င္းရိေနေစခဲ့သည္။

 

ေမေမ့ရဲ႕စည္းစနစ္ေတြေအာက္မွာၾကီးျပင္းလာသည့္သူက ေမေမရိုက္သြင္းတဲ့အတုိင္း ရုပ္လံုးေပၚလာသူမို႕  လူတကာနဲ႕လဲသိပ္ျပီးေရာေရာေနာေနာမေနတတ္ပါ။ ေမေမကအရာရာကိုစည္းစနစ္ၾကီးသျဖင့္ ေမေမ့ၾသဇာေညာင္းေနသည့္ သူ႕အဖို႕  ေမေမလိုခ်င္သည့္လူရည္သန္႕ေလးျဖစ္လာခဲ့ရသည္ဆိုပါေတာ့။ အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ အေျပာအဆို အဝတ္အစားကအစ အရာရာကိုေထာင့္ေစ့ျပီး လစ္ကြက္ဟာကြက္ကေလးမွမရွိရေအာင္ သြင္သင္ဆံုးမပဲ့ျပင္ထားသျဖင့္ ေခါက္ရိုးက်ိဳးလ်က္ျဖစ္ေနသား သူသည္ ေမေမ့ခြင့္ျပဳခ်က္မပါပဲ မည္သည့္ကိစၥတစ္စံုတစ္ရာကိုမွ သူ႕သေဘာျဖင့္သူမဆံုးျဖတ္ရဲေတာ့ပါ။ ေဖေဖကေတာ့ မိသားစုစီးပြားေရး ေတာင့္တင္းေအာင္လုပ္ေနရသူမို႕ ေမေမ့ေလာက္သူႏွင့္မေႏြးေထြးပါေခ်။

 

“♩ … ♪ …♫ …. ♬ …♭ … ♮ …♯”

သူရုတ္တရက္ေတြးေနမိတုန္း သူ႕အိတ္ကပ္ထဲရွိ iPhone ေလးမွ Massage ဝင္လာသျဖင့္ အေတြးစတို႕ျပတ္ေတာက္သြားရသည္။ သူခ်က္ခ်င္းဆိုသလုိ ဖုန္းေလးကိုႏိႈက္ျပီးထုတ္ၾကည့္ လိုက္သည္။

“အိမ္ျပန္ေရာက္ေနျပီလား”

Massage မွာ ရသဆီမွျဖစ္သည္။ သူ႕ကိုအိမ္ထိလိုက္ပို႕မည္ဆိုသျဖင့္ သူမနည္းတားကာ ျပန္လာခဲ့ရသည္။  သို႕ေသာ္ အေရးအေၾကာင္းတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဖုန္းဆက္လုိ႕ရေအာင္ဆိုကာ ဖုန္နံပါတ္ေတာင္းထားသျဖင့္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။  အခုသူ႕ဆီမွစာေရာက္လာ၏။

“ဘယ္သူ႕ဆီ Massage လဲသား”

“အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္ဆီကပါေမေမ”

“ေယာက်ာ္းေလးလား မိန္းကေလးလား”

“ေယာက်ာ္းေလးပါေမေမ”

သူ႕ကိုေမးခြန္းေတြတိုက္ရိုက္ေမးေနေသာ ေမေမ့ကိုေဖေဖက စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူကေတာ့ ေမေမေမးသမွ်ကိုမခ်င့္မရဲနဲ႕ျပန္ေျဖေနရသည္။

“မီမီရယ္…. Massage ေလးတစ္ေစာင္ဝင္လာတာကို လူသတ္မႈစစ္ေနသလုိေမးေနရသလား။ သားလဲငယ္ေတာ့တာမွမဟုတ္တာ သူ႕မွာလဲအေပါင္းေလးအသင္းေလး ရွိမွာေပါ့ကြ”

“သားကိုခ်ဳပ္ခ်ယ္ခ်င္လို႕မဟုတ္ပါဘူး ကိုရယ္မီမီက သားေလးမဟုတ္တရုတ္ေတြနဲ႕ေပါင္းေနမွာ စိုးလို႕ပါ။ အခုကေလးေတြကလြယ္တာမဟုတ္ဘူး လူကသာမူၾကိဳပညာကတကၠသိုလ္ေတာ္ေရ႕…… “

“ဟား……ဟား…….ဟား………သားေရ မင္းအေမကေတာ့လုပ္ျပီေဟ့ ပိုကိုပိုတယ္….. စားစားသား……”

“ဟုတ္ကဲ့”

                                                      X       X       X       X

စိမ္းလန္းေနေသာ စိန္ပန္းနီပင္ၾကီးသည္ ေနေရာင္ထိုးေနသျဖင့္ သစ္ရြက္သစ္ခတ္ေလးမ်ားမွာ ျမေရာင္သန္းေနျပီး ရိုးတံအလိုက္သြယ္က်ေနကာ ေလကေလးယိမ္းလိုက္တုိင္းမွာ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္လုိက္သလို လႈပ္ခတ္သြားပါသည္။ ထိုျမေရာင္သန္းေနေသာ သစ္ရြက္စိမ္းေလးမ်ားေပၚမွ လွလွပပပေလးပြင့္ေနေသာ စိန္ပန္းနီေလးမ်ားသည္ ျမေကာ္ေဇာေပၚတြင္ နီလာပတၱျမားေက်ာက္ခတ္ေလးမ်ား ကႏုတ္ဆင္ထားသလို အပန္လိုက္အခတ္လိုက္ဖူးပြင့္လ်က္ရွိသည္။ ရုတ္တရက္ ေဝဟင္ဆီမွဆင္းသက္ လာေသာ ေလအေပြ႕ေလးတစ္ခ်က္က ထိုစိန္ပန္းနီအဖ်ားပိုင္းသို႕ ေမႊ႕ခတ္လိုက္ေသာအခါ သစ္စိမ္းရြက္မ်ား ေပၚမွ ပန္းပြင့္နီကေလးအခ်ိဳ႕သည္ ေလအေမႊ႕တြင္ပါသြားျပီး ေလထုထဲတြင္ လြင့္ကနဲေျမာသြားသည္။

