“လေရာင္နွင့္လြမ္းသူ”

“လေရာင္နွင့္လြမ္းသူ”

“သား..ဒီေန႔ပါတီပြဲကအေရးႀကီးတယ္ေနာ္.. အေမတို႔ရဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြအမ်ားႀကီး

လာက်မွာ  အ၀တ္အစားကိုေသေသသပ္သပ္၀တ္ေနာ္.”

အက်ီမ်ားေရြးေနေသာ ၿဖိဳးလေရာင္ကို..အေမၿဖစ္သူ ေဒၚၿမကတၱီပါ မွအေနာက္မွေၿပာေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

“မာမီေရ သားသိပါတယ္.. မာမီအဲ့လိုႀကည့္ေနေတာ့ သားဘယ္လိုအ၀တ္အစားလဲလို႔ရမလဲ”

“ေအာ္ေအးေအး… မာမီနဲ႔ဒယ္ဒီေအာက္မွာေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ ၿမန္ၿမန္၀တ္ၿပီးလာခဲ့..”

ေဒၚၿမကတၱီပါ မွာၿဖိဳးလေရာင္အား မွာလ်က္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားေတာ့သည္။

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ပါတီပြဲတြင္၀တ္ေနက် အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုကိုသာ ထုတ္ၿပီး ၀တ္လိုက္ေတာ့သည္။

******************************************************************

“ေမေမ..သားဘာ၀တ္ရမလဲ. လာႀကည့္ေပးပါဦး”

သားၿဖစ္သူ ထက္လြမ္းသူ ေအာ္သံေႀကာင့္ ေဒၚနွင္းမူယာ မွာအေပၚထပ္သို႔ေၿပးတက္လာခဲ့ေလသည္။

“ဟဲ့.. လြမ္းသူ အခုထိဘာမွမ၀တ္ရေသးဘူးလား. ၿမန္ၿမန္၀တ္ေလ.. ဒုကၡပါဘဲ ဒီပါတီကအေရးႀကီးတယ္

အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုေလး၀တ္ေလ.. ”

ထက္လြမ္းသူ၏လက္မ်ားမွာ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုေလးကိုယူလိုက္ကာ..

“လိုက္တယ္မလား..ေမေမ ၀တ္လို္က္မယ္ေနာ္..”

“ေအးေအး…လာၿမန္ၿမန္ဆင္းမယ္..ေအာက္မွာ နင့္အေဖေစာင့္ေနတယ္..”

ထက္လြမ္းသူမွာ ၀တ္စံုကို၀တ္ကာ အေမၿဖစ္သူ ေဒၚနွင္းမူယာနွင့္အတူတူေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာ

ခဲ့ေတာ့သည္။

********************************************************************

အထက္တန္းလႊာစီးပြားေရး လူမႈေရးပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ ပါတီေလးမွာၿမန္မာနိုင္ငံရဲ႔ ဟိုတယ္တစ္ခုမွာၿဖစ္ေပမဲ့ အေနာက္နိုင္ငံမ်ားနဲ႔ဆင္တူလွေလသည္။ မိသားစုပါတီေလးၿဖစ္၍လူႀကီးမ်ားနွင့္လူငယ္မ်ားမွာ သီးသန္႔ၿဖစ္ေနသည္။

လူႀကီးမ်ားမွာ မိမိလုပ္ငန္းအေႀကာင္း အိမ္မိသားစုအေႀကာင္းကို္ယ့္အဖြဲ႔အလိုက္ ၀ိုင္းဖြဲ႔ေၿပာေနက်

ေပမဲ့ လူငယ္မ်ားမွာေတာ့ ေပ်ာ္စရာမ်ားကို စုေ၀းကာ ရယ္ေမာၿပီးေၿပာေနက်သည္..။

“လေရာင္ မင္းရည္းစားမထားေသးဘူးလား မင္းကိုႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးဘဲေလ”

ၿဖိဳးလေရာင္တို႔သူငယ္ခ်င္း၀ိုင္းမွ ရဲနိုင္ မွာၿဖိဳးလေရာင္ကိုလွမ္း၍ေမးလိုက္ေလသည္.။

“ရဲနိုင္ရယ္မထားခ်င္ပါဘူး ရည္းစားထားရတာအလုပ္ရႈပ္တယ္ကြ အပိုပိုက္ဆံေတြလည္းကုန္တယ္.”

“ဟမ္..သူေဋးသားကမ်ား ပိုက္ဆံအေႀကာင္းညည္းေနေသးတယ္ အပိုေတြမေၿပာပါနဲ႔ကြာ

ပိုက္ဆံကိုယပ္ခက္ၿပီးေတာင္ ေနလို႔ရတဲ့ မင္းတို႔မိသားစုအေႀကာင္းကို လူတိုင္းသိပါတယ္”

ရဲနိုင္ေၿပာေသာစကားကိုအားလံုးမွာေထာက္ခံက်သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာေတာ့ မည္သည့္တခြန္းမွၿပန္မေၿပာနိုင္

ၿဖိဳးလေရာင္ၿပံဳးလိုက္ရင္း အ၀င္ေပါက္၀ကိုလွမ္းႀကည့္မိလိုက္သည္..။ ထိုအခ်ိန္မိသားစုတစ္စု၀င္လာေလသည္။

မည္သည့္စီးပြားေရးရွင္လည္းသူမသိပါ.. ခင္ပြန္းၿဖစ္သူနဲ႔ဇနီးသည္တို႔မွာ ၀င္လာၿပီး အေနာက္မွၿဖိဳးလေရာင္တို႔

အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါလာေလသည္။ မည္သည့္အေႀကာင္းမွမရွိေပမဲ့ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ထိုေကာင္

ေလးအားႀကည့္ေနမိသည္။ ေကာင္ေလးမွာ တတ္တတ္ႀကြႀကြပင္ၿဖစ္သည္။ ထိုေကာင္ေလးမွာၿဖိဳးလေရာင္

ကိုတစ္ခ်က္ႀကည့္လိုက္ေလသည္။ အနည္းငယ္ေ၀းေပမဲ့ မ်က္လံုးခ်င္းအတူတူစံုမိသြားက်ကာ စကၠန္႔

အနည္းငယ္ေလာက္ႀကာသြားၿပီး ၿဖိဳးလေရာင္မွာ လိုက္ႀကည့္ေနသူၿဖစ္၍မလံုမလဲၿဖစ္ကာ အႀကည့္လြဲလိုက္

ေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ၿဖိဳးလေရာင္တစ္ခ်က္ၿပန္ႀကည့္လိုက္ရာ ထိုေကာင္ေလးမွာ မရွိေတာ့ေပ။ မသိမသာ

မ်က္လံုးမ်ားကရွာႀကည့္ေပမဲ့ မေတြ႔ေတာ့ေပ။ ထို႔ေႀကာင့္မသိသလိုသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဘက္လွည့္ကာ

စကားမ်ား၀င္ေၿပာလိုက္သည္။

****************************

ထက္လြမ္းသူ ပါတီကိုစစ၀င္ကာကတည္းကပင္ စိတ္ထဲမလံုမလဲၿဖစ္ေနေလသည္။ မည္သည့္အေႀကာင္း

မ်ားေႀကာင့္မဟုတ္.. ပါတီေတြကိုခဏခဏတက္ဖူးေသာ္လည္း အခုမွာ စိတ္ထဲတြင္ေလးေနေလသည္။

သို႔ေသာ္စိတ္ထဲတြင္ထင္ေနေသာေႀကာင့္သာၿဖစ္မည္ဟု မွတ္ကာ မသိသလိုသာေနလိုက္သည္။

ထက္လြမ္းသူလမ္းေလွ်ာက္လာရင္း မ်က္လံုးမ်ားမွာလူတစ္ေယာက္ဆီ သို႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။

အဘယ္ေႀကာင္းမွန္းမသိ စကၠန္႔အနည္းငယ္သာသာေလာက္ မ်က္လံုးခ်င္းစံုကာႀကည့္လိုက္မိသည္။

ထို႔ေနာက္ ထိုလူမွာတစ္ဖက္ကို မ်က္လံုးလြဲလိုက္ေတာ့သည္။ ထက္လြမ္းသူမွာလည္း ပါတီထဲတြင္

စိတ္မပါသၿဖင့္ ဟိုတယ္အေပၚထပ္အမိုးေပၚသို႔သြားမည္ဟုေတြးကာထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

*******************************

ၿဖိဳးလေရာင္မွာသူငယ္ခ်င္းမ်ားၿဖင့္စကားေၿပာရင္း toilet သြားခ်င္သၿဖင့္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ကိစၥၿပီး၍ ၿပန္ထြက္လာၿပီး ပ်င္းလာသည္နဲ႔ ဟိုတယ္အမိုးသို႔ေလေကာင္းေလသန္႔ရႈရန္

သြားမည္ဟုေတြးကာထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ဟိုတယ္အမိုးတြင္ အရာအားလံုးမွာရွင္းကာ သန္႔ေနေလသည္။ ေလညွင္းထိုင္ရန္ေပးထားေသာ ထိုင္ခံု

ေလးမ်ားမွာလည္း ကႏုတ္ပန္းမ်ားထြင္းထားသၿဖင့္ေသသပ္ေနေလသည္။ အမိုးတြင္ၿဖစ္၍တိုက္ခက္လာေသာ

ေလမွာ အနံ႔ကင္းကာ ေလေကာင္းေလသန္႔ၿဖစ္ေလသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္ထိုင္ခံုေလးတစ္ခံုတြင္၀င္ထိုင္

လိုက္သည္။ အမိုးေပၚတြင္သူတစ္ေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္ေပ။ ၿဖိဳးလေရာင္၏ေဘးတစ္ေစာင္းထိုင္ခံုတြင္

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ထိုင္ေနေလသည္။ မ်က္နွာကိုေတာ့မေတြ႔ရေပ။

“အာ့….ဟာသြားပါၿပီ”

တစ္ဖက္ခံုမွေကာင္ေလးဆီမွထြက္လာေသာအသံၿဖစ္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာတစ္ခ်က္ႀကည့္လိုက္ေလသည္။

အံ့ႀသသြားခဲ့ေလသည္။ ပါတီထဲတြင္သူႀကည့္ေနမိေသာေကာင္ေလးၿဖစ္သည္။ ထိုေကာင္ေလးေအာ္ေသာ

အေႀကာင္းရင္းကို ႀကည့္လိုက္ေတ့ာ သူ႔၏အေနာက္တိုင္း၀တ္စံု အက်ီေလးေပၚသို႔ ငွက္တစ္ေကာင္ေခ်းပါခ်

လာၿခင္းၿဖစ္သည္။

“ေတာက္… အေရးထဲ တစ္သွ်ဳးေတာင္ မပါလာဘူး..ဒုကၡပါဘဲ ဒီပံုစံႀကီးနဲ႔…ဟင္းး”

ၿဖိဳးလေရာင္ႀကည့္ၿပီးနားေထာင္ေနရင္း.. စိတ္ထဲတြင္သြားခ်င္စိတ္မ်ားလြန္ကဲလာကာ ထိုေကာင္ေလးဆီ

ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မိမိ၏လက္ကိုင္ပု၀ါေလးကိုထုတ္ကာကမ္းေပးလိုက္သည္။

ေကာင္ေလးမွာ မ်က္လံုးေလးပင့္ႀကည့္ကာ..