ေလထုထဲတြင္ေျမာသြားေသာ ပန္းပြင့္နီကေလးသည္ လြင့္ေျမာရင္းလြင့္ေျမာရင္ တေျဖးေျဖးေျမျပင္ဆီသို႕ ေဝ့ကာေဝ့ကာဆင္းသက္လာပါသည္။ သစ္ပင္ၾကီး၏ၾကီးမားတုတ္ခုိင္ေသာ ပင္စည္ညိဳရင့္ေရာင္ၾကီးကို တေျဖးေျဖးေက်ာ္လႊားလာရင္းေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ပင္ေျခရွိ ခံုေလးေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ျပီး နားထဲတြင္ နားၾကပ္တပ္ကာ သီခ်င္းနားေထာင္ေနေသာ ေကာင္းေလးမ်က္ႏွာေပၚသို႕ ဝဲက်သြားပါသည္။ သီခ်င္းထဲတြင္ အာရံုဝင္ေနေသာ ေကာင္းကေလးက ရုတ္တရက္အထိအေတြေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းကေလး အနည္းငယ္လႈပ္ရွားသြားသည္။ ထုိ႕ေနာက္ သူ႕ညီညာေျဖာင့္တန္းေနေသာ မ်က္ခံုးေအာက္ရွိမ်က္လႊာေလးမွာ အသာေလးဖြင့္ၾကည့္လာသည္။

ထို႕ေနာက္ပက္လက္လွန္အေနအထားမွ ခံုေပၚသို႕ငုတ္တုတ္ထထိုင္ေလသည္။ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ႏုေနေသာေကာင္ေလးအသားအရည္မွာ အနည္းငယ္ရဲလာသည္။

“မင္းဒီမွာတစ္ေယာက္ထဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ မင္းဇင္သန္႕”

“မင္ဇင္သန္႕ မဟုတ္ဘူး မင္းသန္႕ဇင္”

“ေၾသာ္….. အိုးဟိုးဟိုး ဟုတ္သားပဲ မႊားလုိ႕ …. gomen'nasai မင္းသန္႕ဇင္ ”

သူတစ္ခ်က္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားမိသည္။ ရသဘာေတြေျပာေနတာပါလိမ့္။

“ဘာ……..ဘယ္….လို…….”

“ gomen'nasai ဆိုတာ Japanese ေလ ဟဲဟဲ sorry လို႕ေျပာတာ ”

ေၾသာ္အေရးထဲ ဂ်ပန္ရူးနဲ႕ေတြ႕ေနေသးတယ္ ငါ့နဲ႕ေနာ္…..  ။ ရသကထံုးစံအတုိင္း မေျပာမဆိုနဲ႕သူေဘး မွာလာထိုင္ပါသည္။ သူကေတာ့ ေဘးကိုနဲနဲရွဲေပးလိုက္ရသည္။

“ကဲ….. ဆိုဘာကိစၥ”

သူေမးလုိက္ေတာ့မွ ရသကဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားဟန္တူသည္။ ရုတ္ရက္စကားလံုးမ်ားထြက္မလာ ေသးပါ။ အတန္ၾကာေအာင္ စဥ္းစားေနဟန္ရွိသည္။ ျပီးမွတစ္ခုခုကိုသတိရသြားဟန္ျဖင့္

“ေၾသာ္….ေဟာ္ေဟာ္ သိျပီ ငါ့မနက္ကဆိုင္က ကိတ္ပါလာတယ္ အဲ့ဒါမင္းကိုေကြ်းမလို႕”

ရသကသူ႕အိတ္ကိုႏိႈက္ရင္း တစ္ခုခုကိုရွာေဖြလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အိတ္ထဲမွာ စကၠဴဘူးေလး တစ္ခုကို ထုတ္လာသည္။

“ေရာ့….. ဒါငါ့အေမလုပ္ထားတဲ့ ကိတ္မုန္႕။ အရမ္းစားလုိ႕ေကာင္းတာေနာ္ မင္းစားျပီးရင္လွ်ာလည္သြားမယ္။ ဒီကိတ္ကိုစားခ်င္လြန္းလို႕ မနက္မနက္ဆိုငါ့အေမဆုိင္မွာ လာတန္းစီေနတဲ့သူေတြအမ်ားၾကီးဗ်”

သူတစ္ခ်က္ျပံဳးမိပါသည္။ ငေပါကဒီလုိက်ေတာ့လဲ ခင္ဖုိ႕ေကာင္းသားပဲ။

“အင္း…….မင္းရဲ႕ေစတနာကိုေတာ့ ငါေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္……….”

“ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ”

“ငါကအခ်ိဳေတြသိပ္မၾကိဳက္ဘူး”

“ဟာ……….. အား……………………………………………………..…”

ရုတ္တရက္ရသက ထေအာ္လုိက္သျဖင့္ သူလန္႕သြားျပီး ရသကိုၾကည့္မိသည္။ ရသကၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ပံုစံျဖင့္ လက္သီးၾကီးကို ဆုပ္ရင္း မိုးေပၚသို႕ေမာ့ကာေအာ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူရသကိုၾကည့္ျပီး အသံထြက္ေအာင္ ရယ္မိသြားသည္။

“ဟ……ဟ”

“ဘာျဖစ္သြားတဲလဲ လန္႕ေတာင္လန္႕တယ္”

“မင္းကေလ ေတာ္ေတာ္ဖင္ေခါင္းက်ယ္တာပဲ။ ဘာေကြ်းေကြ်းဘာမွမစားဘူး ပထမတစ္ေခါက္ကလဲ ငါ ့ice-tea ကိုအေပါစားအခ်ိဳရည္ေတြေခ်ာင္းဆိုးတယ္ဆိုျပီးမေသာက္ဘူး။ အခုလည္းေခ်ာင္းမဆိုးတဲ့ ကိတ္မုန္႕ေကြ်းေတာ့ အခ်ိဳေတြမစားဘူးဆိုျပီး မယူဘူး။ အူး…………အူး………….အား……………….ေလာကမွမင္းစားတာ ဘာရွိေသးလဲ …..အား……..”

“ဟားဟားဟား……………… ”

ရသအမူအယာေၾကာင့္ သူမရယ္ပဲမေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ ရသကိုၾကည့္ေလေလ ရယ္ခ်င္လာေလေလ ျဖစ္လာသျဖင့္ ဗိုက္ကိုမနဲဖိထားရသည္။ ေအာ္….ေတာ္ေတာ္ေပါလဲေပါတဲ့ေကာင္ပဲ။

“ငါအလကားစတာပါကြာ ကိတ္မုန္႕ေတာ့စားပါတယ္ ေပးေပး…. စားမယ္”

သူ႕စကားကိုၾကားေသာအခါ ရႈံ႕မဲ့ေနေသာ ရသမ်က္ႏွာက ျပန္တည္သြားသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းကေလးက တေျဖးေျဖးနဲ႕ ျပံဳးေယာင္သန္းလာ၏။

“အဲ့လိုမွေပါ့…. ဟဲဟဲဟဲ ေရာ့”

သူရသေပးေသာ ကိတ္မုန္႕ဘူးေလးကို လက္ကမ္းယူလိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဘူးေလးကို အသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္ အထဲတြင္သံုးေထာင့္ပံုစံကိတ္ကေလးတစ္လံုးကိုေတြ႕ရသည္။ ရသကသူ႕လြယ္အိတ္ထဲမွ တစ္ခါသံုးဇြန္ကေလးကိုထုတ္ျပီးသူ႕ကိုေပးသည္။ သူရသေပးေသာ ဇြန္းကေလးကို အိတ္ေဖာက္လိုက္ျပီး ကိတ္မုန္႕ေလးကို ျမည္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိတ္ေပၚပိုင္းမွ ႏူးညံ့ေနေသာ အုန္းသားဆံေလးမ်ား၏အရသာ…… ကိတ္အတြင္းသားရဲ႕ဆိမ့္ေနတဲ့အရသာ…….ျပီးေတာ့ coco အနံ႕ေလးကလဲ လွ်ာထဲတြင္စြဲသြားသည္။ သူလွ်ာကိုတစ္သပ္လိုက္ရင္း ရသကိုၾကည့္လိုက္သည္။

“ေကာင္းလား အဲ့ဒါငါ့အေမလုပ္ထားတဲ့ coco ကိတ္ေလ။ နာမည္အျပည့္အစံုကေတာ့ Coconut-Vanilla Bean Cake တဲ့”

“ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ အရသာေလးက လွ်ာထဲမွာေတာင္စြဲေနတယ္။ မင္းအေမက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေတာ္တယ္။ ငါေနာက္ရက္က်ရင္ မင္းတုိ႕ဆိုင္ကိုလိုက္လို႕ရမလား Cake အားေပးမယ္ေလ”

“အိုးဟိုးဟိုး…… ဟား….ဟား…..ဟား…..ရတာေပါ့သူငယ္ခ်င္းရယ္ သိပ္ရတာေပါ့ anytime ပါ။ ”

“ဒါနဲ႕မင္းက ဘာလို႕ငါ့ကိုမုန္႕လာေကြ်းတာလဲ”

သူေမးလိုက္ေသာအခါ ဟီးဟီးဟားဟားလုပ္ေနေသာ ရသမ်က္ႏွာက အရယ္ရပ္သြားေလသည္။ သူ႕စကားကို ေျဖရခက္ေနဟန္ရွိျပီး ရသကသူ႕ေခါင္းကိုသူကုတ္ေနသည္။ သူဘာျဖစ္လုိ႕ငါ့ကိုမုန္႕ေတြလာေကြ်းျပီး လာေရာေနတာပါလိမ့္….အင္းတစ္ခုခုပဲ….

“ကဲေျပာပါဦး…..”