“ေအာ္..ဟုတ္..ေက်းဇူးပါ..”

လွမ္းယူၿပီးသုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ရပ္ႀကည့္ေနရင္းစကားစေၿပာရန္ စိတ္ထဲမွမေတာင္း

ဆိုဘဲ အလိုလိုၿဖစ္လာခဲ့ေလသည္။

********************************

“ဟို..ပါတီလာတာနဲ႔ထင္တယ္”

ၿဖိဳးလေရာင္ရဲ႔စကားေႀကာင့္ ထက္လြမ္္းသူေႀကာင္သြားခဲ့သည္။

“ဗ်ာ..ဟုတ္..ပါတီကိုလာတာပါ”

“ေအာ္.. ၿမန္ၿမန္သုတ္လိုက္ဦး ေတာ္ႀကာေၿခာက္သြားရင္ သုတ္ရခက္မယ္”

“ေအာ္..ဟုတ္..လက္ကိုင္ပု၀ါအတြတ္ ေက်းဇူးပါ”

“ရပါတယ္”

ထက္လြမ္းသူ စကားကုိရပ္ၿပီး အက်ီမွငွက္ေခ်းမ်ားကိုသုတ္လိုက္သည္။.. ထက္လြမ္းသူအမူအရာမွန္သမွ်ကို

ၿဖိဳးလေရာင္မွာလိုက္၍ႀကည့္ေနေလသည္။

“ရၿပီ လက္ကိုင္ပု၀ါကို ကၽြန္ေတာ္ယူသြားလိုက္မယ္ေနာ္ ေနာက္ေတြ႔မွၿပန္ေပးမယ္ေလ”

“ရပါတယ္..”

“ဒါဆို..ကၽြန္ေတာ္ေအာက္ၿပန္ဆင္းလိုက္ဦးမယ္ ေက်းဇူးပါ လက္ကိုင္ပု၀ါအတြတ္”

“ေအာ္.ဟုတ္ကဲ့”

ထက္လြမ္းသူမွာ နွတ္ဆက္စကားေၿပာၿပီး ေအာက္ထက္သို႔ၿပန္ဆင္းရန္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေလွကားနား

အေရာက္တြင္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ တစ္ခုသတိရသြား၍အၿမန္ေၿပးလိုက္လာကာ..

“ဟို.. နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ မသိဘူး..ကၽြန္ေတာ္က ၿဖိဳးလေရာင္ပါ”

ထက္လြမ္းသူ မွာၿဖိဳးလေရာင္ကိုလွည့္ႀကည့္၍…

“ထက္လြမ္းသူလို႔ေခၚပါတယ္”

*********************************************************************

ၿဖိဳးလေရာင္အခုစဥ္းစားေနသူမွာ ထက္လြမ္းသူဆိ္ုေသာ နာမည္ဆန္းဆန္းၿဖင့္ေကာင္ေလး

တစ္ေယာက္အေႀကာင္းပင္ၿဖစ္သည္။ ပါတီပြဲမွၿပန္လာကတည္းကပင္ ယခုအိပ္ယာ၀င္သည့္

အခ်ိန္ထိ မအိပ္ေသးကာ ထက္လြမ္းသူဆိုေသာ သူတစ္ေယာက္အေႀကာင္းသာစဥ္းစားေနခဲ့မိသည္။

စဥ္းစားရံုသာအားမရေသး၍ သူ႔အေႀကာင္းကိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုပင္ေမးလိုက္မိေသးသည္။

ထက္လြမ္းသူတို႔မိသားစုမွာ ၿဖိဳးလေရာင္တို႔လိုပင္အထက္တန္းလႊာ မိသားစုဆိုသည္ကိုလည္း

သိလိုက္ေလသည္။  ယခုလည္းအိပ္ယာထဲတြင္ မအိပ္နိုင္ေသးဘဲ သူ႔အေႀကာင္းကိုစဥ္းစားေန

ၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေယာက်ာၤးေလးေယာက်ာၤးခ်င္းဘာေႀကာင့္ ဒီေလာက္မ်ားစိတ္၀င္စား

ေနသည္ကို မသိေပ..

ကလင္ ကလင္ ကလင္..

“ဟယ္လို..”

“ဟယ္လို..လေရာင္လား”

“ဟုတ္ပါတယ္…”

“ေအာ္..ငါပါ နိုးနိုးပါ..နင္အိပ္ၿပီလား”

“ေအာ္အင္းနိုးနိုး..မအိပ္ေသးပါဘူးဟ..ဘာလုပ္ဖို႔”

“ေအာ္..မနက္ၿဖန္ဘုရားသြားမလို႔ လိုက္ပို႔ပါလားေၿပာမလို႔မနက္ပိုင္းသြားက်မယ္ေလ”

“အင္းအင္းနိုးနိုး..လာခဲ့ေလအိမ္ကို..ဟုတ္ၿပီလား”

“အင္း..ဒါဆ္ို..တာ့တာ အိပ္ေတာ့ေနာ္..ဘိုင့္”

ၿဖိဳးလေရာင္ဖုန္းခ်လုိက္ၿပီး ထက္လြမ္းသူအေႀကာင္းေတြးေနသည္မွာ အဆက္ပ်က္သြားေလသည္။

နိုးနိုးဆိုေသာ အိမ္မွသေဘာတူထားေသာ မိန္းကေလးကိုမနက္ၿဖန္ ဘုရားလိုက္ပို႔ရမည္ဆိုေသာ

အေတြးၿဖင့္သာ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

***********************

ထက္လြမ္းသူအိမ္ေရာက္သည္နွင့္ အက်ီမ်ားေဘာင္းဘီမ်ားကိုခၽြတ္ကာ ေခ်ာ္မည့္ၿခင္းေတာင္းထဲ

ထည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ကာ ေရခ်ိဳးရန္ၿပင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္.ထက္လြမ္းသူ

စိတ္ထဲတြင္ အရာတစ္ခုကိုသတိရသြားကာ အက်ီကိုေကာက္ယူၿပီး နွိတ္လိုက္သည္။ ထက္လြမ္းသူ

ယူလိုက္ေသာအရာမွာ လက္ကိုင္ပု၀ါေလးၿဖစ္သည္။ လက္ကိုင္ပု၀ါေလးကိုႀကည့္ကာ သူတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္

သည္။ စဥ္းစားသည္မွာ ၿဖိဳးလေရာင္ဆိုသူကို အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္လည္းမဟုတ္ ေယာက်ာၤးေလး

အခ်င္းခ်င္းလည္းၿဖစ္သည္။ သို႔ေသာသူ႔အားကူညီခဲ့ၿပီး အမူအရာမွာတစ္ခုခုၿဖစ္ေနသၿဖင့္ စိတ္ထဲတြင္

တစ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနေလသည္။ သို႔ေသာ္ ကူညီတတ္ၿပီး သေဘာေကာင္းသူတစ္ေယာက္ဆိုသည္ကိုေတာ့

ထက္လြမ္းသူစိတ္ထဲတြင္မွတ္ယူလိုက္သည္။ ၿဖစ္နိုင္ရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၿပန္လည္ဆံုခ်င္သည့္စိတ္ပင္

ၿဖစ္ေပၚမိသည္။ ထက္လြမ္းသူစဥ္းစားေနရင္းထြက္လာသည့္စကားတစ္ခြန္းကေတာ့

“ေခ်ာသားဘဲ.. ”

ဆိုေသာစကားေလးတစ္ခြန္းသာၿဖစ္ေလသည္။

**********************************************************************

“ဟဲ့..လေရာင္ ဘုရားပန္းေတြကိုေသခ်ာကိုင္ေလဟာ နင္ကလည္းေႀကြကုန္မွာေပါ့ ပန္းအိုးမွာဘုရား

ပန္းထိုးတာေတာင္ေကာင္းေကာင္း မထိုးတတ္ဘူး”

ဘုရားပန္းအိုးတြင္ပန္းမ်ားထိုးေနေသာ ၿဖိဳးလေရာင္ကို ထိုင္၍ကန္ေတာ့ေနေသာ နိုးနိုးမွဘ၀င္မက်

ေသာေလသံၿဖင့္ေၿပာလိုက္ခ်င္းၿဖစ္သည္။ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ဘာမွမေၿပာေတာ့ဘဲ ပန္းမ်ားကိုထိုးကာ

ၿပန္လာလိုက္သည္။

“လေရာင္နင္ဟာေလ..ဘယ္အရာကိုမွ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္တတ္ဘူး..အံ့ပါ့”

“ကဲ..နိုးနိုးေၿပာလို႔ၿပီးၿပီလား.. ၿပန္ရေအာင္ အိမ္မၿပန္ခင္ဗိုက္ဆာတယ္..တစ္ခုခု၀င္စားမယ္..”

“ေအးေအး..ၿပီးေရာ…နင္ကစားဖို႔ပဲတတ္တယ္…နင္ဟာေလ.ေတာ္ေတာ္-----”

နိုးနိုးစကားမဆံုးလိုက္ပါ ၿဖိဳးလေရာင္ဘုရားေဆာင္းတန္းမွ ေၿပးဆင္းလိုက္သည္။နိုးနိုးမွာေတာ့ အေနာက္တြင္

တစ္ေယာက္တည္းေၿပးလိုက္လာခဲ့ေလသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္နိုးနိုးတို႔ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္ေလတြင္ ထိုင္ကာစားေနစဥ္ ဆိုင္ေလးအတြင္းသို႔၀င္လာသူမွာ

ထက္လြမ္းသူပင္ၿဖစ္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္ဆိုင္အ၀ကိုႀကည့္ရင္း ထက္လြမ္းသူ၀င္လာသည္ကိုၿမင္လိုက္ရာ..

အံ့ႀသကာ ေငးႀကည့္မိလိုက္သည္။ ထက္လြမ္းသူမွာလည္း ဆိုင္ထဲတြင္ၿဖိဳးလေရာင္အားၿမင္လိုက္၍

အံ့ႀသေသာအႀကည့္မ်ားၿဖစ္ႀကည့္လိုက္မိၿပီး ၿဖိဳးလေရာင္ရွိရာသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္။

“ေဟး..ဟိုင္း”

“ဟိုင္း”

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မည္သည့္စကားမွ မေၿပာပဲအရင္ဆံုးေၿပာလိုက္သည့္စကားမွာ ဟိုင္း ဆိုသည့္

စကားပင္ၿဖစ္သည္။

“ဟို…ဟိုတစ္ေန႔က ပါတီမွာေတြ႔တဲ့ ၿဖိဳး---”

“ၿဖိဳးလေရာင္ပါ ..ထက္လြမ္းသူဟုတ္တယ္မလား”

“ဟုတ္ပါတယ္..ဟိုဒါနဲ႔ အဲ့ေန႔ကလက္ကိုင္ပု၀ါ အိမ္မွာေခ်ာ္ထားတယ္ ေနာက္ေတြ႔မွယူပါလား….

အခုရွမ္းေခါက္ဆြဲလာ၀ယ္လို႔..”

“ေအာ္ရပါတယ္..”

ထက္လြမ္းသူမွာ ၿဖိဳးလေရာင္နဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနေသာနိုးနိုးကိုႀကည့္ကာ

“ရည္းစားေတြလားမသိဘူး..”

နိုးနိုးမွာၿပံဳးကာေၿပာရန္ၿပင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ၀င္၍

“ေအာ္မဟုတ္ပါဘူး.. သူငယ္ခ်င္းေတြပါ ဘုရားခဏလာဖူးက်တာေလ”

ၿဖိဳးလေရာင္ေၿပာလိုက္ေသာစကားေႀကာင့္ နိုးနိုးမ်က္နွာပ်က္သြားေလသည္။

“ဟုတ္ကဲ့..ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လိုက္ဦးမယ္ဒါဆိ္ု.. ကိုၿဖိဳးလေရာင္ကၽြန္ေတာ္သြားလိုက္ဦးမယ္..

အိမ္ကိုရွမ္းေခါက္ဆြဲ၀ယ္မယ္ဆ္ိုၿပီး ထြက္လာတာမို႔လို႔ ဒီကအစ္မ..ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္”

ထက္လြမ္းသူအားလံုးကိုနွတ္ဆက္ရင္း ၿပန္ရန္ၿပင္လိုက္စဥ္..ၿဖိဳးလေရာင္မွာ

“ဟို..ထက္လြမ္းသူ ဟို..အခ်ိန္ရရင္ မနက္ၿဖန္ အၿပင္မွာ Dinner စားရေအာင္ေလ”

ၿဖိဳးလေရာင္ေၿပာေသာစကားကို ထက္လြမ္းသူအံ့ႀသသြားခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း ထက္လြမ္းသူပါးစပ္မွ

ထြက္လာသည့္စကားမွာေတာ့

“ဟုတ္ရပါတယ္.. ”

“ဒါဆို..ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းနံပါတ္ယူထားမယ္ေလ..”

“ေအာ္ဟုတ္..ဖုန္းနံပါတ္က09------- ပါ..”

“အင္း..ရၿပီ”

“ဟုတ္….ၿပန္လိုက္ဦးမယ္. Bye See Ya”

*********************

Tokyo ဆိုေသာJapanese စားေသာက္ဆိုင္ေလးဟာ ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ထက္လြမ္းသူတို႔အတြတ္ေတာ့

ၿပည့္စံုေသာညစာေလးစားရန္ ၿပည့္စံုလွေလသည္။.

ထက္လြမ္းသူထမင္းလိပ္ေလး တစ္လိပ္ကိုတူၿဖင့္ယူကာ ပါးစပ္ထဲထည့္ေသာအခ်ိန္တြင္ ၿဖိဳးလေရာင္က

“ထက္လြမ္းသူတို႔မိသားစုက ဘာလုပ္ငန္းလုပ္တာလဲမသိဘူး”

ထက္လြမ္းသူ စားေနရင္း…

“ဟို..လြမ္းသူလို႔ဘဲေခၚပါခင္ဗ်ာ့ အခုမွေတြ႔ဖူးတဲ့လူေတြမွမဟုတ္တာ”

“ေအာ္ရပါတယ္…ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း လေရာင္လို႔ဘဲေခၚပါ ထက္.အဲ..လြမ္းသူ”

ထက္လြမး္သူၿပံဳးလိုက္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာေတာ့ သူမွာထားေသာ ဂ်ပန္ေခါက္ဆြဲကို စားလိုက္သည္။

“ဒါနဲ႔လေရာင္ဆီမွာရည္းစားေတြရွိလား..”

ထက္လြမ္းသူအေမးေႀကာင့္ၿဖိဳးလေရာင္ ေခါင္းေမာ့လာသည္။

“မရွိပါဘူး..လြမ္းသူဆီမွာေကာ္ ရွိတယ္ထင္တယ္.. ဒီေလာက္ေခ်ာတာမရွိဘဲေနမလား..ဟုတ္တယ္မလား”

“အာ..မရွိပါဘူး. ရုပ္လဲမေခ်ာပါဘူး လေရာင္သာေခ်ာတာပါ လြမ္းသူစေတြ႔ကတည္းက သတိထားမိတာ..

လေရာင္လိုရုပ္မ်ိဳးလိုခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီးေလ.”

“ဟုတ္ပါၿပီ..အဲ့ေလာက္ထိမေၿမွာက္ပါနဲ႔”

ညေနစာစားေနသည္မွာ ညပင္ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေလသည္။ စကားမ်ားေၿပာကာ ေနလာ၍အခ်ိန္

မ်ားကုန္ဆံုးသြားခဲ့က်သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္ကိုႀကည့္လိုက္ကာ

“9နာရီေတာင္ခြဲၿပီ…ၿပန္က်ရေအာင္ေလ..”

ထက္လြမ္းသူမွာတစ္ခုခုစဥ္းစားလိုက္ၿပီး..

“လေရာင္ဒီညအိမ္မၿပန္လို႔ရလား.. လြမ္းသူတို႔ Night Club သြားက်ရေအာင္ေလ”

ၿဖိဳးလေရာင္တစ္ခ်က္ေတြးေ၀သြားသည္။

“ဟို..လေရာင္မရရင္လဲရပါတယ္.. လြမး္သူကမေရာက္တာႀကာၿပီမို႔လို႔ အခုလေရာင္ရွိလို႔..သြားမလားလို႔ပါ”

ၿဖိဳးလေရာင္စဥ္းစားၿပီး..တစ္ခ်က္ၿပံဳးၿပလိုက္ကာ..

“သြားတာေပါ့.. ကိုယ္လည္းမေရာက္ၿဖစ္ဘူး..လြမ္းသူကိုအေဖာ္လုပ္ေပးတာေပါ့”

***************************

Night Club ၏မီးေရာင္မ်ားသီခ်င္းမ်ားသည္ လူတစ္ေယာက္၏စိတ္ကိုနိုးႀကားေစေလသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္အတြတ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကိုႀကည့္ေနရံုမွလြဲ၍ တစ္ၿခားမည္သည့္အလုပ္မွမရွိ..

ထိုသူမွာ ထက္လြမ္းသူၿဖစ္ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာ အရက္မ်ားဘီယာမ်ားေႀကာင့္ မူးကာ ကလပ္ထဲတြင္

ကေနၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မတ္တပ္ရပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုသတိ

ထားမိလိုက္သည္။ ထိုအရာမွာဖုန္းလာေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ၿဖိဳးလေရာင္ဖုန္းကိုထုတ္ႀကည့္လိုက္ရာ

အိမ္ကအေမဆီမွဖုန္းၿဖစ္သည္။ ဖုန္းကိုကိုင္ရင္ေကာင္းမလားစဥ္းစားေနခ်ိန္တြင္.. ထက္လြမး္သူ

ေရာက္လာကာ..

“လေရာင္သြားကရေအာင္ေလ.. တစ္ေယာက္တည္းကရတာပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္.. လိုက္ခဲ့ပါရပ္မေနနဲ႔”

ၿဖိဳးလေရာင္စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္ကာ ထက္လြမ္းသူေနာက္လိုက္သြားခ့ဲေလသည္။

ထက္လြမ္းသူနွင့္ၿဖိဳးလေရာင္တို႔ကလပ္မွ ၿပန္ထြက္လာသည့္အခ်ိန္မွာ မနက္2နာရီသာရွိေသးေလသည္။

“အိမ္ၿပန္မွာလား လြမ္းသူ..ကားေရာေမာင္းနိုင္ေသးလို႔လား”

ၿဖိဳးလေရာင္အေမးကိုၿပန္၍ မေၿဖခင္ထက္လြမး္သူမွာ ကားကိုသာမွီထားရေသာအေၿခအေနၿဖစ္ေလသည္။

“လြမး္သူ..လြမ္းသူ အိမ္ၿပန္မလားလို႔ေမးေနတယ္ေလ..”