“အဲ့ဒါလား…..ေၾသာ္ေဟာ္ေဟာ္ ဒါေလးမ်ား…….. မင္းနဲ႕ခင္ခ်င္လို႕ေပါ့ကြာ မင္ဇင္…အဲ့မင္းသန္႕ဇင္ ငါ့ကိုမင္းသူငယ္အခ်င္းအျဖစ္လက္ခံေပးပါလား။ ငါတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြလုပ္ၾကမယ္ေလ…..အြမ္…ဟြမ္….”

“ေကာင္းျပီေလ အဲ့ဒါဆုိလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့”

“Ah Ha….. တကယ္ေျပာတာလား O…ho ho ”

“ကဲခဏေနအတန္းတက္ေတာ့မယ္။ သြားရေအာင္”

“အိုေက….အိုးေခ့….”

သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ သေဘာတူညီမႈရလုိက္ျပီးေနာက္ သူ႕စိတ္ထဲတြင္ ပိုျပီးေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြားသလို ခံစားလုိက္ရသည္။ ရသက သူနဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားျပီဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ေပ်ာ္ျပီးအေရွ႕ကေနေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့နဲ႕ထြက္သြားပါသည္။ သူရသရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမိေနသလုိလိုျဖစ္မိသည္။ အတန္းတက္ခ်ိန္နီးေနေသာေၾကာင့္ ရသေပးေသာ ကိတ္မုန္႕ဘူးေလးကို သူ႕လြယ္အိတ္ထဲသို႕ျပန္ထ့ဲ လိုက္ျပီး သူလဲ ရသေနာက္သို႕ ေျပးလိုက္လာခဲ့ပါသည္။

                                                      X       X       X       X

ေက်ာင္းခန္းထဲတြင္ျဖစ္သည္။

Physic ခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ physic ဆရာအတန္းထဲသို႕  ေရာက္ေနပါသည္။ ဆရာကအေရွ႕ကေန အာေဘာင္အာရင္းသံသံျဖင့္ သင္ၾကားလ်က္ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားက ဆရာစာသင္သည္ကို စိတ္ဝင္စားစြာနားေထာင္ေနေသာ္လည္း ရသတစ္ေယာက္မွာမူ အိပ္ငိုက္လ်က္ရွိသည္။ ရသေဘးမွ မင္းသန္႕ဇင္ကေတာ့ စာအုပ္ကေလးကိုငံု႕ၾကည့္ေနျပီးအေရွ႕ မွဆရာေျပာသမွ်ကို နားစိုက္ေထာင္ေနသည္။

“ကဲအားလံုးဆရာနဲ႕အတူတစ္ေခါက္ေလာက္လုိက္ဆိုၾကရေအာင္ A glass tube open at both ends and”

“A glass tube open at both ends and”

“bent into a U-shape,”

“bent into a U-shape,”

“serves as a sensitive device formeasuring pressure”

“serves as a sensitive device formeasuring pressure”

“ when filled with coloured water or light oil. ”

“ when filled with coloured water or light oil. ”

“Such a device is called manometer.”

“Such a device is called manometer.”

“ကဲအားလံုးအစကေနအဆံုးဆိုၾကည့္ပါဦး Manometer……”

“Manometer……. A glass tube open at both ends and bent into a U-shape, serves as a sensitive device formeasuring pressure when filled with coloured water or light oil. Such a device is called manometer.”

ေက်ာင္းသားမ်ားကဆရာခ်ေပးသည့္အတုိင္း လိုက္ဆိုေနပါေသာ္လည္း ရသတစ္ေယာက္မွာေတာ့ ငိုက္ျမဲငိုက္အေလးျပဳျမဲျပဳေနဆဲသာပင္။ မင္းသန္႕ဇင္ႏွင့္ရသထုိင္သည့္တစ္ခံုေက်ာ္ခန္႕မွာ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္လံုးအနည္းငယ္ထြားေနသျဖင့္ ဆရာႏွင့္ကြယ္ေနျပီး ရသအိပ္ငိုက္ေနသည္ကို ဆရာကမျမင္ျခင္းျဖစ္သည္။ မင္းသန္႕ဇင္က ဆရာခ်ေပးသည့္စာမ်ားကိုပါးစပ္ကလုိက္ဆိုေနေသာ္လည္း သူ႕စိတ္ေတြကေတာ့ စာထဲမွာရွိမေနပဲ နေဘးရွိရသဆီသို႕အာရံုေရာက္ေနပါသည္။ ခံုေပၚတြင္ေမးေထာက္ျပီး စာအုပ္ၾကီးကိုငံု႕ၾကည့္ေနကာ စာၾကည့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး တေခါေခါအိပ္ေမာက်ေနပါေသာ ရသကို သူေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနမိပါသည္။ သူႏွင့္ႏွစ္ခံုတြဲမွာအတူတူထိုင္ေနရသျဖင့္ လူခ်င္းကလဲနီးကပ္လြန္းေနပါသည္။ သူရသကိုႏိႈးခ်င္ပါေသာ္လည္း ဆရာမျမင္ေလာက္ေသးဟုယူဆကာ မႏိႈးေတာ့ပဲရသကိုဆက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွာ ရသကလူေခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ရိပ္မိလာသည္။ ရသမ်က္ႏွာတြင္ ထူးျခားေသာ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္အနည္းငယ္အျပာေရာင္သန္းေနေသာ မ်က္လံုးတစ္စံု ျဖစ္သည္။ အစက ရသကိုမ်က္ကပ္မွန္တပ္ထားသည္ဟုသူထင္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္မွသိရသည္က ရသမ်က္လံုးမ်ားက သဘာဝအတိုင္း အျပာေရာင္သန္းေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုထားျခား သည္က ရသ၏မ်က္ေတာင္ေမႊးမ်ားျဖစ္သည္။ မ်က္ေတာင္ေမႊးမ်ားမွာ အေရွ႕သို႕စင္းေနကာ သူ႕မ်က္ေတာင္ထပ္ ပိုရွည္ပါသည္။ ေကာ့ေပးလိုက္လွ်င္ မိန္းကေလးေတြမနာလုိစရာ မ်က္ေတာင္ေမႊးပိုင္ရွင္ ျဖစ္သြားမွာေသခ်ာသည္။ ရသကဘာလူမ်ိဳးလဲေတာ့သူေသခ်ာမသိပါ။ ဗမာျဖစ္ရင္ျဖစ္ မျဖစ္ရင္လဲ တုိင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေရာေနတဲ့ ကျပားတစ္ဦးျဖစ္ႏိုင္သည္။

သူရသကိုၾကည့္ေနရင္း စိတ္ထဲတြင္တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာမိသည္။ ထိုျဖစ္လာေသာ ခံစားခ်က္ကို သူကိုတုိင္လဲ အမည္မေဖာ္တတ္ပါ။ ဘာလိုခံစားခ်က္ပါလိမ့္။ ရသမ်က္ႏွာေလးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ ေတြရင္ထဲတြင္ တဖြားဖြားေပၚလာသည္။ အေရွ႕ကဆရာအေျခအေနကိုၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဆရာက သူ႕စာထဲတြင္ သူနစ္ေျမာေနသည္။ အေနာက္ဖက္ပိုင္းရွိသူတို႕ကို သိပ္ျပီးသတိထားမိပံုမေပၚ။ သူ႕အၾကည့္ေတြကို ရသဆီကိုျပန္လႊဲလိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ သူ႕လက္ကေလးကို အသာေျမွာက္ကာ ရသမ်က္ႏွာဆီသို႕ လွမ္းလိုက္သည္။

ရသမ်က္ႏွာႏွင့္တေျဖးေျဖးနီးလာေလေလ သူ႕ရင္ခုန္သံေတြျမန္လာေလေလျဖစ္ေနသည္။ သူဘာေၾကာင့္မ်ားရင္ေတြခုန္ေနတာပါလိမ့္။ မဟုတ္မွလြဲေရာ သူ…..သူ ေယာက်ာ္းအခ်င္းခ်င္းမ်ား ခ်စ္ေနမိျပီလား။ အို…မျဖစ္ႏိုင္တာ ေပါက္ကရအေတြးေတြ…..မေတြးနဲ႕ မေတြးနဲ႕။ ေယာက္ယပ္ခတ္ေန ေသာသူ႕စိတ္ေတြကိုျပန္လည္ဖမ္းဆုပ္ထားလိုက္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ တံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္ကာ ရသ မ်က္ႏွာႏွင့္နီးႏိုင္သမွ်နီးေအာင္ သူ႕လက္ကိုကပ္လိုက္သည္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ရသႏွာေခါင္းေပါက္ဝ နားသို႕ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ရသအသက္ရွဴျပီးထုတ္လႊင့္လုိက္သည့္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆုိဒ္ အေငႊ႕ေလးေတြ သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္သို႕ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲလာေရာက္ရိုက္ခတ္သြားပါသည္။ 

သူ႕ဘဝတြင္ ဘယ္ေယာက်ာ္းေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုမွမတို႕ထိၾကည့္ခဲ့ဖူးပါ။ ယခုရသသည္ သူ႕ဘဝတြင္ပထမဦးဆံုး ျဖစ္သည္။ သူ႕မခ်င့္မရဲစိတ္တို႕ႏွင့္ဒြိဟစိတ္တို႕က ယွဥ္လ်က္ လိႈင္းလံုးၾကီးစီးေနရသလို တက္လိုက္က်လိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ရင္ခုန္သံေတြရဲ႕ေပါက္ကြဲမႈေတြကို အျပင္ဖက္သို႕မထြက္လာေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း ရသပါးျပင္ေလးကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ စတင္တို႕ထိၾကည့္လိုက္ပါသည္။ သူ႕လက္ကေလးကို ေျဖးညွင္းစြာ ေျဖေလ်ာ့လိုက္ျပီး ရသပါးျပင္ေလးကို လက္ေလးေခ်ာင္းျဖင့္ အသားေလးထိၾကည့္လိုက္မိသည္။ စိုးရြံ႕စိတ္ေတြနဲ႕အတူ လိႈက္ေမာေနေသာ အမ်ိဳးအမည္မသိရင္ခုန္သံတစ္ပိုင္းတစ္စတုိ႕က ဟိုးအေဝးက လြင္ျပင္ထဲကို လႊင့္ျပစ္ခံလိုက္ရသလို သူ႕ကိုညွင္းပန္းႏွိပ္စက္လွ်က္ရွိသည္။ သူ႕အသားေတြတုန္ရီေနသလို ခံစားမိသည္။ ဝမ္းတြင္းတြင္ပူေႏြးလာျပီး မီးလံုးၾကီးကိုမ်ိဳထားရသလို လိႈက္ဆူလာေသာ ခပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ႏွလံုးခုန္သံေတြကို တဒိတ္ဒိတ္ျဖင့္ ရင္ဘတ္ထဲကိုရထားၾကီးတစ္စင္းခုတ္ေမာင္းသြားသလိုလို။