“ဟာ..ေမေမဆူမွာေပါ့ မၿပန္ဘူး…..လေရာင္ကကြာ..အိမ္ကိုလိုက္မပို႔နဲ႔ေနာ္ လိမၼာတယ္ေနာ္ ေနာ္လို႔”

“အင္း..”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာေၿဖသာေၿဖရသည္ မည္သည့္ေနရာကိုသြားရမွန္းမသိ.. ပင္ပန္းေန၍ ေ၀းေ၀းလံလံေနရာ

သို႔လည္းမသြားခ်င္.. ေခါင္းကုတ္ကာေဘးပတ္၀န္းက်င္ကိုႀကည့္လိုက္ရာ တည္းခိုခန္း မိုတယ္ဆိုေသာ

ေရးထားေသာ ေနရာဆီသို႔မ်က္လံုးမ်ားေရာက္သြားခဲ့ေလသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္မွာထက္လြမး္သူကိုတြဲကာ မိုတယ္ထဲ၀င္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာတြင္

ရွိေသာေကာင္ေလးကို

“ဟို..အခန္းရွိေသးလား..”

“ရွိပါတယ္..နွစ္ေယာက္ခန္းယူမွာမလား..”

“မဟုတ္ဘူး..တစ္ေယာက္တစ္ခန္းပါ..”

ၿဖိဳးလေရာင္ၿပန္၍စဥ္းစားလိုက္ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမူးေနသည့္ပံုစံၿဖင့္ နွစ္ေယာက္ခန္းယူမွၿဖစ္

ေပေတာ့သည္။

“ေအာ္..ညီေလး.. နွစ္ေယာက္ခန္းဘဲေပးေတာ့..”

“ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္.. ”

ထို႔ေနာက္အခန္းထဲ၀င္သည္နဲ႔ ထက္လြမ္းသူကိုခုတင္ေပၚတြင္ တင္လိုက္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ အက်ီမ်ား

ေဘာင္းဘီမ်ားခၽြတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ေရခ်ိဳးရန္၀င္ိလိုက္ေလသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္ေရခ်ိဳးၿပီး တဘက္ကိုပတ္ကာ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ထက္လြမး္သူကိုတစ္ခ်က္ႀကည့္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္တစ္ခ်က္စဥ္းစားကာ ေခၽြးမ်ားဆိုေနေသာထက္လြမ္းသူကို အေပၚထပ္အက်ီမ်ားခၽြတ္ေပးရန္

သတိရကာ ခုတင္ေပၚတက္ၿပီး.. အေပၚရံုအက်ီမ်ားကိုခၽြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္..အိပ္ေမာက်ေနေသာထက္လြမ္းသူ၏မ်က္နွာကို ေသေသခ်ာခ်ာႀကည့္မိေလသည္။

{ခ်စ္စရာေလး} ပါးစပ္မွမထြက္သြားခဲ့ေပမဲ့ စိတ္ထဲတြင္ေၿပာလိုက္မိေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာေတာ့ဘာမွ

မသိေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပမာ အိပ္ေမာက်ေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ထက္လြမး္သူ၏နွတ္ခမ္းေလးကို

ႀကည့္ကာ ၿဖိဳးလေရာင္မည္သည့္အတြတ္ေႀကာင့္မသိ တံေတြးမ်ားမ်ိဳခ်လိုက္မိေလသည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္ေန

ေသာ ထက္လြမ္းသူ၏နွတ္ခမ္းမ်ားဆီသို႔ အနီးကပ္သြားကာ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ နွတ္ခမ္းခ်င္း ထိကာတခဏ

နမ္းလိုက္ေလသည္။ နမ္းၿပီးၿပီခ်င္းပင္ ရိပ္မိမည္ဆိုး၍ တစ္ဘက္လွည့္ကာ မသိသလိုသာေဘးတြင္ ၿဖိဳးလေရာင္

၀င္အိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

မနက္ 8 နာရီေက်ာ္လာခဲ့ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာ အိပ္ယာမွနိုးလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဘးနားတြင္အိပ္

ေပ်ာ္ေနေသာ ၿဖိဳးလေရာင္ကိုႀကည့္ကာၿပံဳးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ထက္လြမ္းသူမွာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔၀င္ကာ

ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ၿပန္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာနိုးေနေလၿပီ။

“မေန႔ကလေရာင္ကိုေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡေပးလိုက္မိတယ္ေနာ္ ဟီ..ေဆာ္ဒီး”

ထက္လြမ္းသူမွာၿဖိဳးလေရာင္ကိုစကားစကာေၿပာလိုက္ေလသည္။

“ဟို…ရပါတယ္.. ၿဖစ္တတ္ပါတယ္ ဒါက”

“ဒါနဲ႔ညက.အခန္းထဲမွာ…”

ထက္လြမး္သူတစ္ခုခုစဥ္းစားဟန္ၿဖင့္ေၿပာေနသၿဖင့္ ၿဖိဳးလေရာင္မလံုမလဲၿဖစ္ကာ

“ေအာ္…လေရာင္ငွားလိုက္တာ ဟို..မေန႔ လြမး္သူကအိမ္ၿပန္မရဘူးဆိုလို႔ အဲ့ဒါငွားၿပီး.. ဒီမွာေနလိုက္

တာေလ…ဘာ..ဘာၿဖစ္လို႔လဲ”

“ေအာ္..မဟုတ္ပါဘူး..လြမ္းသူအေပၚရံုကုတ္အက်ီေတြ..”

“ေအာ္..အင္း..ဟုတ္တယ္..လြမ္းသူေခၽြးေတြထြက္ေနလို႔..အဲ့ဒါကိုယ္ခၽြတ္လိုက္တာ..ၿပီးေတာ့

အိပ္က်တာဘဲေလ..”

ထက္လြမ္းသူၿပံဳးၿပလိုက္ကာ…

“ဒီေလာက္ပဲလား ”

ထက္လြမ္းသူမတ္တပ္ရပ္ေနရာမွာ ၿဖိဳးလေရာင္ေဘးနားသို႔သြားလိုက္ကာ နားနားကပ္ၿပီး..

“နမ္းတာက ဘယ္ေရာက္သြားလဲ..”

ၿဖိဳးလေရာင္လန္႔ကာ…

“ဟို.ဟို..မဟုတ္ပါဘူး..နမ္းတာ..ဟုတ္လား မနမ္းပါဘူး လြမ္းသူကို မနမ္းမိပါဘူး”

“လြမ္းသူကနမ္းတယ္လို႔ ေၿပာမိလို႔လား ဟီ..”

ထက္လြမ္းသူရယ္လိုက္သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ သူခိုးလူမိေသာပံုစံၿဖင့္ရွက္ေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္

ၿဖိဳးလေရာင္ၿငိမ္သြားၿပီး ထက္လြမ္းသူ အနားသို႔ကပ္ကာ..

“လြမ္းသူ ကိုယ္တစ္ခါမွဒီလို ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ကို မေၿပာဖူးခဲ့ဘူး တစ္ခါမွလည္း ေယာက်ာၤးေလး

တစ္ေယာက္ကိုမနမ္းခဲ့ဖူးဘူး တစ္ခါမွလည္း ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ကို သတိမထားမိဘူး.. ဒါေပမဲ့

အခုကိုယ္ေၿပာမဲ့စကားေတြကို လြမ္းသူခဏေလးနားေထာင္ေပးပါ လြမ္းသူကိုယ့္ကိုဘယ္လိုထင္ထင္ေပါ့

ကို္ယ္……လြမ္းသူကို…..ခ်စ္တယ္..”

ၿဖိဳးလေရာင္အားတင္းကာရွက္ေသာစိတ္မ်ားကို ေဖ်ာက္ၿပီးေၿပာေသာစကားၿဖစ္၍နွတ္ခမ္းမ်ားတုန္ေနေလသည္။

ထက္လြမ္းသူမွာလည္း တစ္ခါမွေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ဆီမွမႀကားဖူးေသာစကား ၿဖစ္၍အံ့ႀသမႈမ်ား

ၿဖစ္သာ ေငးႀကည့္ေနမိသည္။ထို႔ေနာက္ ၿဖိဳးလေရာင္စကားကိုၿပန္စကာ…

“လြမ္းသူကိုယ့္ကို ဘယ္လိုထင္ထင္ ထင္လို႔ရပါတယ္.. ကိုယ္ကကိုယ့္စိတ္ကၿဖစ္လာတာကို တားဆီးမရ

နိုင္လို႔ လြမ္းသူကိုထုတ္ေၿပာတာပါ ”

ထို႔ေနာက္ထက္လြမ္းသူမွာ မည္သည့္စကားမွမေၿပာဘဲခုတင္ေပၚသို႔ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာေတာ့

ေၿပာစရာစကားမ်ားကုန္သြားသည္ၿဖစ္၍ အက်ီမ်ားေဘာင္းဘီမ်ား၀တ္ကာ

“ကိုယ္ ၿပန္ေတာ့မယ္ လြမ္းသူရဲ႔ကားက ကလပ္မွာ ဒီတည္းခိုခန္းကေန ေရွ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာဘဲကလပ္မို႔လို႔

ေ၀းေ၀းမေလွ်ာက္ရပါဘူး ၿပီးေတာ့ကိုယ္ အခန္းခရွင္းၿပီးသြားၿပီ.. ကိုယ္ၿပန္ေတာ့မယ္..တ့ာတာ”

ၿဖိဳးလေရာင္ ထြက္ရန္ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေလသည္။ထိုအခါထက္လြမ္းသူက

“လေရာင္ေၿပာလို႔ၿပီးေပမဲ့ လြမ္းသူဘာမွမေၿပာရေသးဘူးေနာ္.. လြမ္းသူေၿပာတာကိုနားမေထာင္ေတာ့

ဘူးလား..လေရာင္”

တံခါးလက္ကိုင္ကိုကိုင္ထားေသာၿဖိဳးလေရာင္မွာ ၿငိမ္သက္သြားၿပီး တံခါးကိုၿပန္ပိတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္

ထက္လြမ္းသူဘက္မ်က္နွာမူၿပီးရပ္ကာ

“ေၿပာပါ လြမ္းသူ ကိုယ္နားေထာင္ေပးပါ့မယ္..”

ထက္လြမ္းသူမွာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ၿပီး ၿဖိဳးလေရာင္ေရွ႔သို႔လာလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္

“လြမ္းသူလည္း လေရာင္ကို….ခ်စ္…ခ်စ္ပါတယ္”

ထက္လြမ္းသူေၿပာေသာစကားေႀကာင့္ ၿဖိဳးလေရာင္အံ့ႀသကာ ႀကည့္လိုက္ရင္ေပ်ာ္သြားေသာဟန္ၿဖင့္

ရယ္လိုက္မိသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ထက္လြမ္းသူကိုဖက္လိုက္ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာလည္း

ၿဖိဳးလေရာင္ကို ၿပံဳးကာၿပန္၍ဖက္လိုက္မိသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ထက္လြမ္းသူတို႔ တည္းခိုေနေသာအခန္းေလး၏က်န္ရွိေသာ အခ်ိန္ကာလေလးတစ္ခုဟာ

နွစ္ေယာက္သားအတြတ္ ႀကည္နူးစရာမ်ားၿဖစ္ သာယာလွေပသည္။

***********************************************************************

သံုးလႀကာၿပီး………

“လေရာင္မနက္ၿဖန္ ဦးမိုးလြင္ရဲ႔ပါတီရွိတယ္ လေရာင္တို႔အိမ္က သြားက်မယ္မလား”

“အင္းဟုတ္တယ္ ကို္ယ့္ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီလည္းသြားမလို႔လုပ္ေနတယ္ ဦးမိုးလြင္နဲ႔ကေဆြမ်ိဳးေတြလို တစ္အိမ္၀င္တစ္အိမ္ထြက္ေနလာက်တာေလ လြမ္းသူတို႔ေကာ္သြားမွာလား. .လြမ္းသူသြားရင္ ကိုယ္သြားမယ္ေလ..”

“အင္း..သြားမွာ လာခဲ့ေနာ္ ပါတီေရာက္ရင္ေတြ႔က်မယ္..အိုေက အခုေတာ့ဒါပဲေနာ္ တာ့တာ အိပ္ေတာ့မလို႔

ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္”

“အင္း..လြမ္းသူတာ့တာ Good Night ”

“Good Night ”

တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ဖုန္းအတူတူခ်သြားခဲ့သည္။ ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ထက္လြမ္းသူတို႔နွစ္ဦးမွာ တစ္ဦးနွင့္

တစ္ဦး လူမသိေအာင္ႀကိဳက္ေနက်သည္မွာ သံုးလပင္ႀကာခဲ့ေလၿပီ။ ေယာက်ာၤးေလးအခ်င္းခ်င္းၿဖစ္၍ သူငယ္

ခ်င္းမ်ားအလယ္တြင္လည္း ထုတ္ေဖာ္ေၿပာ၍မေကာင္းေပ။လူအမ်ားအၿမင္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဟုသာသက္မွတ္

ထားက်ေသာ သူတို႔နွစ္ဦးသံေယာဇဥ္မွာ တၿဖည္းၿဖည္းၿဖင့္ခိုင္ၿမဲလာခဲ့က်ေပသည္။

*****************************************************************************

အိမ္တြင္းပါတီေလးၿဖစ္၍ ေနရာေလးက်ည္းေပမဲ့ ပါတီေလးမွာလွပလွသည္။

ၿဖိဳးလေရာင္မွာထိုင္ခံုေလးတြင္ ထိုင္၍၀ိုင္ခြက္ကိုကိုင္ကာ ထက္လြမ္းသူတို႔မိသားစုကို ေစာင့္ေနသည္မွာ

နာရီ၀က္ပင္ရွိေနေလၿပီ။ ပါတီေလးမွာညေနခင္းပါတီေလးၿဖစ္၍ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေနာက္က်သည္မွာ

မဆန္းေပ။ ၿဖိဳးလေရာင္၀င္ေပါက္၀ကို ႀကည့္ေနခ်ိန္မွာပင္ ထက္လြမ္းသူတို႔မိသားစုမွာပါတီရွိရာ ၿခံ၀န္းထဲသို႔

၀င္လာခဲ့ေလၿပီ။ ထက္လြမ္းသူမွာအတြင္းရွပ္အက်ီေလးမွာ ပန္းေရာင္ေလးၿဖစ္ၿပီး အၿပင္ကုတ္အက်ီမွာ

အနက္ေရာင္ၿဖစ္၍ အတြန္႔ကေလးမ်ားၿဖင့္ ဒီဇိုင္းဆန္းလွသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္ထိုင္ေနရာမွ ထကာထက္လြမ္းသူ

တို႔မိသားစုရွိရာသို႔သြားလိုက္သည္။ ထက္လြမ္းသူအနားေရာက္သည္နဲ႔ ေဘးမွထက္လြမ္းသူ၏အေမၿဖစ္သူ

ေဒၚနွင္းမူယာအား..

“ဟိုင္း မဂၤလာပါအန္တီ ကၽြန္ေတာ္လြမ္းသူနဲ႔ စကားခဏသြားေၿပာခ်င္လို႔ ရမလားမသိဘူး..”

“ေအာ္..ေအးေအး..သြားက်ေလ..ဘီယာေတြမေသာက္နဲ႔ေနာ္ ၀ိုင္ေလာက္ဘဲေသာက္သိလား”

“ဟုတ္ကဲ့အန္တီ..”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ထက္လြမ္းသူကိုမ်က္ရိပ္မ်က္ကဲၿပလိုက္ရာ ထက္လြမ္းသူမွာလည္းၿပံဳး၍ အေနာက္မွလိုက္လာ

ခ့ဲေလသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာထက္လြမ္းသူအားေခၚသြားေသာေနရာမွာ အိမ္အေပၚထပ္မွ ဦးမိုးလြင္၏စာႀကည့္

ခန္းထဲသို႔ေခၚသြားၿခင္းၿဖစ္သည္။

“လေရာင္ ဘာလုပ္မလို႔လည္းစာႀကည့္ခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွမရွိဘဲနဲ႔”

“ဘယ္သူမွမရွိလို႔ေခၚလာတာေလ… မႀကိဳက္ဘူးလား”

“မဟုတ္ပါဘူး….”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာစာႀကည့္ခန္းထဲ၀င္လိုက္သည္နဲ႔ တံခါးကိုၿပန္၍ပိတ္လိုက္သည္။ ေလာ့ခ္ေတာ့မခ်လိုက္ေတာ့ေပ။

စာႀကည့္ခန္းထဲတြင္ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ထက္လြမ္းသူမွ လြဲ၍မည္သူမွမရွိ..ေအာက္ထပ္မွပါတီ၏ဆူညံသံမ်ားကိုသာ

ခက္သဲသဲေလးႀကားေနရေလသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ထက္လြမ္းသူအားေၿခဆံုးေခါင္းဆံုးႀကည့္`ၿပီး…

“လြမ္းသူ ဒီေန႔ေခ်ာေနတယ္..”

“ဟင္..ဒါဆိုအရင္ေန႔ေတြကမေခ်ာဘူးေပါ့..”

“ေအာ္..မဟုတ္ဘူးေလ..ဒီေန႔ကပိုေခ်ာေနတယ္ေၿပာတာ ခ်စ္စရာေလး..”

“ေၿပာႀကတယ္..လူတိုင္းလိုလိုဘဲ ဟီ..”

“ကဲ.ေစတနာပ်က္ေအာင္လုပ္ေနၿပီ..”

ထက္လြမ္းသူမွာ ရွက္ေနဟန္ၿပေနသၿဖင့္ၿဖိဳးလေရာင္မွာ လက္ကိုဆြဲၿပီး ဖက္လိုက္ေတာ့သည္။

“အာ..လေရာင္ လူေတြတက္လာဦးမယ္”

“မတက္လာပါဘူးကြာ ေအာက္မွာအားလံုးအလုပ္ရႈပ္ေနက်တာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပးေနာ္”

“အင္း…”

ထက္လြမ္းသူမွာ..အင္း..ဆိုေသာစကားလံုးေလးတစ္လံုးသာ ထြက္လာနိုင္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ၿဖိဳးလေရာင္မွာ

ထက္လြမ္းသူ၏ နွတ္ခမ္းအားနွတ္ခမ္းခ်င္းထိ၍ ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။ နွစ္ေယာက္စလံုးမွာ အနမ္း၏အရသာ

ေႀကာင့္မ်က္လံုးေလးမ်ား မွိတ္၍ထားလိုက္မိေလသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္၏လက္မ်ားမွာ ထက္လြမ္းသူ၏အတြင္း

ရွပ္အက်ီ၏ ႀကယ္သီးေလးမ်ားကိုၿဖဳတ္လ်က္ရွိေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားမွာ ရင္ဘက္ဆီသို႔ဦးတည္

လာခဲ့သည္။ ထက္လြမ္းသူမွာေတာ့ မလႈပ္မရက္သာၿငိမ္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ အသံတစ္ခုမွာ နွစ္ေယာက္

စလံုးကိုထိတ္လန္႔သြားေစခဲ့သည္။ ထိုအသံမွာ…

“ခြမ္း…..”

ဖန္မ်ားက်ကြဲသံႀကား၍ နွစ္ေယာက္လံုးတံခါး၀ဆီသို႔ မ်က္လံုးမ်ားအႀကည့္ေရာက္သြားခဲ့သည္။ တံခါး၀တြင္

ရပ္ေနသူမွာ ၿဖိဳးလေရာင္၏အေမေဒၚၿမကတၱီပါ ပင္ၿဖစ္သည္။

“မာမီ…..”