ရသသူ႕ကိုဘာမ်ားတုန္႕ျပန္လုိက္ေလမလဲ…… သူစိုးရြံစြာရသမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနမိသည္။ သို႕ေသာ္ရသက မ်က္လံုးမ်ားကိုမွိတ္ထားဆဲျဖစ္သည္။ ပြင့္လာႏိုးနဲ႕ေစာင့္ၾကည့္ေနမိေပမယ့္လဲ ရသက အိပ္ေမာက်ဆဲ ဆက္လက္အိပ္စက္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို တစ္စံုတစ္ခုက လာကိုင္လိုက္ခ်ိန္ မွာေတာ့ရသအိပ္ေပ်ာ္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုသူသိလိုက္ရသည္။ ရုတ္တရက္ဖမ္းဆုပ္ခံလိုက္ရေသာ သူ႕လက္ေတြကိုကိုင္ထားသူမွာေတာ့ ရသ၏ဘယ္ဖက္လက္ျဖစ္ပါသည္။ သူ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို အသာေလးသာ ဖြဖြေလးကိုင္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္သူကေတာ သူခိုးလူမိသလို ရွက္စိတ္ေတြနဲ႕အတူ ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားမိသည္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ရသမ်က္လံုးေတြပြင့္လာသည္။

သူကိုၾကည့္ေနျပီ……ရသသူ႕ကိုၾကည့္ေနျပီ……. အဲ့ဒီမ်က္လံုးေတြ ျပာလဲ့လဲ့သန္းေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြ။ မင္းသန္႕ဇင္ရင္ထဲထိထိုးေဖာက္သြားသလိုခံစားရပါသည္။ ရသမ်က္လံုးေတြကို သူအဓိပၸါယ္ေဖာ္ၾကည့္မိသည္။ ရသမ်က္လံုးထဲမွာ ေဒါသတို႕အရိပ္အေယာင္မပါ၊ အံၾသမႈတို႕လဲနထိၱ၊ စိုးရြံ႕ျခင္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ထိတ္လန္႕ျခင္း တို႕လဲဗလာ။ ရႊင္းလဲ့ေနေသာ သူ႕မ်က္ဝန္းအိမ္မွ အၾကင္နာသန္းေနေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအနံ႕အသက္ေတြကို သူရုတ္တရက္ရွဴရိုက္ရမိသလုိလို…….။ အို…..ငါဘာေတြစဥ္းစားေနမိပါလိမ့္ ရသဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ငေပါ တစ္ေယာက္ပဲ ဟုတ္တယ္ရသက ငေပါတစ္ေယာက္။ ဒီလိုငေပါတစ္ေယာက္ကို ငါကဘာလုိ႕ဒီေလာက္ရင္ခုန္ ေနရမွာလဲ။ ျပီးေတာ့ငါရင္ခုန္ေနတာသူသိသြားရင္ ငါ့ကိုကြယ္ရာမွာ ေယာက်ာ္းအခ်င္းခ်င္းၾကိဳက္ေနတယ္ ဆိုျပီးေလွာင္ေနမွာေပါ့။ ဟားတိုက္ေနမွာေပါ့ ငါ့ျဖစ္ပံုေတြကိုတစ္ခုျခင္းေျပာျပီး ပါးစပ္အရသာခံေနၾကမွာေပါ့။ ငါဘာျဖစ္လုိ႕အရမွာလဲ ငါဘာျဖစ္လို႕ သူမ်ားေရွ႕မွာက်ဆံုးရမွာလဲ…..အာ……ငါဘာျဖစ္လုိ႕ ေယာက်ာ္းအခ်င္းခ်င္း ၾကိဳက္ရမွာလဲ……ဘာလဲ….ဘာလဲ……ငါကဘာလဲ……???

သူ႕လက္မ်ားကိုဖမ္းဆုပ္ထားဆဲရသလက္မ်ားက တေျဖးေျဖးနဲ႕ပိုျပီး တင္းၾကပ္လာသည္ဟုထင္ရသည္။ ပံုစံပ်က္ယြင္းသြားေသာ သူ႕ကိုၾကည့္ေနရင္း ရသက တစ္ခုခုေျပာရန္ျပင္လိုက္သည္။

“မင္းဇင္…….မင္းသန္႕ဇင္”

ရသအသံကတိုးလြန္းေနသည္။ ေက်ာင္းသားေတြအသံေၾကာင့္ သူသဲသဲကြဲကြဲမၾကားရပဲ ရသပါးစပ္ကေလး လုပ္သြားတာကိုပဲျမင္လုိက္ရသည္။ သို႕ေသာ္ ရသ ႏႈတ္ဖ်ားေတြတုန္ရီေနသည္ကို သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္မိလိုက္သည္။ သူရုတ္တရက္ရသကို မ်က္ႏွာလႊဲကာ အေရွ႕မွာေက်ာက္သင္ပုန္းဆီသို႕ မ်က္ႏွာကို လႊဲထားလိုက္သည္။ ရသသူ႕ကိုဘာေျပာမလုိ႕ပါလိမ့္။ သူျငိမ္သက္ေနမိသည္။ ဆုပ္ထားေသာ သူ႕လက္ကိုလဲ မရုန္းမိပဲ ဒီအတိုင္းျငိမ္ေနမိသည္။ ခဏၾကာေတာ့ရသက စာအုပ္ကေလးေပၚတြင္စာတစ္ေၾကာင္းေရးျပီး သူ႕ေရွ႕ကိုလာခ်ေပးသည္။ သူငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။

“မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ အဆင္ေျပရဲ႕လား??”