အံ့ႀသမႈမ်ားၿဖင့္ႀကည့္ေနေသာ ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ ေခၚသံကိုပင္မႀကားသည့္နွယ္ ရပ္ပင္ရပ္ေနဆဲၿဖစ္သည္။

ထက္လြမ္းသူမွာ မိမိရင္ဘက္တြင္ၿပဳတ္ေနေသာ ႀကယ္သီးမ်ားကိုအလ်င္အၿမန္ၿပန္လည္တပ္ကာ ေဒၚၿမကတၱီပါ

၏ေဘးမွ အလ်င္အၿမန္ေၿပးကာ ေအာက္ကိုဆင္းလိုက္သည္။ က်န္ရစ္ခဲ့သူ ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ

ေတ့ာတစ္ဦး..ကိုတစ္ဦးအံ့ႀသၿခင္းမ်ားၿဖင့္သာ………………

*****************************************************************************

“အကိုေလး.. အန္တီေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းကိုခဏလာခဲ့ပါတဲ့”

ၿဖိဳးလေရာင္အိပ္ယာေပၚတြင္လဲေနရင္း.. အိမ္အကူမေလးမွ လာေရာက္ေခၚၿခင္းၿဖစ္သည္။

“ေအးေအး..လာမယ္ေၿပာလိုက္”

ေကာင္မေလးထြက္သြားအၿပီးတြင္ ေအာက္ဆင္းရန္အိပ္ယာေပၚမွထကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလိုက္ေလသည္။

ဧည့္ခန္းထဲတြင္ေစာင့္ေနသူမွာ ေဒၚၿမကတၱီပါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေပ..နိုးနိုးခင္ဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးကိုပါ

ၿဖိဳးလေရာင္ၿမင္လိုက္ရေလသည္။ ၿဖိဳးလေရာင္ဆင္းလာသည္ကိုၿမင္သည္နွင့္ ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ လွပစြာၿပံဳး

ကာ..

“သား.. လာထိုင္ပါဦး..မာမီေၿပာစရာေလးရွိလို႔”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ မိမိလုပ္ခဲ့ေသာအၿပစ္ေႀကာင့္ အဆူခံရမည္ဟုထင္ေနရာတြင္ ေဒၚၿမကတၱီပါ၏ၿပံဳးကာ ခ်ိဳၿမစြာ

ေၿပာေသာအသံေႀကာင့္ အံ့ႀသကာ ေဘးနားတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ေလသည္။

“သား..နိုးနိုးကိုဘယ္လိုသေဘာရလဲ..”

ၿဖိဳးလေရာင္ထူးဆန္းေသာအေမးေႀကာင့္နားမလည္စြာၿဖင့္ ၿပန္၍ေမးလိုက္သည္။

“ဘာကိုဆိုလိုတာလည္းမာမီ..”

“ေအာ္..သားနဲ႔နိုးနိုးကိုလက္ထပ္ေပးမလို႔ေလ… အခုေတာင္နိုးနိုးနဲ႔မာမီနဲ႔ေၿပာၿပီးၿပီ သူနဲ႔သားနဲ႔ကလည္း..

အတူသြား..အတူလာေနက်တာ..ႀကာၿပီေလ.”

ၿဖိဳးလေရာင္ထိုစကားကိုႀကားလိုက္သည္နွင့္ အံ့ႀသကာ ေဒါသလည္းထြက္သြားေလသည္။

“မာမီဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း နိုးနုိးနဲ႔သားနဲ႔ကသူငယ္ခ်င္းလိုဘဲေနလာတာေလ.. လက္ထပ္ဖို႔ဆိုတာ..

ဟား….ဘယ္လိုမွမၿဖစ္နိုင္တဲ့အရာေလ..”

“ဘာလို႔မၿဖစ္နိုင္ရမွာလည္းသားရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလက္ထပ္ေတာ့ပိုၿပီး သံေယာဇဥ္ၿဖစ္လာမွာေပါ့……နိုးနိုး

ကလည္းလက္ခံထားတယ္ေလ.. ”

“မၿဖစ္ဘူးမာမီ..လံုး၀မၿဖစ္ဘူး..သူလက္ခံေပမဲ့..သားလက္မခံနိုင္ဘူး..”

ၿဖိဳးလေရာင္၏ပ်က္သားလွေသာစကားေႀကာင့္ ေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာ နိုးနိုးခင္မွာမ်က္နွာပ်က္ကာ မ်က္ရည္

မ်ား၀ိုင္းလာေလသည္။ ေဒၚၿမကတၱီပါမွာေတာ့ ေဒါသအရိပ္အေရာင္မ်ားၿပေနေသာလည္း ထိန္းကာစကားမ်ား

ကိုစိတ္ရွည္ရွည္ၿဖစ္သာဆက္ေၿပာေနသည္။

“ဒါဆို..သားမွာလက္မခံနိုင္တဲ့အေႀကာင္းအရာရွိလို႔လားသား..”

“သားနဲ႔နိုးနိုးနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြေလမာမီရာ ၿပီးေတာ့ ၿပီးေတာ့..ဟာ…မၿဖစ္နိုင္ပါဘူးမာမီရာ..”

“ထက္လြမ္းသူ..ဆိုတဲ့..ဘာမဟုတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေႀကာင့္လား သား”

ထက္လြမ္းသူနာမည္ကုိသိေနေသာေႀကာင့္ ၿဖိဳးလေရာင္အံ့ႀသေသာမ်က္လံုးမ်ားၿဖင့္ ႀကည့္လိုက္သည္။

“မာမီစကားအကုန္ပဲေၿပာေတာ့မယ္ ေနာက္လဆိုရင္မင္းကိုနိုးနိုးနဲ႔ လက္ထပ္ေပးမယ္ မင္းႀကိဳတင္

ၿပင္ဆင္ထားပါ..”

ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ စကားေၿပာၿပီးသည္နွင့္ ထကာအေပၚထပ္သို႔တက္သြားေလသည္။

*****************************************************************************

အိမ္တံခါးမွဘဲလ္သံႀကား၍ ေဒၚနွင္းမူယာမွာအိမ္တံခါးကိုလာေရာက္ဖြင့္လိုက္သည္။ ဖြင့္လိုက္သည္နွင့္အၿပင္

ဘက္တြင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးရပ္ေနေလသည္။

“ဒါေဒၚနွင္းမူယာတို႔အိမ္ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္”

“ဟုတ္ပါတယ္..ကၽြန္မကေဒၚနွင္းမူယာပါ.. ဘာကိစၥရွိလို႔လဲမသိဘူး”

“ေအာ္..ကၽြန္မကေဒၚၿမကတၱီပါ လို႔ေခၚပါတယ္ ေဌးကတၱီပါ လုပ္ငန္းကပါ..”

“ေအာ္.. ဟုတ္လား..နာမည္ေတာ့ႀကားဖူးေနတာႀကာၿပီ အခုမွဘဲေတြ႔ဖူးေတာ့တယ္.လာပါအိမ္ထဲ၀င္ပါရွင့္”

ေဒၚနွင္းမူယာမွာ ေဒၚၿမကတၱီပါအား ဧည့္ခန္းကိုေခၚသြားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္..

“ေအးၿမေရ..ဧည့္သည္အတြတ္ အေအးနဲ႔စားစရာေလးေတြလုပ္ေပးပါဦး”

အိမ္ေဖာ္ေလးအားခိုင္းလိုက္ၿပီး. ထိုင္ခံုတြင္ထိုင္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ..

“ေအာ္..ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဒီလာတာေၿပာစရာရွိလို႔ပါ”

“ရပါတယ္.. ဧည့္သည္ေတြဘဲ ဒီေလာက္ေတာ့ရပါတယ္ အပန္းမႀကီးပါဘူး. ဟိုလာတဲ့ကိစၥက လုပ္ငန္းကိစၥလား

မသိဘူးေနာ္ လုပ္ငန္းအေႀကာင္းဆိုရင္ကၽြန္မကသိပ္ေတ့ာမသိဘူးရွင့္ ကၽြန္မအမ်ိဳးသားဘဲပိုသိလို႔ေလ”

“ေအာ္လုပ္ငန္းကိစၥမဟုတ္ပါဘူး.. လူမႈေရးပါ”

“ရွင္ လူမႈေရး..ဟုတ္လား”

ေဒၚနွင္းမူယာနားမလည္သည့္ဟန္ၿဖင့္ ႀကည့္လိုက္သည္။ ေဒၚၿမကတၱီပါမွာ ဆက္၍..

“ေဒၚနွင္းမူယာဆီမွာ ထက္လြမ္းသူဆိုတဲ့သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုတာကၽြန္မသိထားပါတယ္ ”

“ေအာ္..ဟုတ္ပါတယ္.. သားကတစ္ေယာက္ဘဲရွိတာပါ.. ဘာၿဖစ္လို႔လဲမသိဘူး”

“ဟုတ္ကဲ့ေၿပာပါ့မယ္ရွင့္ ဒါနဲ႔ကၽြန္မတို႔မွာေရာ ရွင္တို႔မွာပါ သိကၡာေတြရွိက်မွာပါ အားလံုးကလည္းအထက္တန္း

စားလူတန္းထဲကလို႔သတ္မွတ္ထားတယ္”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ.. ေဒၚၿမကတၱီပါေၿပာမဲ့ ကိစၥကိုေၿပာပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာလို႔ရပါတယ္”

“ေကာင္းၿပီေလ ဒါဆိုကၽြန္မေၿပာပါ့မယ္ ရွက္စရာကိစၥေပမဲ့ ေရွ႔မ်က္နွာေနာက္ထားၿပီး ေၿပာရေတာ့မွာေပါ့

ရွင့္သားထက္လြမ္းသူနဲ႔ ကၽြန္မသား ၿဖိဳးလေရာင္ဟာ သူငယ္ခ်င္းထက္ပိုတဲ့ သာမန္သဘာ၀လိုမဟုတ္ဘဲ

ေယာက်ာၤးေလးအခ်င္းခ်င္းၿဖစ္ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနက်တယ္..ရွင္သိရဲ႔လား”

“ရွင္..”

ေဒၚၿမကတၱီပါေၿပာေသာစကားေႀကာင့္ ေဒၚနွင္းမူယာအံ့ႀသၿပီးတုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။

“ဟုတ္ရဲ႔လားရွင္..ဒါကမၿဖစ္နိုင္ပါဘူး သာမန္သူငယ္ခ်င္းလို႔ခ်စ္က်တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေနပါမွာ ရွင္အထင္လြဲေန

တာၿဖစ္မွာပါရွင္”

“ကၽြန္မက မေသခ်ာဘဲမေၿပာဘူးရွင့္အခုလိုလာေၿပာရတာေတာင္ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလို ရွက္ရတယ္ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြနဲ႔တိုတ္ရိုတ္ၿမင္ရတာမို႔လို႔ ေၿပာရတာ..”

“ေကာင္းၿပီေလ..ဒါဆို..ရွင္ကဘာၿဖစ္ေစခ်င္လို႔လဲ”

“ကၽြန္မတို႔ကပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ေနတာရွင့္ ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ကိုယ္ အဆင့္အတန္းရွိရွိေနတာ..

အဲ့ေတာ့ဒီကိစၥေလးတစ္ခုေႀကာင့္နဲ႔ နာမည္ပ်က္မခံနိုင္ဘူး ဒီလိုကိစၥဆိုတာကလည္း နာမည္ေကာင္းဆိုတာ

တလံုးမွမရွိနိုင္ဘူး အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ မ်ိဳးရိုးအလိုက္နာမည္ဆိုးၿဖစ္သြားနိုင္တယ္.. ရွင္တို႔ဘက္ကရွင္တို႔

သားကို ကၽြန္မသားနဲ႔မပတ္သတ္ပါနဲ႔လို႔ကၽြန္မေၿပာခ်င္တယ္”

ေဒၚၿမကတၱီပါေၿပာေသာစကားေႀကာင့္ ေဒၚနွင္းမူယာတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္ကာ..

“ဒီမွာေဒၚၿမကတၱီပါရွင့္ ကၽြန္မတို႔ကလည္းကိုယ့္အဆင့္အတန္း.ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ကိုယ္ေနတာပါရွင္ ရွင္တို႔ဘက္

ကဘဲသိကၡာေတြ အဆင့္အတန္းေတြရွိတာမဟုတ္ပါဘူး..”

“ဒါဆိုလည္းကၽြန္မေၿပာသလို စီစဥ္ေပးပါ ”

“ကၽြန္မဘက္ကေတာ့ ကၽြန္မသားကိုေကာင္းေကာင္းထိန္းေပးနိုင္.ရွင္တို႔ဘက္ကသာ ရွင့္သားကိုရွင္နို္င္ေအာင္

ထိန္းပါ ကၽြန္မတို႔သားကငယ္ငယ္ကတည္းက ေယာက်ာၤးေလးလိုေနလာတာရွင့္ မိန္းမလ်ာမဟုတ္ဘူး.”

“ရွင္ေၿပာခ်င္တာက..”

“ကၽြန္မကေတာ့ ဘာမွဆက္မေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူး ရွင္အိမ္ၿပန္သင့္ၿပီလို႔ပဲထင္တယ္ ရွင့္သားကိုသာရွင္နိုင္

ေအာင္ထိန္းပါရွင္ ကၽြန္မသိသေလာက္ေတာ့ ကၽြန္မသားကိုရွင့္သားကပဲ စၿပီးလာလာေခၚေနတာေတြ႔တာ

ဘဲရွင့္ ”

“ဘာရွင့္”

“ကၽြန္မလုပ္စရာကိစၥေလးေတြရွိေသးလို႔ ဆက္ဧည့္မခံနိုင္ေတာ့ဘူးရွင့္ ရွင္လည္းအတက္တန္းစားဆိုေတာ့ ဟင္း

အလုပ္ေလးေတြရွိမွာေပါ့ ေနာက္မွေတြ႔က်တာေပါ့”

ေဒၚနွင္းမူယာ ထိုင္ခံုမွထကာ အေပၚထပ္သို႔တက္သြားေလသည္။ ေဒၚၿမကတၱီပါမွာေတာ့ ေဒါသမ်ားၿဖင့္သာ

ခ်က္ခ်င္းထကာ လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။

*****************************************************************************

ကလင္.ကလင္.ကလင္

“ဟယ္လို”

“ဟယ္လို…လြမ္းသူလား..”

“အင္း..လေရာင္လား…လေရာင္ဟုတ္တယ္မလား.. ”

“ဟုတ္တယ္..လြမ္းသူ”

“ဒီအသံကိုႀကားခ်င္ေနတာနွစ္ရက္ေလာက္ေတာင္ရွိၿပီ ဘာလို႔မဆက္သြယ္တာလည္း လြမ္းသူဆက္ေတာ့

လည္း လေရာင္အေမနဲ႔ဘဲေတြ႔ေနတယ္”

“ဟုတ္တယ္… အခုေတာင္သူဘုရားရွိခိုးေနတုန္းဆက္လိုက္တာ.. လြမ္းသူတို႔အိမ္ကိုမာမီလာသြားတယ္လို႔

ေၿပာသံႀကားတယ္..ဟုတ္လား”

“အင္း..ေမေမလည္းသိသြားတယ္ေလ..အဲ့ဒါေႀကာင့္အိမ္ထဲမွာဘဲေနေနရတယ္..”

“သိတယ္… မနက္ၿဖန္ ေမာ္ဒန္ရိႈးပြဲတစ္ခုရွိတယ္.. စီးပြါးေရးရွင္ေတြအားလံုးဖိတ္ထားတယ္.. လြမ္းသူတို႔

လည္းတက္ရမယ္ထင္တယ္ ”

“အင္းဟုတ္တယ္… ဘာလို႔လဲ”

“အဲ့မွာေတြ႔က်မယ္.. ဘယ္သူမွေတာ့မသိေစနဲ႔ေပါ့ဟုတ္ၿပီလား”

“အင္း…ရပါတယ္”

“ဒါဆိုဒါဘဲေနာ္.. မာမီလာေတ့ာမယ္”

“ခဏေလး လေရာင္ေၿပာစရာရွိတယ္”

“ေၿပာေလ….နားေထာင္ေနတယ္”

လြမ္းသူဘက္မွဖုန္းသံမွာ တစ္ခ်က္ၿငိမ္သြားခဲ့သည္။ ခဏႀကာၿပီးမွ

“ခ်စ္တယ္…..”

“လေရာင္လည္း လြမ္းသူကိုခ်စ္တယ္…. ဒါဘဲေနာ္ မနက္ၿဖန္ေတြ႔မယ္ လေရာင္ႀကည့္လႈပ္ရွားမယ္

လြမ္းသူလည္း ဘယ္သူနဲ႔မွမေနဘဲလူခြဲေနေနာ္”

“အင္းအင္း တာ့တာေနာ္”

ၿဖိဳးလေရာင္ဘက္မွ ဖုန္းက်သြားခဲ့သည္။

*****************************************************************************

Model ရိႈးပြဲမွာ အထက္တန္းလႊာဧည့္သည္မ်ားတက္ေရာက္ၿပီး ဒီဇိုင္းၿပပြဲၿဖစ္သည့္အတြတ္ လူအမ်ားအၿပား

လာက်ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူတို႔မိသားစုမွာ အခန္းထဲသို႔၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ပြဲမွာမစေသး၍မီးမ်ား

လင္းေနေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာၿဖိဳးလေရာင္အားမသိမသာရွာေနေပမဲ့ မေတြ႔ေပ။ ထို႔ေနာက္ၿဖိဳးလေရာင္

မွာထားသည္အတိုင္း တစ္ေယာက္တည္းေနရန္ အႀကံဥာဏ္ထုတ္လိုက္သည္။

“ေမေမ သားဟိုဘက္မွာထိုင္လိုက္မယ္သိလား အဲ့ဘက္ကပိုၿမင္ရတယ္ေလ သားအက်ီဒီဇိုင္းနည္းနည္းႀကည့္

ခ်င္လို႔”

“ေအာ္အင္း..ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေနာ္..”

“ဟုတ္ေမေမ..”

ထက္လြမ္းသူမွာ စင္၏ေဘးဘက္ ထိုင္ခံုမ်ားသို႔သြားကာတစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ထိုင္ေနလိုက္သည္။

ထိုင္ေနရင္းၿဖိဳးလေရာင္အားရွာေသာ္လည္း မေတြ႔ရေသးေပ။ ခဏအႀကာတြင္ပြဲစေတာ့မည္ၿဖစ္၍ မီးမ်ား

ပိတ္သြားခဲ့သည္။ စင္ေပၚကိုထိုးထားေသာ စလိုက္မီးမ်ားသာ လင္းေနေလသည္။ ပြဲႀကည့္ပရိတ္သတ္မ်ားမွာ

ေတာ့ အေမွာင္မ်ားခ်ထားေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာ ၿဖိဳးလေရာင္မလာနိုင္ၿပီဟုမွတ္လိုက္ကာ ပြဲကိုသာႀကည့္

ရန္ၿပင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထက္လြမ္းသူ၏လက္အား တစ္စံုတစ္ေယာက္လာကိုင္ေလသည္။

ေဘးသို႔လွည့္ႀကည့္လိုက္ရာ…ၿဖိဳးလေရာင္ၿဖစ္ေနေလသည္။

“ဟင္..လေရာင္.ဘယ္လို”

“ရႈး……”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာတုိးတိုးေနရန္ လက္ညွိဳးေလးအား ထက္လြမ္းသူ၏နွတ္ခမ္းေလးသို႔ကပ္လိုက္သည္။

“ဘယ္သူမွမသိေအာင္သြားရေအာင္. လက္ကိုကိုင္ထားေနာ္..”

ထက္လြမ္းသူမွာ ၿဖိဳးလေရာင္ေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ၿဖိဳးလေရာင္နွင့္ထက္လြမ္းသူတို႔နွစ္ေယာက္မွာ ဟိုတယ္၏အေပၚဆံုးအမိုးထပ္သို႔ေရာက္သြားခဲ့သည္။

အခ်ိန္မွာ 7နာရီရွိေနၿပီၿဖစ္၍ မိုးမွာေမွာင္ေနေလၿပီ။ အမိုးေပၚတြင္မည္သူမွမရွိေပ… အမိုးေပၚေရာက္သည္နွင့္

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ အ၀င္၀တံခါးအားေလာ့ခ္ခ်ကာပိတ္လိုက္ၿပီး ထက္လြမ္းသူအားနမ္းလိုက္သည္။

“အာ..း… လူၿမင္ကြင္းမွာ”

“ဘယ္သူမွမေတြ႔ပါဘူးဟ”

ထို႔ေနာက္၄င္းတို႔နွစ္ဦးမွာ အမိုး၏အစြန္နားေလးတြင္ထိုင္လိုက္သည္။

“လြမ္းသူ ကိုယ္ေၿပာစရာရွိတယ္”

“ဟင္..`ကိုယ္’ဟုတ္လား..”