စာကေလးကိုၾကည္ျပီးသည္ႏွင့္သူရသကို တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္မိျပန္သည္။

အား…..ၾကည့္မိျပန္ျပီ အဲ့ဒီမ်က္လံုးေတြ။ ငါ့ကိုအဲ့လိုမ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕မၾကည့္ပါနဲ႕…….. ရသမ်က္လံုးေတြကို သူခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ပဲ အၾကည့္လႊဲလိုက္မိျပန္သည္။ မျဖစ္ဘူး….မျဖစ္ဘူး…..ၾကာရင္သူရင္ေမာျပီး ေသသြားႏုိင္သည္။ သူရသကိုအလ်င္အျမန္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္။ ရသကသူ႕ကိုေစ့စပ္စြာၾကည့္ ေနေၾကာင့္မေျပာပဲနဲ႕သူ႕စိတ္ထဲက အလိုလိုသိေနပါသည္။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ဝိုက္ ရသရဲ႕အၾကည့္ေတြ စိုက္ဝင္ေနတယ္ဆိုတာ လက္ေမာင္သားရွိေထာင္ေနေသာ ေမႊးညွင္းႏုေလးေတြက သက္ေသျပေနသည္။ သူေက်ာခ်မ္းေနမိပါသည္။ သူ႕ရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြတေျဖးေျဖးျငိမ္လာခ်ိန္တြင္ ရသလက္ကသူ႕လက္ကို ဆုပ္ထားျခင္းအား ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္ျပီး သူ႕လက္ကေလးကိုျပန္ရုပ္သိမ္းသြားပါသည္။

အခုမွပဲရင္ထဲကအလံုးၾကီးက်သြားေတာ့တယ္……..ဟူး……..

                                                      X       X       X       X

ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ Electric pot ကေလးကိုရသေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေရခိုးေရေငႊ႕မ်ားက သူ႕မ်က္ႏွာတဝိုက္ ဝဲကာပ်ံတက္ေနသည္။

ဒီေန႕ေန႕လည္က ဒီေကာင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ….. မဟုတ္ဘူး ငါစဥ္းစားရမွာက သူဘာလို႕ငါ့ပါးကို လာကိုင္တလဲ။ ဟုတ္တယ္ သူဘာလုိ႕ငါ့ပါးကိုလာကိုင္တာလဲ။ အဲ့ဒါစဥ္းစားရမယ္ ဟုတ္တယ္ စဥ္းစားစမ္း……

မိမိဘာသာႏႈတ္မွစကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေရရြတ္ျပီး ပြက္ေနေသာေရေႏြးထဲသို႕ အသင့္စား ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္ ကိုေဖာက္ျပီးထဲ့လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ တူျဖင့္အနည္းငယ္ေမႊလိုက္ျပီး က်န္ရွိေနေသးသည့္ ရသာအထုတ္ငယ္မ်ားကို ထပ္ေဖာက္ထဲ့လိုက္၏။

မဟုတ္မွလြဲေရာ… ဒီေကာင္ငါ့ကိုၾကိဳက္ေနတာမ်ားလား…….အိစ္….အို႕စ္…… မဟုတ္ေသးပါဘူး သူလဲေယာက်ာ္း ငါလဲေယာက်ာ္း။ မဟုတ္ေသးဘူး မဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ္လို႕သူက ငါ့ကိုၾကိဳက္ေနတယ္ဆိုရင္ေရာ……. ငါဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေတာ္ၾကာ…..ေတာ္ၾကာ ငါ့ကိုမဟုတ္တဲ့ ေနရာေတြေခၚသြားျပီး မဟုတ္တဲ့ကားေတြျပ ျပီးရင္ ညာျပီးဟိုဟာလုပ္ရင္……..

“အိုးဟိုးဟိုး အိုးဟိုးဟိုး……ငါစိတ္ကူးယဥ္ေနျပီ…..No No No”

အင္း….. သူေကာငါေကာကေယာက်ာ္းေတြဆိုေတာ့ ဟိုဟာလုပ္လဲ ဘာမွေတာ့မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး ဟိဟိ။ ဒါေပမယ့္မေတာ္လို႕မ်ား ငါဗိုက္ၾကီးသြားရင္…… ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ဗိုက္ၾကီးကားကားနဲ႕ အြမ္….အြမ္ ။ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္ ဒင္းမ်က္ႏွာၾကီးကို အဆီေတြတဝင္းဝင္းနဲ႕ အံ့ေက်ာ္ၾကီးလိုေလ ညီမေငွးရယ္ ညီမေငွး မေၾကာက္ပါနဲ႕ကြယ္ အယ္ငွယ္ငွယ္ဆိုျပီး ငါ့ဆီကိုတိုးလာ အဲ့မွာငါက အပ်ိဳမဒန္းေလးလို ေၾကာက္ျပီး ရွင္….ရွင္……ရွင္ လူယုတ္မာ ေရွ႕မတိုးနဲ႕ ေရွ႕မတိုးနဲ႕ ရွင္ေရွ႕ဆက္တိုးရင္ က်မေအာ္လိုက္မွာေနာ္ ဆိုျပီးေျပာ။ ခစ္ခစ္ခစ္