“အင္းေလ..ဘာလို႔လဲ. ကဲပါေၿပာစရာရွိတယ္..”

“အင္းေၿပာေလ”

“ေနာက္လက်ရင္ ကိုယ္လက္ထက္ရေတာ့မွာ..”

“ဟင္.. ဘာ.. စေနတာလားလေရာင္”

“မဟုတ္ဘူး လြမ္းသူ မာမီစီစဥ္တာၿပီးရင္ ကိုယ္ ဂ်ပန္ကိုသြားရမွာ”

“ဘာလို႔လည္း.. ၿငင္းလိုက္ေပါ့ ဒါဆို.. လြမ္းသူက လေရာင္နဲ႔ေတြ႔ဖို႔ထက္ေစာင့္ေနရဦးမွာေပ့ါ”

“မဟုတ္ဘူးလြမ္းသူ ဂ်ပန္ကိုအၿပီးသြားမွာ ဟိုမွာ ကိုယ့္ေမာင္နွမ၀မ္းကြဲေတြရွိတယ္”

“ဒါဆို..ဒါဆို”

“ကိုယ္..လြမ္းသူကို မခြဲနိုင္ဘူး.. ကိုယ္မသြားနိုင္ဘူး”

ထက္လြမ္းသူမွာမ်က္၀န္းမ်ားထဲမွ မ်က္ရည္ထြက္လာခဲ့သည္။

“လေရာင္ သြားမယ္ဆိုလည္း သြားပါ.. လြမ္းသူကလေရာင္ကိုပိုင္မွ မပိုင္တာ.. လေရာင္သေဘာပါဘဲ

လေရာင္တိုးတက္ဖို႔ဘဲမဟုတ္လား”

“လြမ္းသူ အဲ့လိုမေၿပာပါနဲ႔ကြာ ကုိယ္လြမ္းသူကိုမခြဲနိုင္ဘူး.. ”

“လေရာင္ရယ္.. လြမ္းသူလဲ လေရာင္ကိုမခြဲနိုင္ပါဘူး..”

“လြမ္းသူ သတၱိရွိလား..”

“ဘာကို.. ဘာလို႔လဲ လေရာင္”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ မေၿပာေသးဘဲ ကုတ္အက်ီထဲမွအရာတခုကိုနွိတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ထြက္လာေသာ

အရာမွာ အိတ္ေဆာင္ဓါးေလးတစ္ေခ်ာင္းၿဖစ္ေလသည္။ ထက္လြမ္းသူမွာ အံ့ႀသမႈမ်ားၿဖင့္ေႀကာက္သြားကာ

“ဘာ..ဘာ လုပ္မလို႔လဲ လေရာင္…”

“ကိုယ္..ကိုယ္.. လြမ္းသူနဲ႔မခြဲနိုင္ဘူး.. ခြဲမယ္ဆိုလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သက္ေသလိုက္မယ္”

“လေရာင္.. ကေလးမဆန္ပါနဲ႔လေရာင္ရယ္.. လေရာင္သြားရမွာက.လေရာင္ဘ၀တိုးတက္ဖို႔ေလ..

လေရာင္ေကာင္းစားၿမင္ရင္လြမ္းသူ ေပ်ာ္ပါတယ္.. လြမ္းသူေက်နပ္ပါတယ္..လေရာင္ရယ္”

“လြမ္းသူက..ကိုယ့္ကိုခြဲနိုင္တယ္ေပ့ါ.ဟုတ္လား.. ”

“အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလ..လေရာင္. ”

ၿဖိဳးလေရာင္မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေလသည္။

“အဲ့လိုမဟုတ္ရင္ဘာလည္း ကိုယ္ကလေရာင္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔.. အဲ့လိုလုပ္တာေလ. လြမ္းသူကဘာလို႔ လဲ”

ထက္လြမ္းသူမွာလည္းမတ္တပ္ရပ္ကာ..

“လြမ္းသူလည္း ကိုယ့္ကိုခြဲနိုင္တယ္ ထင္လို႔လား လြမ္းသူကပိုေတာင္ပိုေသးတယ္.. လေရာင္ကိုစေတြ႔ကတည္း

ကခ်စ္လာခဲ့တာ အခုထိဘဲ.. လြမ္းသူလဲမခြဲနိုင္ဘူး..ဒါေပမ့ဲ ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တိုင္းမၿဖစ္ မၿဖစ္ခ်င္တိုင္းၿဖစ္က်တာ

ဘဲေလ.. ကံႀကမၼာ ကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ၿငင္းနိုင္ပါ့မလဲ..”

“ဟာ.. မသိဘူးကြာ လြမ္းသူ ကိုကုိယ္မခြဲနိုင္ဘူး.. လြမ္းသူနဲ႔အတူမေနရမဲ့အစား.ကိုယ္သက္ေသတာဘဲ

ေကာင္းတယ္..”

ၿဖိဳးလေရာင္ဓါးကိုအားကုန္ေၿမွာက္ကာ ရင္ဘက္တည့္တည့္သို႔ထိုးခ်လိုက္သည္။

“အာ့..”

“လေရာင္….”

ထက္လြမ္းသူအသံက်ယ္စြာၿဖင့္ေအာ္ကာ ၿဖိဳးလေရာင္ကိုလွမ္းဆြဲကာဖက္လိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္မမွီလိုက္ပါ

ဓါးမွာရင္ဘက္တည့္တည့္သို႔၀င္သြားကာ ေသြးမ်ားထြက္လာခဲ့ေလသည္။

“လေရာင္.. လေရာင္ရယ္ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရတာလည္း.. လြမး္သူေဆးရံုကားေခၚေပးမယ္ေနာ္ ခဏေစာင့္”

ထက္လြမ္းသူ အိတ္ထဲမွဟန္းဖုန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ဆက္ရန္ၿပင္လိုက္ရာ ၿဖိဳးလေရာင္၏လက္မွာ

ထက္လြမ္းသူ၏ဖုန္းကိုင္ထားေသာလက္အားဆြဲလိုက္ကာ

“မ.ဆက္.ပါနဲ႔ေတာ့..လြမ္းသူ..ကိုယ္..လြမ္းသူ..ကို.ဘယ္ေလာက္..ခ်စ္..လဲ.လြမ္းသူ..သိၿပီေနာ္”

“လေရာင္ရယ္..ခ်စ္တာကို ဒီလိုၿပဖို႔မလိုပါဘူး.. ”

ထက္လြမ္းသူမွာ မထိန္းနိုင္ေအာင္ပင္မ်က္ရည္မ်ားထြက္လာခဲ့ေလသည္။

“လြမ္းသူ..ကိုယ့္..ကုိ..အကို.ဆိုၿပီး..တစ္..ေခါက္..ေလာက္..ေခၚ.ပါ.လား..ကိုယ္..ႀကား.ခ်င္..လို႔”

ထက္လြမ္းသူမ်က္ရည္မ်ားၿဖင့္ အသံပင္မထြက္နိုင္… ထို႔ေနာက္ၿဖိဳးလေရာင္အားႀကည့္ကာ..

“အကို… အကို႔ကို ခ်စ္တယ္..”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ဒဏ္ရာရထားသည့္ႀကားမွ အၿပံဳးေလးတစ္ခုကို ဖန္ဆင္းလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ရင္ဘက္

တြင္ထိုး၀င္ေနေသာဓါးအား.. လက္ၿဖင့္လွည့္လိုက္ကာ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္.. ေသြးမ်ားမွာ မေၿပာနိုင္ေလာက္

ေအာင္ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

“အာ့..”

“ကိုယ္…အဲ့လို မလုပ္နဲ႔ေလ.. လေရာင္”

ၿဖိဳးလေရာင္မွာ ၿပံဳးလ်က္သာ ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ထက္လြမ္းသူမွာ မွင္သက္ကာ ဓါးကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ၿဖိဳးလေရာင္အတိုင္းပင္ ရင္ဘက္သို႔စိုက္တြင္း

လိုက္ေလေတာ့သည္။

*****************************************************************************

ေရေ၀းသုႆန္တြင္ အုတ္ဂူေလး နွစ္ခုေရွ႕၌ မတ္တပ္ရပ္ေနသူနွစ္ဦးရွိေလသည္။

ထိုသူနွစ္ဦးမွာေဒၚၿမကတၱီပါ နွင့္ေဒၚႏွင္းမူယာတို႔ပင္ၿဖစ္ေလသည္။ ၄င္းတို႔နွစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ရွိေသာ

အုတ္ဂူေလးနွစ္ခု၏အမည္မ်ားမွာ ေမာင္ၿဖိဳးလေရာင္ ဆိုသည္ကတစ္ခုေမာင္ထက္လြမ္းသူဆိုသည္မွာတစ္ခုၿဖစ္

ေလသည္။.. ေဒၚၿမကတၱီပါနွင့္ ေဒၚနွင္းမူယာတို႔နွစ္ဦးမွာေတာ့အေတြးကိုယ္စီၿဖင့္သာ စိတ္မေကာင္းစြာရပ္ေန

ေလသည္။ သူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ရွိေနသည့္အရာမွာ ………ဆန္းက်ယ္ေသာအခ်စ္နွင့္ ေမြးဖြားလာေသာ

လူနွစ္ဦးနွင့္ လူနွစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀မ်ားကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကာပါ၀င္ပတ္သတ္ ခဲ့ေသာ လူနွစ္ေယာက္၏

အေႀကာင္းမ်ားပင္ၿဖစ္ေလေတာ့သည္။ ။ ။

(အခ်စ္ေႀကာင့္အၿပစ္ရွိႀကသည္။)                            

ေဆာင္းထက္ေ၀--ဆက္လက္ႀကိဳးစားလ်က္။