“အိုးဟိုးဟိုး အိုးဟိုးဟိုး……ငါစိတ္ကူးယဥ္ေနျပီ…..No No No”

ဒါေပမယ့္ မင္းသန္႕ဇင္ကေယာက်ာ္းေလးဆိုေပမယ့္ သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ ႏူးညံ့လြန္းေနတယ္။ တျခားေယာက်ာ္းေတြနဲ႕မတူဘူး ေျပာပံုဆိုပံုေနပံုထုိင္ပံု။ ေနာက္ဆံုးအိမ္သာသြားလို႕ ရွဴးရွဴးပန္းရင္ေတာင္ ဒီေကာင္က အိမ္သာတံခါးပိတ္ျပီးမွသြားတာ သူ႕ၾကည့္ရတာနည္းနည္းေတာ့ထူးျခားေနတယ္။ ခက္တယ္ ခက္တယ္ မင္းေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ေနတာခက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းကခ်စ္စရာေလးသိလား မင္းကိုခ်စ္စရာေလးလို႕ ေျပာလုိက္ရင္ မင္းေလးဖ်ားသြားလိမ့္မယ္ ဟိဟိ။ ဒီေန႕ငါ့ပါးေလးကို လာကိုင္တုန္းကဆိုရင္…….

ရသတူႏွစ္ေခ်ာင္ကိုကိုက္ျပီး ေန႕လည္က မင္းသန္႕ဇင္သူ႕ပါးကိုလာကိုင္တဲ့အျဖစ္ကိုစဥ္းစားမိလိုက္ပါသည္။

အိပ္ေမာက်ေနဆဲသူသည္ ဆူညံသံမ်ားၾကားသည့္အခါ ႏိုးတတ္တဲ့အဆင့္ REM နဲ႕တေခါေခါ စက္ေတာ္ေခၚေနပါသည္။ အေမွာင္ကမာၻထဲမွာပိတ္ဖံုးေနရင္ သူ႕အျမင္အာရံုေတြ အၾကားအာရံုေတြ တေျဖးေျဖး တုန္႕ျပန္မႈေႏွးေကြးလာျပီး သတိလက္လြတ္အသိဥာဏ္အနားယူေတာ့မယ္အခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ ေႏြးေနတဲ့ အထိအေတြ႕ကေလးကသူ႕ပါးျပင္ကိုထိတို႕လာသည္။ တဒဂၤအတြင္းပိုင္းမွာ ထိုႏူးညံ့လြန္းသည့္ အထိအေတြ႕ေလးေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ဆဲသူ႕စိတ္ေတြ ျပန္လည္ႏိုးထသြားခဲ့သည္။ ထို႕အတူ ထိုညင္သာမႈေလး သူ႕ဆီကထြက္ခြာသြားေတာ့မွာကိုစိုးရိမ္ေနမိသြားသည္။ ထိုလက္ပိုင္ရွင္ကိုသူၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ကိုသူ အံၾသမိတာက သူဘာျဖစ္လုိ႕သာယာသြားမိတာလဲ??? ဒီေမးခြန္းကိုစဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းႏွစ္ခု ထပ္ေပၚလာျပန္သည္။ သူဘာလို႕ ရင္ခုန္ေနမိတာလဲ သူဘာလုိ႕ မင္းသန္႕ဇင္ကို တစ္ခုခုမတုန္႕ျပန္မိတာလဲ…….။

ေန႕လည္ကအျဖစ္ကိုစဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္း သူ႕ဘယ္ဖက္ရင္အံုေနရာကေန တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာပါေတာ့သည္။ ေခါက္ဆြဲကက်က္လုနီးေနျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မီးခလုတ္ကို ေခ်ာက္ကနဲပိတ္လုိက္သည္။ သုိ႕ေသာ္ လႈပ္ခုန္ေနတဲ့ သူ႕ရင္ဘတ္ကိုသူထိန္းလို႕မရေတာ့ပါ။

“ငါ….ငါ….ရင္ခုန္ေနျပီ ငါရင္ခုန္ေနျပီ……. ဟုတ္တယ္ ငါရင္ခုန္ေနျပီ”

သူတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားမိသည္။ သူကဘာလဲ…..သူကဘာလဲ……။ မဟုတ္ဘူး ဒါရင္ခုန္တာမဟုတ္ဘူး စိတ္လႈပ္ရွားတာေနမွာ ဟုတ္တယ္။ ဒါအခ်စ္မဟုတ္ဘူး စိတ္လႈပ္ရွားတာ။ စိတ္လႈပ္ရွားရံုနဲ႕ အခ်စ္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဟုတ္တယ္။

သူ႕ရင္ဘတ္ကိုအသာေလးသူျပန္စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ဘုရား…ဘုရား….. ဒိတ္ဒိတ္ ဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ပါလား။ ဒီလုိရင္ခုန္သံမ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ့ဖူးဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး….မျဖစ္ႏိုင္ဘူး

“အိုးဟိုးဟိုး အိုး….ဟိုး…..ဟိုး……ငါစိတ္ကူးယဥ္ေနျပီ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး…..မျဖစ္ႏိုင္ဘူး….…..No No No”

                                                                                      ဆက္ရန္ရွိေသးသည္-

                                                                                                         Lovealone